Λίγο ως πολύ, τόσο οι αντιστοιχίες θεών-αστερισμών, όσο και τα ζεύγη συλλειτουργίας των θεών για όσους έχουν κάνει μια στοιχειώδη μελέτη της Ελληνικής Θεολογίας, είναι προφανή, μπορούν δε να τεκμηριωθούν από τα κείμενα και τα ευρήματα.
Παρόλα αυτά, δυστυχώς από κάποιους κύκλους διακινείται μια παραποιημένη αποτύπωση των κυριαρχιών, κατά την οποία η Εστία τοποθετείται στον Ζυγό και ο Ήφαιστος στον Αιγόκερω, ενώ τα αντίστοιχα ζεύγη είναι Ήφαιστος-Εστία και Αθηνά-Ερμής(!), φυσικά χωρίς καμία τεκμηρίωση.
Παρόλη την ξεκάθαρη τεκμηρίωση που μας δίνει τόσο ο Ficino όσο και ο Manilius, θα εστιάσουμε ενδεικτικά την προσοχή μας στην τεκμηρίωση των ζευγών Αθηνάς – Ηφαίστου και Εστίας – Ερμού, μιας και εκεί παρατηρείται η διαφοροποίηση η οποία και διαταράσσει την αποτελεσματική λειτουργική πρακτική όσων θρησκεύονται κατά τα πάτρια.
Το ζεύγος Αθηνάς – Ηφαίστου
Ειδικά το ζεύγος Αθηνάς - Ηφαίστου είναι το πιο χαρακτηριστικό και το πλεόν παρατηρήσιμο και τεκμηριώσιμο για όσους έχουν στοιχειώδη επαφή με την πατρώα παράδοση και έχουν μελετήσει την Ελληνική θεολογία.
Παρατίθενται ενδεικτικά κάποια χαρακτηριστικά σημεία όπου αποτυπώνεται η μυστηριακή συλλειτουργία Αθηνάς και Ηφαίστου.
1. Στον Ομηρικό Υμνο του Ηφαίστου τονίζεται η συλλειτουργία Αθηνάς και Ηφαίστου οι οποίοι «διδάσκουν στους ανθρώπους έργα λαμπρά» : «Ηφαιστον κλυτόμητιν αείδεο Μούσα λίγεια, ος μετ’Αθηναίης γλαυκώπιδος αγλαά έργα ανθρώπους εδίδαξεν επί χθονός».
2. Συλλατρεύονται στο Ηφαιστείο ( το γνωστό στις μέρες μας και ως Θησείο ). Ο Παυσανίας, γνωστός για τις γνώσεις του πάνω σε μυστηριακά θέματα, στα Αττικά 14.6 λέει ότι "δεν με κατέπληξε το γεγονός ότι εκεί μέσα δίπλα στον Ήφαιστο είναι στημένο άγαλμα της Αθηνάς, γιατί γνωρίζω την παράδοση σχετικά με τον Εριχθόνιο".
Ο ναός αυτός βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Παρθενώνα, ο οποίος αποτελεί σημαντικότατο ιερό της Αθηνάς στον οποίο και ετηρείτο άσβεστον πυρ, παραπέμποντας σαφέστατα στην σχέση της Αθηνάς με τον Ήφαιστο.
3. Απεικονίζονται σαν ζεύγος στην ανατολική ζωφόρο του Παρθενώνα που ήταν σημαντικότατο ιερό της Αθηνάς. Στην παράσταση που βρίσκεται εκεί οι θεοί κάθονται ανά ζεύγη με την Αθηνά να κάθεται δίπλα στον Ήφαιστο.
Στην παρακάτω ιστοσελίδα, όπου απεικονίζεται η ζωφόρος του Παρθενώνα με την διάταξη των θεών ανά ζεύγη, στον αριθμό 36 υπάρχει καθισμένη η Αθηνά και στο 37 ο Ήφαιστος. http://www.ekt.gr/parthenonfrieze/description/east/block5.jsp
Αναλύσεις σχετικά με την μυστηριακή απεικόνιση της παρατάξεως αυτής των θεών στην Ανατολική Ζωφόρο του Παρθενώνα, υπάρχουν στα παρακάτω άρθρα :
The Gods of the East Frieze of the Parthenon
Elizabeth G. Pemberton
American Journal of Archaeology, Vol. 80, No. 2 (Spring, 1976), pp. 113-124
http://www.jstor.org/pss/503407
The Gods on the East Frieze of the Parthenon
Ira S. Mark
Hesperia, Vol. 53, No. 3 (Jul. - Sep., 1984), pp. 289-342
http://www.jstor.org/pss/147709
3. Συνεορτάζονται στην εορτή «Χαλκεία», η οποία και ετελείτο τον μήνα Πυανεψιώνα ( Σεπτέμβριο-Οκτώβριο δηλαδή, και συνεπώς στον Ζυγό στον οποίο κυριαρχεί ο 'Ηφαιστος)
4 Κατά τον Όμηρο παρέχουν στους τεχνίτες ( με την μυστηριακή έννοια ) την γνώση να φτιάχνουν τέλεια έργα :
«Ως δ’ότε τις χρυσόν περιχεύεται αργύρω ανήρ ίδρις, ον Ηφαιστος δ΄δεαεν και Παλλάς Αθήνη τέχνην παντοίην, χαρίεντα δε έργα τελείει»
Οδύσσεια Ζ 233
Την οποία θέση περιέργως επαναλαμβάνει αυτολεξεί στην Ραψωδία Ψ 160, προφανώς λόγω της υψίστης μυστηριακής σημασίας της.
5. Απεικονίζονται σαν ζεύγος σε τρίγλυφο από τμήμα βωμού που ανευρέθη στο Ασκληπιείο στην Επίδαυρο. Όπως γνωρίζουμε τα Ασκληπιεία εκτός από θεραπευτικά ήταν και μυητικά κέντρα.
Στο τρίγλυφο αυτό υπάρχουν τα ζεύγη Δήμητρα-Ποσειδών, Αθηνά-Ήφαιστος και Άρης-Αφροδίτη.
Η αναφορά αυτή υπάρχει στο άρθρο The Gods of the Months in Ancient Art Charlotte R. LongAmerican Journal of Archaeology, Vol. 93, No. 4 (Oct., 1989), pp. 589-595(http://www.jstor.org/pss/505330)
6. Ο Πρόκλος μας αποκαλύπτει ότι συλλειτουργούν μυστηριακά :
«Πάντα λοιπόν, και γενικά ο Ηφαιστος είναι ερωτευμένος με την Αθηνά, επειδή μιμείται με τα αισθητά έργα τη νοερή της ιδιότητα. Και οι ψυχές που είναι αφιερωμένες στην Αθηνά κυρίως λόγω αυτής της ενέργειας του Ηφαίστου δέχονται τα οχήματα τους από αυτόν και εγκαθίστανται μέσα στα σώματα που λαμβάνουν υπόσταση από τις λογικές αρχές του Ηφαίστου...»
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Α.144.10
Λίγο παρακάτω δε αναλύει και τον έρωτα του Ηφαίστου για την Αθηνά και την γέννηση του Εριχθονίου, δίνοντας μας σημαντικότατες πληροφορίες για την από κοινού δράση των δυο θεών.
7. Ο Πλάτων στον Πρωταγόρα περιγράφει τον μύθο του Προμηθέα όπου και αναφέρει σαφέστατα την συλλειτουργία Αθηνάς-Ηφαίστου, αναφερόμενος σε κοινό οίκημα των δύο θεών.
«….στο κοινό όμως οίκημα της Αθηνάς και του Ηφαίστου, όπου οι δυό τους εργάζονταν τις τέχνες τους, μπαίνει κρυφά, κλέβει τις τέχνες με φωτιά του Ηφαίστου και τις άλλες της Αθηνάς και της δίνει στον άνθρωπο...»
Πλάτων – Πρωταγόρας 321d
8. Ο Πλάτων αναφέρεται επίσης στο ζεύγος Αθηνάς – Ηφαίστου στον Κριτία 109 c –110 όπου περιγράφει εκτενώς την δράση των δύο θεών και τονίζει : «Ηφαιστος δε κοινήν και Αθηνά φύσιν έχοντες».
9. Στους δε Νόμους 920d που αποτελούν την κορύφωση του Πλατωνικού έργου, μιας και ήταν το τελευταίο έργο του Πλάτωνα, με μεγάλη μυστηριακή δομή ( τον οποίο οι μη κατέχοντες τα της Ελληνικής μυστηριακής σκέψης, αναγιγνώσκοντας τον επιφανειακά τον θεωρούν έργο παρακμής του Πλάτωνα!), αναφέρει ότι :
“Η τάξη των τεχνιτών, που βοήθησαν με την τέχνη και την επιδεξιότητα τους να γίνει η πόλη μας όμορφη, θα είναι αφιερωμένη στην Αθηνά και τον Ήφαιστο»
10. Ο Σόλων στο πολύ μυστηριακό του απόσπασμα 13.49 από τους νόμους του αναφερόμενος στους θεούς μας επισημαίνει ότι : «άλλος Αθηναίης τε και Ηφαίστου πολυτέχνεω έργα δαείς χειροίν ξυλλέγεται βίοτον»
11. Στα Σχόλια στον Σοφοκλή 56 αναφέρεται ότι «συντιμάται (= η Αθηνά ) τηι Αθήναι καθάπερ ο Ηφαιστος»
12. Ο Ήφαιστος είναι υπεύθυνος για τα σώματα, ενώ δεν δρα επί της ψυχής.
"Οτι λοιπόν ανήκει στην δημιουργική σειρά και όχι στην ζωογονική ή στην συνεκτική ή σε κάποια άλλη, το δηλώνουν οι θεολόγοι παρουσιάζοντας τον να δουλεύει τον χαλκό και να κουνάει τα φυσερά και γενικά σαν τεχνίτη των έργων. Οτι είναι δημιουργός των αισθητών και όχι των ψυχικών ή νοερών έργων, και αυτό το δηλώνουν οι ίδιοι. Γιατί η κατασκευή του κατόπτρου και το δούλεμα του χαλκού και η ιδιότητα του κουτσού και όλα τα παρόμοια είναι σύμβολα ότι η δημιουργία του αφορά την περιοχή του αισθητού"
Πρόκλος – Σχόλια στον Τίμαιο Α 142.23
(θυμηθείτε τα περί δημιουργικής, ζωογονικής, φρουρητικής και ανυψωτικής τάξης ανατρέχοντες στο σχετικό διάγραμμα όπου και θα εντοπίσετε την θέση του Ηφαίστου και της Αθηνάς στις οικείες θείες τάξεις : http://empedotimos.blogspot.com/2008/02/blog-post_6735.html )
Εφ’όσον λοιπόν ο Ζωδιακός αποτυπώνει τις ψυχικές δράσεις, τότε ο Ήφαιστος πρέπει να είναι κυρίαρχος του μόνου ζωδίου το οποίο δεν είναι έμψυχο, το οποίο είναι ο Ζυγός.
Αλλωστε ο Ζυγός σαν ζώδιο δεν υπήρχε στην αρχή, αλλά αποτελούσε τμήμα του μεγάλου ζωδίου του Σκορπιού, εκαλείτο δε χηλές του Σκορπιού.
Άρα λοιπόν τα ζώδια ήταν 11 και όχι 12, πράγμα που βλέπουμε και στον Φαίδρο του Πλάτωνα όπου ο ουρανός χωρίζεται σε 11 τμήματα όπως και το γεγονός ότι από τους 12 θεούς του Ελληνικού Πανθέου, μόνο οι 11 έχουν δράση επί της ψυχικής ουσίας.
(Θυμηθείτε δε ότι ο αριθμός 12 των Ολυμπίων είναι συμβολικός. Ανατρέξτε στην σχετική ανάρτηση : http://empedotimos.blogspot.com/2008/07/blog-post_14.html )
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Και ο Πυανεψιών εφέτος συνέπεσε με την ισημερία.
Σε 5+ ημέρες πυανέψια, οσχοφόρια, Θήσεια κτλ
Να 'μαστε καλά και περιμένω την ανάλυση σου για Εστία-Ερμή ( ακινησία-κίνηση, κέντρο-περιφέρεια κτλ )
Αγαπητέ Εμπεδότιμε,
παρακολουθώ κατά καιρούς τις αναρτήσεις σου και ομολογώ ότι τις βρίσκω ενδιαφέρουσες. Όμως, διαβάζοντας την παρακάτω δήλωση, πραγματικά εξεπλάγην.
Γράφεις επί λέξει:
"δυστυχώς από κάποιους κύκλους διακινείται μια παραποιημένη αποτύπωση των κυριαρχιών, κατά την οποία η Εστία τοποθετείται στον Ζυγό και ο Ήφαιστος στον Αιγόκερω, ενώ τα αντίστοιχα ζεύγη είναι Ήφαιστος-Εστία και Αθηνά-Ερμής(!), φυσικά χωρίς καμία τεκμηρίωση."
Μπορείς να συνεχίσεις την έρευνά σου και να την "τεκμηριώσεις" με τον τον καλύτερο δυνατό τρόπο και ο καθένας -έχοντας γνώση και εμπειρία-ας πεισθεί ή όχι. Δεν είναι ορθό, όμως, να σπιλώνεις με γκρίζους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, κάτι που άλλοι προφανώς ερεύνησαν πολύ καιρό πριν και εφάρμοσαν και είδαν στην πράξη αυτό που εσύθ τώρα, προφανώς, εξετάζεις θεωρητικά...
Άλλωστε τι αποκλείει να είναι ορθό και το ένα και το άλλο, απλώς να αναφέρονται σε διαφορετικά επίπεδα προσέγγισης;
Τελειώνοντας, νομίζω ότι πρέπει να άρεις ή να απαλείψεις εντελώς αυτούς ή παρόμοιους χαρακτηρισμούς, αν σε ενδιαφέρει η αλήθεια τής έρευνάς σου και ο σεβασμός όσων προηγήθηκαν και μόχθησαν για να ανοίξουν έναν Κοινό Ελληνικό Δρόμο... Η προσέγγιση της Ελληνικής Θεολογίας δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτούνται ικανότητες "Δηλίου Κολυμβητού" για να τα βγάλει κανείς πέρα ώστε να μη "πνιγεί" ο ίδιος μέσα σε κάποιο είδος οίησης και, φυσικά, να μην "πάρει άλλους στο λαιμό του"!
Φιλικά
Πυρίσπορος
Αγαπητέ Πυρίσπορε,
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου γιατί μου δίνεις την ευκαιρία να τοποθετηθώ για το θέμα που θίγεις.
Αναφέρεσαι σε κάποιους «οι οποίοι ερεύνησαν πολύ καιρό πριν και εφάρμοσαν και είδαν στην πράξη αυτό που εγώ τώρα, προφανώς εξετάζω θεωρητικά».
Νομίζω ότι κατ’αρχήν θα συμφωνήσεις ότι σίγουρα δεν ξέρεις αν αυτό που προσεγγίζω το προσεγγίζω μόνο θεωρητικά ή υπάρχει κάτι άλλο πιο βαθύτερο.
Οσον αφορά αυτούς που ερεύνησαν όπως λες το θέμα αυτό, σε ενημερώνω ότι έχω γνωρίσει από κοντά τους σχετικούς κύκλους οι οποίοι διακινούν αυτές τις θέσεις και σε διαβεβαιώ ότι ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να τεκμηριώσουν τις θέσεις αυτές, όπως και άλλες τις οποίες διακινούν.
Απορώ λοιπόν όταν λες ότι ερεύνησαν το θέμα και κατέληξαν σε αυτές τις διαπιστώσεις. Τι ακριβώς διερεύνησαν ; Τα κείμενα, επιγραφικά ευρήματα, αρχαιολογικά ευρήματα ή τι άλλο ; Διότι η έρευνα προϋποθέτει ότι υπάρχει κάποιο αντικείμενο έρευνας.
Γιατί λοιπόν δεν τεκμηριώνουν αυτά τα οποία ισχυρίζονται ; Και το ποιο σημαντικό, γιατί αυτά που ισχυρίζονται είναι τελείως αντίθετα και ασύμβατα με όλα τα κειμενικά, επιγραφικά και αρχαιολογικά ευρήματα ;
Δεν μιλάμε για θέματα ερμηνειών κάποιων διφορούμενων κειμένων ή ευρημάτων, που στο κάτω-κάτω της γραφής, θα μπορούσαμε κάλλιστα να θεωρήσουμε ότι είναι θέμα οπτικής και συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι θέμα άποψης.
Για το συγκεκριμένο θέμα που έθιξες υπάρχει ξεκάθαρη κειμενική και αρχαιολογική τεκμηρίωση, ενώ για τις υποστηριζόμενες διαφορετικές θέσεις ούτε μια.
( Σε διαβεβαιώ ότι προσωπικά έχω πιέσει αφόρητα να μου τεκμηριώσουν τις θέσεις τους, εις μάτην βέβαια. )
Απορώ λοιπόν τι σόι έρευνα έκαναν όσοι την έκαναν και δεν εντόπισαν τεκμήρια σαν και αυτά. Και αν τα εντόπισαν, με πιο σκεπτικό τα απέρριψαν ; Αν έχεις απάντηση σε αυτό θα με ενδιέφερε να την μάθω.
(λόγω περιορισμών στο μέγεθος, συνεχίζω στο επόμενο σχόλιο )
(συνέχεια από το προηγούμενο )
Επειδή όπως σου είπα, τους κύκλους αυτούς τους γνωρίζω «εκ των έσω», γνωρίζω – όπως γνωρίζεις και εσύ υποθέτω – ότι ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που ισχυρίζονται δεν τεκμηριώνεται από την Ελληνική Παράδοση ( κειμενική, αρχαιολογική, επιγραφική).
Διότι αν τεκμηριώνονται, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, να παρατεθούν τεκμήρια να δούμε αν υπάρχει κάπου λάθος και που.
Και δεν θα ήταν πρέπον να εστιασθούμε μόνο στο θέμα αυτό των κυριαρχιών που θέτεις, μιας και οι κύκλοι αυτοί πέραν του συγκεκριμένου θέματος, διακινούν και άλλα σοβαρότερα, τα οποία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διατυπωθείσες από τους Ελληνες θεολόγους και τους Ελληνες φιλοσόφους θέσεις και ορισμένα εξ αυτών αποτελούν βαρύτατη ύβρη προς τους Ελληνες θεούς.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η Ελληνική Θεολογία δεν είναι εύκολη υπόθεση, για αυτό και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όπως λες μην πάρουμε κανένα στο λαιμό μας.
Ποιός όμως είναι μεγαλύτερος κίνδυνος ; H επίκληση κάποιων γκρίζων προσωπικών απόψεων που δεν τεκμηριώνονται από πουθενά ή η επίκληση τεκμηριωμένων και ξεκάθαρων ( σε πολλά ευαίσθητα σημεία ) θέσεων από την Ελληνική Παράδοση ;
Διότι θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι ορθές δύο «αμοιβαίως αποκλειόμενες» θέσεις.
Ετσι λοιπόν για παράδειγμα είτε οι θεοί ήταν κάποτε πέτρες και «λόγω εξέλιξης» έφθασαν να γίνουν ανθρώπινες ψυχές και μετά θείες ψυχές, Ολύμπιοι θεοί(!) και συνεχίζουν να εξελίσσονται (πως και προς τα που κανείς δεν ξέρει ) ή είναι αιώνιοι, αγέννητοι, απλοί, αμετάβλητοί, αυτάρκεις και υπερούσιοι όπως ξεκάθαρα καταγράφεται στην Ελληνική Θεολογία. Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο.
Και εφόσον η πρώτη θέση απορρίπεται σαφέστατα από την Ελληνική θεολογία και συνεπώς αποτελεί ύβρη η υιοθέτηση της, διερωτώμαι λοιπόν ποιά θέση είναι η πιο επικίνδυνη ;
Μήπως λοιπόν το να αφήσουμε χώρο σε τέτοιες θέσεις πράγματι παίρνουμε ανθρώπους στο λαιμό μας, μιας και διαστρεβλώνουμε τον τρόπο σκέψης τους και τους δίνουμε μια ψευδή εικόνα της πραγματικότητας ;
Μου ζητάς να άρω ή και να απαλείψω τους χαρακτηρισμούς που διατύπωσα.
Παρότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι επιεικείς κατά την γνώμη μου, θα ήμουν πρόθυμος να το κάνω αν οι κύκλοι αυτοί εδήλωναν ότι οι θέσεις που θέτουν δεν είναι Ορφικοπυθαγόρειες και είναι απλώς προσωπικές απόψεις.
Διότι όσοι ισχυρίζονται ότι οι θέσεις αυτές είναι Ορφικοπυθαγόρειες, έχουν και την βάσανο να τεκμηριώσουν τα λεγόμενα τους, ή όχι ;
Διότι, αν – για την οικονομία της συζήτησης – υποθέσουμε ότι αυτοί έχουν δίκιο, τότε εγώ ( και δι’εμού δηλαδή οι φιλόσοφοι μας, διότι εγώ απλώς καταγράφω θέσεις των Ελλήνων Φιλοσόφων ) παραποιώ τις Ορφικοπυθαγόρειες θέσεις.
Αρα λοιπόν, εμμέσως υπονοείς αυτό, άρα… ;
( συνέχεια στο επόμενο σχόλιο λόγω περιορισμού στο μέγεθος )
( συνέχεια από το προηγούμενο )
Αναφέρεσαι ότι ανήκει « σεβασμός όσων προηγήθηκαν και μόχθησαν για να ανοίξουν έναν Κοινό Ελληνικό Δρόμο».
Θα συμφωνήσω μαζί σου για αυτό και σε διαβεβαιώ ότι δεν αναφέρομαι σε αυτούς που πρωτοάνοιξαν αυτόν τον δρόμο.
Αλλωστε, στα τέλη του 19ου αιώνα, σε εποχές δύσκολες, κάποιος με ελάχιστη μόρφωση, λόγω της μεγάλης αγάπης του για την Ελληνική παράδοση, διατύπωσε κάποιες θέσεις οι οποίες αποδεικνύονται τελικά ότι δεν είναι σωστές.
Λόγω της έλλειψης αρκετών κειμένων και αδυναμίας πρόσβασης σε διάφορες πηγές ( κειμενικές, αρχαιολογικές, επιγραφικές) κάποιοι που τον ακολούθησαν, βασιζόμενοι στα λεγόμενα του, ανέπτυξαν περαιτέρω τις θέσεις αυτές.
Είναι προφανές ότι ούτε αυτοί πρέπει να κατακριθούν, μιας και τα κίνητρα τους ήταν ευγενή και όντως μπορούμε να πούμε ότι άνοιξαν τον Ελληνικό δρόμο.
(υποθέτω ότι έχει γίνει αντιληπτό για ποιούς μιλάω )
Ομως, η εποχή που διανύουμε μας δίνει την δυνατότητα πλέον να έχουμε πρόσβαση στο σύνολο της διαθωσείσας Ελληνικής Γραμματείας, υπάρχει απειρία εγκρίτων βιβλίων και άρθρων ( δυστυχώς κυρίως ξενογλώσσων ), ώστε πλέον δεν υπάρχει οποιαδήποτε δικαιολογία, άτομα που διαθέτουν μόρφωση και δυνατότητα μελέτης της Ελληνικής Παράδοσης, να συνεχίζουν να υποστηρίζουν θέσεις ανυπόστατες, αρνούμενοι δε να τις τεκμηριώσουν παρότι προκαλούνται να το κάνουν.
Είτε λοιπόν, έχουν προσκολληθεί άκριτα στις θέσεις αυτές, οπότε πλέον έχουν εκτεθεί και οποιαδήποτε μεταστροφή τους θα κλονίσει το «κύρος» τους, ή το κάνουν αυτό βάσει σχεδίου.
Εύχομαι ειλικρινά η απάντηση να είναι το πρώτο και ελπίζω κάποια στιγμή, για το καλό του Ελληνισμού, να ενσκήψουν στα Ελληνικά κείμενα, και αν όντως μπορούν να δουν σε αυτά τις θέσεις που υποστηρίζουν τώρα, να τις κάνουν κτήμα όλων μας και να μην τις κρατούν κρυμμένες για κάποιους ευνοημένους ακολούθους τους!
Δεν νομίζεις λοιπόν ότι αρμόζει και σεβασμός απέναντι στους προγόνους, ώστε να διακινήσουμε σωστά τις θέσεις τους και να ενισχύσουμε την ορθή Ελληνική στάση ;
Ετσι λοιπόν, για να μην πάρουμε κάποιους στο λαιμό μας όπως πολύ σωστά είπες, πρέπει ότι λέμε να το τεκμηριώνουμε και να μην βάζουμε ταμπέλλες ( συγκεκριμένα στην περίπτωση μας Ορφικοπυθαγόρειες ) σε προσωπικές θέσεις, για να μην καταλήξουμε στο φαινόμενο των αιρέσεων, το οποίο σε κάποιους άλλους ανθεί.
Φιλικά,
Εμπεδότιμος
Δημοσίευση σχολίου