Για να έχουμε μια σωστή θέαση του Κόσμου και για να προσαρμόσουμε την ζωή μας κατά φύσιν, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα όσα είμαστε ( ψυχή και σώμα ) είναι μέρος του Ολου και κάποια στιγμή θα επιστραφούν από εκεί από όπου προήλθαν. Αλλά όχι μόνον αυτό, αλλά επειδή υπάρχει μια αδιαόρατη σύζευξη των πάντων σε μια ολότητα, η επίδραση στο Ολον είναι άμεση και κατ'επέκταση αισθανόμαστε και εμείς τα αποτελέσματα αυτά.
Αρα χρέος μας είναι να διάγουμε τέτοιον βίο ώστε τόσο το σώμα μας όσο και η ψυχή μας να βελτιώνεται συνεχώς, ώστε με αυτόν τον τρόπο να συμβάλλουμε και εμείς στην ευρύτερη βελτίωση του Σύμπαντος.
Ο Πλάτων το κάνει σαφές στον Τίμαιο, στο σημείο όπου ο Δημιουργός αναθέτει στους Νέους Θεούς την δημιουργία.
"Δανείστηκαν ( = οι Νέοι Θεοί ) μέρη φωτιάς και γης και νερού και αέρα από τον Κόσμο, υπό τον όρο ότι θα δοθούν πάλι πίσω, και συγκολλούσαν μαζί όσα πήραν, όχι όμως με τους αδιάλυτους δεσμούς με τους οποίους οι ίδιοι συνέχονταν"
Πλάτων Τίμαιος - 42e-43a
Ο δε Πρόκλος συμπληρώνει :
"Οσα βρίσκονται μέσα μας ανήκουν περισσότερο στο Σύμπαν, παρά σε εμάς. Οταν πεθαίνουμε το Σύμπαν παίρνει πίσω αυτά που του ανήκουν"
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Ε 319.28
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου