Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Η ΧΡΥΣΗ ΑΛΥΣΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Από τότε που ο Πλάτων ίδρυσε την Ακαδημία του στην Αθήνα, η Ακαδημία του Πλάτωνος απετέλεσε κατά γενική ομολογία το πρώτο Πανεπιστήμιο στον κόσμο και έδωσε στην ανθρωπότητα παρακαταθήκες και πνευματικούς θησαυρούς που διαχρονικά απετέλεσαν τον κινητήριο μοχλό για την πνευματική πορεία αλλά, και σε δύσκολες στιγμές, την αναγέννηση της ανθρωπότητας.

Η Πλατωνική άλυσος ήταν και ο πυρήνας αντίστασης στις εκάστοτε επαπειλούμενες προσπάθειες πνευματικού σκοταδισμού και μισαλλοδοξίας και πολλοί από τους φιλοσόφους που δίδασκαν αλλά και διηύθυναν την Ακαδημία αντιστάθηκαν ο καθένας με τον τρόπο του και διέσωσαν μοναδικούς πνευματικούς θησαυρούς που αποτελούν σήμερα αντικείμενο μελέτης εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.


Αλλωστε όπως μας λέει ο Whithead «Ολη η Δυτική Φιλοσοφία είναι μια σειρά από υποσημειώσεις στον Πλάτωνα».


Το τέλος της Πλατωνικής Ακαδημίας μετά από 917 έτη λειτουργίας, συνέβη όταν με διάταγμα του Ιουστινιανού έγινε το κλείσιμο της Ακαδημίας και οι εναπομείναντες Φιλόσοφοι με επικεφαλής τον τελευταίο Διευθυντή της Πλατωνικής Ακαδημίας Δαμάσκιο αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Περσία όπου με την προστασία του Χορσρόη προσπάθησαν να συνεχίσουν το έργο τους.


Η δύναμη δε της Πλατωνικής διδασκαλίας ήταν τέτοια που η Χριστιανική Εκκλησία αναγκάστηκε να την αναθεματίσει, πράγμα που αποτελεί και τίτλο τιμής της :

«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ’ εαυτών και την καθ’ ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα τρις».

«Τοις δεχομένοις και παραδιδούσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξίς εστι των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο και παρήχθησαν..... ανάθεμα τρις».
«Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας»


Τιμώντας τα γενέθλια του Πλάτωνα που είναι την 21η Μαίου, ας στρέψουμε την μνήμη μας και ας ευχαριστήσουμε όλους όσους διατήρησαν και διέδωσαν την Πλατωνική διδασκαλία αναμιμνησκόμενοι τους Διευθυντές της Πλατωνικής Ακαδημίας, στον βαθμό που έχουν διασωθεί τα ονόματα τους και η περίοδος ανάληψης των καθηκόντων τους.

ΠΛΑΤΩΝ (388-348 ΠΚΕ)

Σπεύσιππος (348-339 ΠΚΕ)

Ξενοκράτης (339-314 ΠΚΕ)

Πολέμων (314-270 ΠΚΕ)

Κράτης ο Αθηναίος (270-265 ΠΚΕ)

Αρκεσίλαος(265-241 ΠΚΕ)

Λακύδης (241-225 ΠΚΕ)

Τηλεκλής και Εύανδρος(225-167 ΠΚΕ)

Ηγήσινος (167-165 ΠΚΕ)

Καρνεάδης (165-131 ΠΚΕ)

Κράτης εκ Ταρσού(131-127 ΠΚΕ)

Κλειτόμαχος(127-110 ΠΚΕ)

Φίλων εκ Λαρίσσης (110-84 ΠΚΕ )


Καταστροφή Πλατωνικής Ακαδημίας από Σύλλα 86 ΠΚΕ


«Επεχείρησε τοις ιεροίς άλσεσι, και τήν τε Ακαδήμειαν έκειρε δενδροφορωτάτην προαστείων ούσαν καί το Λύκειον» (Εβαλε χέρι και στα ιερά άλση και κατέστρεψε την Ακαδημεία που ήταν το πιο δενδροφυτευμένο προάστειο και το Λύκειο)

Την οποία ο Κικέρων το 79 ΠΚΕ όταν ήταν στην Αθήνα επισκεπτόμενος την Ακαδημία ένα απόγευμα περιγράφει σαν «ήσυχη και ερημωμένη μια τέτοια ώρα της μέρας».


Αντίοχος Ασκαλων 84 ΠΚΕ


....

Πλούταρχος Αθηναίος

Συριανός

Πρόκλος

Μαρίνος

Ισίδωρος

Δαμάσκιος



Όπως επίσης και τους τελευταίους φιλοσόφους οι οποίοι ακολούθησαν τον Δαμάσκιο στην αναζήτηση ελεύθερης έκφρασης στην Περσία :
«ου πολλώ γαρ έμπροσθεν Δαμάσκιος ο Σύρος και Σιμπλίκιος ο Κίλιξ Ευλάμιός τε ο Φρύξ και Πρισκιανός ο Λυδός Ερμείας τε και Διογένης οι εκ Φοινίκης και Ισίδωρος ο Γαζαίος»

Σιμπλίκιος ο Κίλιξ

Ευλάμιος ο Φρυξ

Πρισκιανός ο Λυδός

Ερμείας εκ Φοινίκης

Διογένης εκ Φοινίκης

Ισίδωρος ο Γαζαίος


ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ


(Για μια εκτενή αναφορά στην ζωή του Πλάτωνα γεμάτη από άγνωστες σε γενικές γραμμές λεπτομέρειες και απόδοση τιμής στην μνήμη του, ανατρέξτε στην ανάρτηση :
http://empedotimos.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html )

Η 7η ΘΑΡΓΗΛΙΩΝΟΣ 427 Π.Κ.Ε.

Η 7η Θαργηλιώνος είναι η ημέρα κατά την οποία αλληγορικά θεωρείται ότι γεννάται ο Απόλλων για αυτό και στο ιερό νησί της Δήλου εόρταζαν τα γενέθλια του Απόλλωνα.


Η παράδοση μας λέει ότι ο Πλάτων γεννήθηκε και αυτός την 7η Θαργηλιώνος .


«Και γίνεται Πλάτων, ως φησιν Απολλόδωρος εν Χρονικοίς, ογδόη και ογδοηκοστή Ολυμπιάδι, Θαργηλιώνος εβδόμη, καθ’ ην Δήλιοι τον Απόλλωνα γενέσθαι φασί»



Το έτος γέννησης του Πλάτωνα είναι το 427 Π.Κ.Ε. Το 427 Π.Κ.Ε. η Νέα Σελήνη του Μαίου ήταν την 13η Μαίου της σημερινής εποχής, ο μήνας Θαργηλιών άρχιζε την ημέρα εκείνη και συνεπώς η 7η Θαργηλιώνος ήταν την 21η Μαίου της σημερινής εποχής, πράγμα που συμπίπτει με την είσοδο του Ηλίου στους Διδύμους και συνεπώς λόγω της έναρξης της κυριαρχίας του θεού Απόλλωνος θεωρείται ότι γεννάται ο θεός Απόλλων.

Την 6η Θαργηλιώνος εορτάζοντο τα γενέθλια της Αρτέμιδος (μιας και σύμφωνα με την μυθολογία γεννήθηκε μια μέρα πριν από τον αδελφό της ) και κατά την παράδοση ήταν και τα γενέθλια του Σωκράτους.

Έτσι το διήμερο 6ης και 7ης Θαργηλιώνος συμπίπτει με τα γενέθλια δύο από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της ανθρωπότητας του Σωκράτους και του Πλάτωνος, όπως επίσης και με τις εορτές προς τιμήν της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος.

Την ιερότητα της 7ης Θαργηλιώνος θέλησαν οι Χριστιανοί να επισκιάσουν και τοποθέτησαν την εορτή μνήμης του θανάτου του Κωνσταντίνου την ημέρα εκείνη που όπως ανεφέρθη παραπάνω ταυτίζεται με την 21η Μαίου της σημερινής εποχής, παρότι ο Κωνσταντίνος πέθανε την 22α Μαίου.