ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ-ΖΩΟΓΟΝΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ-Αρτεμις-Κόρη(Περσεφόνη)-Αθηνά

Η ζωογονική τριάδα λέγεται και Κορική και λαμβάνει την υπόσταση της από την Ρέα(Δήμητρα) της νοερής τάξεως.

Τα μέλη της ζωογονικής τριάδας κατά τον Ορφέα είναι η Αρτεμις Κορική, η Περσεφόνη και η Αθηνά Κορική, ενω κατά τους Χαλδαίους είναι η Εκάτη ( δεύτερη εκδήλωση της Εκάτης που ταυτίζεται με την Ρέα ), η Ψυχή και η Αρετή, και κατά τον Πλάτωνα είναι η Αρτεμις ( ή Δέσποινα Κόρη ), η Φερέφατα και η Αθηνά.

Η Κόρη ( Περσεφόνη ) συζεύγνυται με τους δύο από τους τρείς δημιουργούς της Πατρικής Τριάδας ( Ζεύς-Πλούτων) ενώ δεν συζεύγνυται με τον Ποσειδώνα, ( μιας και και οι δύο αποτελούν το μέλος Ζωή της τριάδας Ουσία-Ζωή-Νούς ) και όταν συμπαρατάσεται με τον Δία είναι υπερκόσμια και βιαζόμενη δίνει τον Διόνυσο, ενώ αρπαζόμενη από τον Πλούτωνα, μέσα στον κόσμο δίνει ζωή στα τελευταία όντα του Κόσμου.

Στον Κρατύλο ο Πλάτων λέει ότι το πραγματικό της όνομα είναι Φερέπαφα, διότι φέρει σε επαφή τον νοητό κόσμο ( που είναι ακίνητος ) με τον κόσμο της γέννησης ( στον οποίο κυριαρχεί η κίνηση ).

( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία VI 49.20, ΣΤ Κεφ ΙΑ’, Σχόλια στον Κρατύλο 150, Πλάτων - Νόμοι Ζ 796Β, Ορφικό Απόσπασμα 195, 198, Πλάτων - Κρατύλος 405b )

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ-ΠΑΤΡΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ-Ζευς-Ποσειδών-Πλούτων

Οπως έχουμε ήδη δεί, η πρώτη εκδήλωση του Διός είναι στην νοερή τάξη, σαν τρίτο μέλος της πατρικής τριάδας Κρόνος-Ρέα-Ζευς όπου και παίζει τον ρόλο του Δημιουργού των Ολων Ολικώς.
( βλέπε και Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 29.15 )

Η επόμενη εκδήλωση του Διός είναι στην Πατρική Τριάδα των Υπερκοσμίων Θεών, όπου είναι ένας από τους τρείς δημιουργούς Ζεύς-Ποσειδών και Πλούτων.

Ο Ζεύς είναι αίτιος ουσίας, ύπαρξης των εγκοσμίων δημιουργημάτων, κύριος της σφαίρας των απλανών, κύριος του πυρός και του καθαρότερου αέρα, των κορυφών της Γης, των Μακάρων Ψυχών και του ανήκει η Ανατολή.
Στην δικαιοδοσία του Δία βρίσκονται οι ψυχές που δεν έχουν μπει στον κόσμο του γίγνεσθαι αλλά παραμένουν στην περιόχή του νοητού.

Ο Ποσειδών είναι δημιουργός της Κίνησης, της Ζωής και της Γέννησης των Αισθητών, κύριος των πλανητών, του αέρος και του νερού, των κοίλων και σπηλαιωδών τμημάτων της Γης και κύριος των σιεσμών ( για αυτό και καλείται σεισίχθων ).
Στην δικαιοδοσία του Ποσειδώνα βρίσκονται οι ψυχές που έχουν μπει στον κόσμο της γέννησης. ( για αυτό και ο Οδυσσέας - που συμβολίζει την ψυχή που παλεύει για να απελευθερωθεί από τον κόσμο της γέννησης, "ταλαιπωρείται" στην θάλασσα- που συμβολίζει τον κόσμο της γέννησης- από τον Ποσειδώνα )

Ο Πλούτων είναι υπεύθυνος της διαιρεμένης δημιουργίας των ειδών και της κυκλικής επιστροφής των πάντων, κύριος του υποσεληνίου τόπου και κάτω από την Γη, των ταρτάρων, των δικαστηρίων των Ψυχών, και του ανήκει η Δύση.
Στην διακαιοδοσία του Πλούτωνα βρίσκονται οι ψυχές που μετά από τον κόσμο της γέννησης καθαίρονται και τιμωρούνται και περιπλανιούνται κάτω από την Γη κατά την χιλιετή πορεία.

( παρατηρούμε ότι οι τρείς δημιουργοί εκδηλώνουν τις τρείς όψεις των τριάδων που διέπουν τηην Ελληνική Θεολόγία : Ουσία (Ζεύς), Ζωή(Ποσειδών) και Νούς (Πλούτων)

( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 46.9, 47.5, Πλάτων - Πολιτικός 615A, Δαμάσκιος - Σχόλια στον Φαίδωνα I 466-471, Σχόλια στον Κρατύλο 150)

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ - Δυνάμεις

Αποκαλύπτουν την νοερή δημιουργία του Πατέρα και την απλώνουν σε όλες τις διαιρεμένες τάξεις των όντων.

Συνεκτικές δυνάμεις των πάντων.

Δυνάμεις που καθορίζουν την τελειότητα για όλα τα κατώτερα και κάνουν τις προόδους και τις επιστροφές τους αυτοτελείς μέσω της ομοιότητας με τις αρχές.

Αναγωγικές δυνάμεις προς τις αδιαίρετες μονάδες που προυπάρχουν ως συγκεντρωτικές των επιμέρους.

Δυνάμεις που δίνουν υπόσταση στα διαιρεμένα γένη και χορηγούν την ύπαρξη και την ουσία.

Είναι αιτίες άχραντης διανομής και τελειότητας

Δυνάμεις που αρχίζουν την γόνιμη δημιουργία και παρέχουν τους διαιρεμένους αγωγούς ζωής.

Ανυψωτικές δυνάμεις των κατωτέρων που αποκόπτουν κάθετι υλικό και ελαττωματικό, και χορηγούν όλα τα αγαθά.

Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 21.5

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ - Δομή

Η τάξις των Υπερκοσμίων Θεών αποτελείται από τέσσερεις τριάδες.

Η πρώτη τριάδα είναι η πατρική τριάδα, αποτελεί το είναι και μέλη της είναι ο Ζεύς, ο Ποσειδών και ο Πλούτων

Η δεύτερη τριάδα είναι η ζωογονική τριάδα, παρέχει το ζην και μέλη της είναι η Αρτεμις, η Περσεφόνη και η Αθηνά

Η τρίτη τριάδα είναι η αναγωγική τριάδα, παρέχει το επιστρέφειν και μέλη της είναι ο Απόλλων με τις τρείς εκφάνσεις του

Η τέταρτη τριάδα είναι η φρουρητική τριάδα, παρέχει το φρουρείσθαι και μέλη της είναι οι Αχραντοι Θεοί ή Κορύβαντες

Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 8-13

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ- Γενικά

Οι Υπερκόσμιοι Θεοί αποτελούν την πρώτη θεία τάξη που εντάσσεται στον Αισθητό κόσμο.

Καλούνται επίσης και Αφομοιωτικοί και Ηγεμονικοί Θεοί. Η θεία αυτή τάξις σκοπό έχει να φροντίσει ώστε τα αισθητά τα οποία θα προκύψουν στον αισθητό κόσμο να γίνουν όμοια με τις Ιδέες που βρίσκονται στον Νοητό κόσμο, για αυτό και λέγονται και Αφομοιωτικοί.

Και αυτοί οι θεοί είναι υπερούσιοι.

Ευρισκόμενη η βαθμίδα αυτή στα όρια μεταξύ υπεραισθητού και αισθητού κόσμου, έχει άμεση σχέση με την υλοποίηση της πορείας μονή-πρόοδος-επιστροφή

Ετσι λοιπόν οι Υπερκόσμιοι Θεοί :

Παράγουν από τον εαυτό τους τα πάντα και τα γεννάνε ( Πρόοδος )

Επαναφέρουν τα πάντα στις αρχές τους ( Επιστροφή)

Συνδέουν όσα κατατάσσονται στην ίδια σειρά.

Κάνουν τα πάντα συμπαθή, αγαπητά και ταιριαστά μεταξύ τους.

------
Η Αφομοιωτική βαθμίδα των Θεών βρίσκεται στην μέση μεταξύ των ενιαίων Θεών και των Θεών που έχουν προοδεύσει σε πολλούς αγωγούς. Γιατί αυτό που αφομοιώνει βρίσκεται μεταξύ αυτού με το οποίο εξομοιώνεται κάτι, και αυτού το οποίο εξομοιώνεται με αυτό.

Πρόκλος - Σχόλια στον Παρμενίδη 805.30

Οσον αφορά λοιπόν την δική τους ύπαρξη βρίσκονται επέκεινα της ουσίας και του πλήθους.

Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 79.7

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΤΡΙΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΑΔΩΝΙΣ

Η τρίτη δημιουργία είναι η δημιουργία του Υποσεληνίου Κόσμου και μονάδα αυτής είναι ο Αδωνις.

Επειδή η δημιουργία αυτή έχει να κάνει με την αναπλήρωση αυτών που γεννιούνται, φθείρονται και πεθαίνουν - όπως είναι το χαρακτηριστικό της υποσεληνίου περιοχής - για αυτό και έχει παρομοιωθεί με κήπο, στον οποίο όλα γεννιούνται και πεθαίνουν.

Σχετική αναφορά στους Κήπους του Αδώνιδος κάνει ο Πλάτων στον Φαίδρο 276b και ο Ερμείας στα Σχόλια στον Φαίδρο 260.8-20

( βλέπε επίσης : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο B 443.14, E.242.9-22, 330.5-9, Σχόλια στην Πολιτεία 2.7-8 και Σχόλια στον Ευκλείδη 167.1 )

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΔΙΟΝΥΣΟΣ

Η δεύτερη Δημιουργία είναι η Δημιουργία των μερών και διακρίνεται και αυτή σε δύο Δημιουργίες, στην Δημιουργία των Ολων Μερικώς και των Μερών Μερικώς. Είναι πολύμορφη, εν κινήσει και εν χρόνω.

Και εδώ τηρείται η τριαδική δομή, μονάδα της Δεύτερης Δημιουργίας είναι ο Διόνυσος, ο οποίος και προκαλεί την Δημιουργία των Ολων Μερικώς, ενώ η τριάδα που έχει υπόσταση μετά από αυτόν και είναι υπεύθυνη για την Δημιουργία των Μερών Μερικώς είναι είτε οι Τιτάνες ( μιας και αυτοί διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες όπως μας αποκαλύπτει ο Ορφικός Υμνος των ), είτε τρείς Διόνυσοι, Χθόνιος, Υδάτινος και Αέριος.

Στην δεύτερη αυτή Δημιουργία, δημιουργούνται τα θνητά όντα, δηλαδή τα σώματα και τα θνητά μέρη των ψυχών.

( βλέπε σχετικά : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο B 443.14, E.242.9-22, 330.5-9, Ορφικός Υμνος Τιτάνων 1-6 ] )

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΖΕΥΣ

Η πρώτη Δημιουργία, γνωστή και ως Δημιουργία των Ολων, είναι Υπερκόσμια, Άκίνητη, Μια και Αιώνια.

Διακρίνεται σε δύο επίπεδα. Στην Δημιουργία των Ολων Ολικώς και στην Δημιουργία των Μερών Ολικώς.

Μονάδα της Δημιουργίας των Ολων Ολικώς είναι ο Ζεύς, και κάτω από αυτόν υπάρχει η τριάδα των Δημιουργών Θεών, Ζεύς, Ποσειδών και Πλούτων που είναι η Δημιουργική τριάδα των Υπερκοσμίων Θεών.
( βλέπε σχετικό διάγραμμα : https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0rlAFgyZvW_uF_MAcIhTPYsHeEoIylpBWPs4RuoMqJ1HXj5Yb2fwHYZ6ZNVthF8a3kmehlfYavs111nfqVtNjRwiG1-QM-i1xXx0-xUJIiCc__gpaINBxJCZnmBjgVWBwvMj3QuKaBw/s1600-h/OPT-diag2.JPG )

Κατά την πρώτη Δημιουργία δημιουργούνται τα Θεία Οντα,δηλαδή το Σύνολο του Κόσμου και τα αιώνια μέρη του Κόσμου που είναι τα Ουράνια Ζωντανά Οντα και τα Υποσελήνια Οντα.

Επίσης δημιουργείται το θείο και αθάνατο μέρος των θνητών Οντων, οι Ψυχές δηλαδή.

( βλέπε σχετικά : Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Β 443.14, Ε 242.9-22, 330.5-9 )

ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΕΙΔΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Οπως περιγράφει ο Πλάτων στον Τίμαιο, υπάρχουν τρία είδη δημιουργίας, οι οποίες ανατίθενται στους "αρμόδιους" δημιουργούς, οι οποίοι και προχωρούν την εκδήλωση μέχρι την έσχατη ύλη.

Ο Δημιουργός αλληγορείται στους διαλόγους του Πλάτωνα με τον Πολιτικό, και έτσι κάθε πολιτικός αποτελεί απεικόνιση του Δημιουργού. Για αυτό και στην Πολιτεία γίνεται αναφορά σε τρία είδη Πολιτείας, μιας και με την λέξη Πολιτεία απεικονίζονται τα είδη δημιουργίας.

Υπάρχουν τρείς δημιουργίες με τους αντίστοιχους δημιουργούς :

Η πρώτη δημιουργία είναι η δημιουργία των όλων και Δημιουργός είναι ο Ζεύς.

Η δεύτερη δημιουργία είναι η δημιουργία των μερών και Δημιουργός είναι ο Διόνυσος. Εποπτεύει την υγρή και θερμή γέννηση της οποίας σύμβολο είναι το κρασί, ως θερμό και υγρό, για αυτό και σύμβολο του Διονύσου είναι ο οίνος.

Η τρίτη δημιουργία είναι η δημιουργία της υποσεληνιόυ περιοχής και Δημιουργός είναι ο Αδωνις.

( βλέπε σχετικά Πρόκλος - Σχόλια στην Πολιτεία 2.7-8 και Σχόλια στον Ευκλείδη 167.1 )

[ Αφού περιηγηθούμε στις τρείς δημιουργίες για να αποκτήσουμε μια γενική εικόνα, θα συνεχίσουμε την μελέτη των θείων τάξεων του Αισθητού κόσμου ( Υπερκόσμιοι ή Αφομοιωτικοί ή Ηγεμονικοί Θεοί, Υπερκόσμιοι-Εγκόσμιοι ή Απόλυτοι και Εγκόσμιοι Θεοί ) ]

ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ- ΚΡΟΝΟΣ-ΧΡΟΝΟΣ

Ενα άλλο θέμα της Ελληνικής Θεολογίας για το οποίο έχουν γραφεί ποταμοί αναλύσεων και, ενίοτε, ασυναρτησιών, είναι η συσχέτιση Κρόνου-Χρόνου, λόγω του ομοήχου των δύο λέξεων.

Σε πολλά σημεία της Ελληνικής Γραμματείας, γίνεται αναφορά στο ομόηχο των δύο λέξεων.

Ποιά όμως είναι η σχέση Κρόνου και Χρόνου ;

Οποιος μελετήσει λίγο πιο σοβαρά την Ελληνική Θεολογία, θα συνειδητοποιήσει ότι από το επίπεδο της νοερής τάξεως, και συγκεκριμένα από τον Δημιουργό Δία, αρχίζει και "τρέχει" ο χρόνος, μιας και από τότε αρχίζει και έχει ύπαρξη η περίοδος του κόσμου. Πριν, πολύ εύστοχα, ο Πλάτων, ονομάζει την κατάσταση σαν Αιών, μιας και όλη η προ της δημιουργίας κατάσταση είναι αιώνια και άφθαρτη.

Επειδή δε κάθε τάξις χαρακτηρίζεται από την κυριαρχούσα θεότητα - που στην περίπτωση της Νοερής τάξεως είναι ο Κρόνος - για αυτό και γίνεται η συσχέτιση του Κρόνου με τον Χρόνο.

Προσοχή! Δεν εννοείται εδώ ότι ο Κρόνος είναι ίσος με τον Χρόνο, αλλά .ότι στο επίπεδο του Κρόνου, αρχίζει και λειτουργεί ο Χρόνος, μιας και τότε δημιουργούνται και τα όργανα του χρόνου, όπως μας λέει ο Πλάτων στον Τίμαιο.

Είναι γεγονός ότι οι Ορφικοί ονόμαζαν την Αρρητο Αρχή Χρόνο, και αυτό οδηγεί σε περίσκεψη κατά πόσον η αντιστοίχιση του Χρόνου με τον Κρόνο, δεν υποβιβάζει την Αρρητο Αρχή σε επίπεδο κατώτερο.

Την απάντηση μας την δίνει ο Πρόκλος που πολύ εύστοχα αναλύει την συγκεκριμένη κατάσταση, και μας λέει ότι Χρόνο οι Ορφικοί έλεγαν βέβαια την Αρρητο Αρχή, αλλά αφ'ενός μεν αυτό ήταν συμβολικό, αφ΄ ετέρου δε χρησιμοποιούσαν τον όρο Χρόνο και για άλλες αιτίες.

Μάλιστα μας αποκαλύπτει ότι η λέξη Χρόνος έχει νοερή φύση και προέρχεται από το χορο-νοος που έγινε τελικά χρόνος και σημαίνει νούς που χορεύει, πράγμα που ισχύει όπως είδαμε στην Νοερή τάξη, όπου εκεί ο Νούς αρχίζει και λειτουργεί πλήρως, ωσάν να χορεύει!

------
Για αυτό λοιπόν από τους Ορφικούς στο Πρωταρχικό αίτιο έχει δοθεί η επωνυμία Χρόνος - και για άλλες αιτίες όμως.
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία A 121.6

Κρόνον ουν τον χρόνον μοι νόει, την δε Ρέαν το ρέον της Υγράς Ουσίας.
Ορφικό Απόσπασμα 56

Ο Ορφεύς ονομάζει τον πρώτο Θεό και μιλά για οντότητες πριν από τον Φάνη και τις κατονόμασε συμβολικά με ονόματα που προέρχονται από τις κατώτατες βαθμίδες όπως Χρόνο, αιθέρα, Χάος, αυγό γιατί τα ονόματα δεν ήταν δικά τους, αλλά ο Ορφεύς μετέφερε σε εκείνους ονόματα που ανήκαν σε άλλα.
Πρόκλος - Σχόλια στον Παρμενίδη K60

Αρα ο Χρόνος έχει κάποια νοερή φύση και περιστρέφει με βάση τον αριθμό
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Δ 27.25

Για αυτό τον ονόμασαν Χρόνο ( τον Χρόνο δηλαδή ) , θέλοντας να πουν ότι είναι χορό-νοος, δηλαδή κάτι σαν νους που χορεύει, και συντέμνοντας την λέξη τον ονόμασαν χρόνο, ίσως για να αποκρύψουν την σημασία της.
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Δ 28.1

Ο Δημιουργός γεννά αφ'εαυτού τον καθολικό χρόνο με βάση την μίμηση της αιωνιότητας
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Ε 74.5

Επίσης ονομάζεται ( το Εν ) από τον Ορφέα Χρόνος σύμφωνα με μια θαυμαστή αναλογία. Γιατί ο Θεολόγος παραδίδει κάποιες μυστικές γεννήσεις των αγέννητων, και για τον λόγο αυτό ονόμασε συμβολικά το αίτιο της εμφάνισης των θείων Χρόνο.
Γιατί όπου υπάρχει γέννηση, εκεί υπάρχει και Χρόνος, Γιατί και η γέννηση των αισθητών γίνεται σύμφωνα με τον εγκόσμιο χρόνο, και η γέννηση των Ψυχών σύφωνα με τον υπερουράνιο χρόνο, και η γέννηση των αιωνίων σύμφωνα με το Ενα, επειδή και αυτήν την απόκρυφη πρόοδο τους την έχουμε αποκαλέσει με μυστικό τρόπο γέννηση.
Πρόκλος - Σχόλια στον Παρμενίδη 1225.5

Τούτοι, όπως οι Ελληνες παρουσιάζουν αλληγορικά τον χρόνο ως Κρόνο, τον αέρα ως Ηρα και την μεταβολή του αέρα σε φωτιά ως γέννηση του Ηφαίστου.....
Πλούταρχος- Περί Ισιδος και Οσίριδος 363D

Ετσι κάποιοι αναγνώρισαν στον Κρόνο τον Χρόνο, αποκαλούντες τέκνα του παντός τα μέρη του χρόνου
Σαλούστιος - Περί Θεών και Κόσμου IV 2.3

Κρόνο εξ άλλου ονομάζει τον χρόνο, αλλάζοντας ένα γράμμα. Πατέρας όλων είναι ο χρόνος, και είναι εντελώς αδύνατο να δημιουργηθούν όντα χωρίς τον χρόνο.
Ηράκλειτος-Ομηρικά Προβλήματα 41,6

ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ

Για την λέξη Τεττρακτύς έχουν γραφέι πολυποίκιλα σχόλια και αναλύσεις, όμως οι μελετούντες και ακολουθούντες τα πάτρια, πρέπει να θεωρούν σαν ισχύουσες μόνο όσες αποτυπώνονται στα Ελληνικά κείμενα. Δυστυχώς, έχουμε φθάσει στο σημείο, οπουδήποτε εμφανίζονται τέσσερα πράγματα, να αποκαλούνται Τετρακτύς!

Οι Πυθαγόρειοι αποκαλούσαν τους Θεούς δίνοντας τους ονόματα αριθμών.

Οπως διασώζει η παράδοση μας, η Τετρακτύς είναι η ονομασία του Διός, για αυτό και υμνούσαν τον Πυθαγόρα που τους παρέδωσε την ονομασία αυτή, ως ανήκουσα στον Δία ο οποίος και αποτελεί την "πηγή αενάου φύσεως".

Στον Δημιουργό Δία ανέθεταν επίσης και την Δεκάδα, μιας και Τετρακτύς=1+2+3+4=10

Ο Θέων ο Σμυρναίος διασώζει ένδεκα τετρακτύες.

----
Ναι μα τον αμετέρα Ψυχά παραδόντα τετρακτύν, παγάν αενάου φύσεως.

Ούτω μεν ουν ο Δημιουργός αυτοίς πάλαι μεν Τετρακτύς, νυν δε Ζευς Πατήρ δι' ας είπομεν αιτίας ωνόμασται

Για τον λόγο αυτό, ο Δημιουργός όλων των όντων, απεκλήθη υπό αυτών ( =των ονομαθετών), παλαιότερον μεν Τετρακτύς, τώρα δε Ζευς Πατήρ για τους Λόγους που εκθέσαμε.

Ιεροκλής - Σχόλια στα Χρυσά Επή του Πυθαγόρα 25.4.1

Για αυτό και την Δεκάδα συνδέουν οι Πυθαγόρειοι με τον Δημιουργό.
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Ε.302.20


Ετσι η πρώτη τετρακτύς είναι 1,2,3,4 = κατά σύνθεσιν αριθμών
Η δεύτερη είναι η μονάδα, η πλευρά, το τετράγωνο, ο κύβος = κατά πολ/σμόν αριθμών
Η τρίτη είναι το σημείο, η γραμμή, η επιφάνεια, το στερεό = κατά μέγεθος
Η τέταρτη είναι η φωτιά, ο αέρας, το νερό, η γή = των απλών σωμάτων
Η πέμπτη είναι η πυραμίδα, το οκτάεδρο, το εικοσάεδρο, ο κύβος = των σχημάτων
Η έκτη είναι το σπέρμα, το μήκος, το πλάτος, το ύψος = των φυομένων
Η έβδομη είναι ο άνθρωπος, η οικογένεια, η κωμόπολη , η πόλη = των κοινωνιών
Η όγδοη είναι η νούς, η επιστήμη, η γνώμη, η αίσθηση = κριτική ή του νου
Η ένατη είναι το λογιστικό, το θυμικό, το επιθυμιτικό και το σώμα = μερών ζώου
Η δέκατη είναι η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο και ο χειμώνας = ωρών
Η ενδέκατη είναι το παιδί, ο έφηβος, ο ώριμος άνθρωπος, ο γέρος = ηλικιών

Θέων ο Σμυρναίος - Μαθηματικό Βοήθημα στον Πλάτωνα 98.15

ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΣΒΑΣΤΙΚΑ

Το σύμβολο της Σβάστικας αποτελεί ιερότατο σύμβολο στις διάφορες Εθνικές παραδόσεις, με κορύφωση στον Ινδουισμό όπου και κοσμεί τους Ινδικούς ναούς.

Είναι το σύμβολο των ΔημιουργώνΘεών, όλων των Εθνικών Παραδόσεων και αποτυπώνεται στον Τίμαιο του Πλάτωνα, στο 34Α-36C, όπου περιγράφεται η δημιουργία της Ψυχής του Κόσμου.

Στο σημείο εκείνο ο Πλάτων περιγράφει πως ο Δημιουργός, έβαλε στον κέντρο την Ψυχή του Κόσμου, την έκοψε σε δυο λωρίδες και ακολούθως αφού τις συνέδεσε υπό μορφήν Χ, την αφησε να περιστρέφεται αενάως κυκλικώς, κάνοντας "θείαν έναρξη μιας ζωής αδιακόπου και φρονίμου που θα διαρκέσει αιώνια".

Αν δούμε λοιπόν την Σβάστικα, τότε τα δύο κάθετα τμήματα αποτελούν τις δύο λωρίδες της Ψυχής του Κόσμου που συνεδέθησαν υπό μορφήν Χ, τα δε μικρά τμήματα στα άκρα των δύο κάθετων τμημάτων, αποτελούν τα "πτερύγια" τα οποία αποτυπώνουν την περιστροφή.

ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-Νοερή Τάξις-Αχραντη Τριάδα(Κουρήτες)

Η Αχραντη τριάδα, που είναι γνωστή και ως φρουρητική τριάδα ( μιας και φρουρεί τους Πατέρες (=Κρόνος-Ρέα-Ζευς) από τις "επιμολύνσεις" των άλλων επιπέδων, είναι οι Κουρήτες της Μυθολογίας μας, ταυτίζονται δε με τους Εκατόγχειρες.

Οπως γνωρίζουμε από την Μυθολογία, οι Κουρήτες χορεύουν χτυπώντας τα όπλα τους γύρω από τον Δία για να καλύψουν τις φωνές του Διός, για να μην γίνει αντιληπτός από τον Κρόνο.
Ο χορός των Κουρητών αποτελεί το υπόδειγμα της αρμονικής κίνησης, ανήκουν δε στην ενάδα της Αθηνάς, η οποία και τους δίδει τον ρυθμό χορεύοντας ένοπλη, τους στεφανώνει δε με κλάδο ελιάς.

( βλέπε σχετικά Νόμοι Ζ 796Β-C , Πρόκλος - Σχόλια στον Κρατύλο IC 185, Ορφικό Απόσπασμα 186 , Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Ε 128.11 )

-------

Ούτοι γαρ πρώτοι οίον εφάπτονται της πάσης δημιουργίας. Διό και Εκατόγχειρας και ποιούμεν και διακρίνομεν, έτι και η αφή δια παντός πέφυκε του σώματος. Συμβολικώς ουν εκατόγχειρας ωνόμασε τούτους η Θεολογία ως πάσης εφαπτομένους της Δημιουργίας και αιτίους αυτής όντας. Εστί δε η τριάς των Εκατογχείρων φρουρητική.
Ερμείας - Σχόλια στον Φαίδρο 150.3

Γιατί οι πρωταρχικοί Κουρήτες, επειδή είναι ακόλουθοι της νοητής και απόκρυφης Θεάς, είναι ικανοποιημένοι με τα σύμβολα που από εκεί προέρχονται, ενώ αυτοί που εντοπίζονται στις δεύτερες και τρίτες τάξεις, είναι εξαρτημένοι από την νοερή μονάδα της Αθηνάς
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Ε 128.18

Η τριάδα των Αχραντων Θεών είναι εξαρτημένη από την κορυφή των νοερών Θεών.
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Ε 131.1

ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-Νοερή Τάξις-Πατρική Τριάδα-Ζευς

Ο Ζευς αποτελεί την βασική θεότητα του Ελληνικού Πανθέου. Παρότι δεν βρίσκεται στην υψηλότερη θέση, παρόλα αυτά αναλαμβάνοντας το έργο του Δημιουργού, "διατάσσει" τρόπον τινά τους υπόλοιπους Θεούς ως προς αυτόν και εναρμονίζει την δράση τους.

Το έργο του Δημιουργού είναι πολυποίκιλο και αναπτύσσεται σε πολλά και διάφορα σημεία των έργων του Πρόκλου, όπως επίσης και σε όλα σχεδόν τα Ελληνικά Φιλοσοφικά κείμενα.

Η μελέτη των δράσεων του Διός ως Δημιουργού θα γίνει σταδιακά, όπως θα εξετάζουμε τα βασικά στάδια της Δημιουργίας.

Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε σε αυτό το σημείο, είναι η θέση του Διός στην Ελληνική Θεολογία ( τρίτο μέλος της Πατρικής Τριάδας στην νοερή τάξη ), ότι η δράση του Διός αποτελεί τρόπον τινά "διεύθυνση ορχήστρας", και ότι η όλη Δημιουργία αποτελεί συλλογική ενέργεια, μιας και ναι μεν ο Ζευς δίνει το γενικό πρόσταγμα για την Δημιουργία, όμως τα διάφορα στάδια της ανατίθενται στους νέους Θεούς.

Επίσης πρέπει να σημειώσουμε ότι κάθε θεός είναι εν δυνάμει δημιουργός. Στην όψη αυτή του Ελληνικού Πανθέου που είμαστε εμείς, δημιουργός είναι ο Ζεύς.
( σχετική είναι και η ανάρτηση περί Πολυκεντρικού Πολυθεισμού : http://empedotimos.blogspot.com/2008/04/blog-post_4146.html )

Ο Ζευς, όπως θα δούμε στην πορεία, εκδηλώνεται και σε κατώτερα επίπεδα, για αυτό και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όταν απευθυνόμαστε στον Δία, σε ποιά έκφραση του απευθυνόμαστε.