«Aξιον μέν εστιν περί Πλάτωνος άδειν και λέγειν το ουδέ εώκει ανδρός γε θνητού παίς έμμεναι αλλά θεοίο»

Η 21η Μαΐου της σύγχρονης εποχής αντιστοιχεί στην 7η Θαργηλιώνος του 427 ΠΚΕ ημέρα κατά την οποία σύμφωνα με την παράδοση οι θεοί έδωσαν τον Πλάτωνα στους ανθρώπους.

Τιμώντες λοιπόν την γενέθλια ημέρα του Πλάτωνα - ακολουθούντες την Ελληνική παράδοση να τιμώνται τα γενέθλια και όχι οι θάνατοι - όπως ακριβώς την ετιμούσαν οι πρόγονοι μας, ας παραθέσουμε ένα μικρό κομμάτι από την Πλατωνική Θεολογία του Πρόκλου :

«Όλη η Πλατωνική Φιλοσοφία, Περικλή, καλύτερε μου φίλε, και η αρχή νομίζω ότι εμφανίστηκε σύμφωνα με την αγαθόμορφη θέληση των θεών, αποκαλύπτοντας το κρυμμένο σε αυτούς νόημα και την αλήθεια η οποία μαζί με τα όντα έλαβε υπόσταση μέσα στις ψυχές που περιστρέφονται μέσα στον κόσμο της γένεσης, όσο επιτρέπεται σε αυτές να μετέχουν σε τόσο υπερφυσικά και σπουδαία πράγματα, και ότι πάλι αργότερα αυτή τελειοποιήθηκε και, αφού αποσύρθηκε, θα λέγαμε, στον εαυτό της και κατέστη άγνωστη στους περισσότερους από αυτούς που διακήρυσσαν ότι είναι φιλόσοφοι και αδημονούσαν να ασχοληθούν με το κυνήγι του όντος, πάλι ήλθε στο φως.

Ειδικά πιστεύω ότι η μυστική διδασκαλία για τα ίδια τα θεία, η οποία έχει στηριχτεί με αγνότητα σε ιερή βάση και έχει λάβει υπόσταση αιώνια δίπλα στους ίδιους τους θεούς, από εκεί εμφανίστηκε σε όσους μέσα στον χρόνο μπορούν να την απολαύσουν .....

Όλοι λοιπόν, όπως είπα, τις πιο πρώτες και πιο αυτοτελείς αρχές των όντων αποκαλούν θεούς και θεολογία την επιστήμη που ασχολείται με αυτές.

 

Μόνο η θεόπνευστη διδασκαλία του Πλάτωνα θέτοντας όλα τα υλικά σε κατώτερη μοίρα από την αρχή (γιατί κάθε τι που μπορεί να χωριστεί και να διαιρεθεί από την φύση του δεν μπορεί να παράγει ούτε να διατηρηθεί, αλλά και την ύπαρξη του και το ότι ενεργεί ή πάσχει τα έχει μέσω της ψυχής και των κινήσεων που συμβαίνουν σε αυτήν) και αποδεικνύοντας ότι η ουσία της ψυχής είναι ανώτερη από αυτή των σωμάτων, αλλά εξαρτάται από την υπόσταση του νου (επειδή κάθε τι που κινείται μέσα στον χρόνο, ακόμα και αν κινείται από μόνο του, είναι ανώτερο από αυτά που κινούνται μέσω άλλων, είναι κατώτερο όμως από την αιώνια κίνηση), χαρακτηρίζει όπως έχει ειπωθεί, τον νου πατέρα και αίτιο των σωμάτων και των ψυχών, και γύρω από αυτόν υπάρχουν και ενεργούν όλα όσα αποκτούν ζωή μέσα στις τροχιές και τις ανακυκλώσεις, προχωρά όμως και σε μια άλλη αρχή εντελώς ανεξάρτητη από τον νου, πιο άυλη και πιο μυστική, από την οποία αναγκαστικά πηγάζει η υπόσταση των πάντων, ακόμα και αν μιλήσεις για τα τελευταία όντα...

Ας ξεχωρίσουμε και τους τρόπους με τους οποίους ο Πλάτων μας εξηγεί τις μυστικές σκέψεις για τους θεούς. Γιατί φαίνεται ότι δεν αναπτύσσει την διδασκαλία του για τα θεία παντού με τον ίδιο τρόπο, αλλά άλλοτε με θεϊκή έμπνευση και άλλοτε με την διαλεκτική αναπτύσσει την αλήθεια για αυτά, άλλοτε δηλώνοντας συμβολικά τις απόρρητες ιδιότητες τους και άλλοτε ανατρέχοντας από τις εικόνες στους θεούς και ανακαλύπτοντας σε αυτούς τις πρωταρχικές αιτίες των πάντων...»

Μια εκτενέστερη αναφορά σε άγνωστες πτυχές της ζωής του Πλάτωνα μπορείτε να αναγνώσετε εδώ :

http://empedotimos.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html

Σχετικά με την 7η Θαργηλιώνος του 427 ΠΚΕ ανατρέξτε εδώ :

http://empedotimos.blogspot.com/2010/05/7-427.html

Τιμώντες δε τα γενέθλια του Πλάτωνα, ας τιμήσουμε και τους διαδόχους του, οι οποίοι σχηματίζοντας μια χρυσή άλυσο διέσωσαν τις υποθήκες της Πλατωνικής Ακαδημίας, παρά την απέλπιδα προσπάθεια κάποιων να την εξαφανίσουν :
http://empedotimos.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

Αλλωστε όπως μας λέει ο Πλούταρχος δια στόματος Τυνδάρη του Λακεδαιμονίου :

‘άξιον μέν εστιν περί Πλάτωνος άδειν και λέγειν το ουδέ εώκει
ανδρός γε θνητού πάις έμμεναι αλλά θεοίο·’

{‘Αξιο μεν είναι για τον Πλάτωνα να τραγουδάει κανείς και να λέει το
«Ούτε έμοιαζε γυιός θνητού ανδρός αλλά θεού» (Ιλιάς Ω 258)}

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ-ΚΟΙΝΟ ΤΑΦΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑ;

Σήμερα 4/3/2016 έγινε η παρουσίαση της ανασκαφικής ομάδας για τον Τύμβο Καστά.

Τα μέχρι στιγμής δεδομένα από τις ανακοινώσεις είναι πολύ πτωχά, όμως ένα στοιχείο που έλαβε το φως της δημοσιότητας αποτελεί μια πολύ σημαντική "ανατροπή" (ή επιβεβαίωση) στα μέχρι στιγμής δεδομένα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ-Συγκλονίζει νέο εύρημα για τον Μ. Αλέξανδρο, αναφορικά με το βάθρο του Λέοντα, το οποίο ταυτίζεται πλήρως με το μνημείο, "σύμφωνα με τον υπεύθυνο αρχιτέκτονα της ανασκαφής κ. Μιχάλη Λεφαντζή, υπήρχε μαρμάρινη ανάγλυφη ζωφόρος στη βάση του βάθρου επί του οποίου ήταν ο λέοντας στην κορυφή του τύμβου. Σε αυτή αποτυπωνόταν παράσταση χαρακτηριστική μακεδονικής εικονογραφίας με μακεδόνες στρατιώτες, σάρισες, ασπίδες, μακεδονικό κράνος. Μάλιστα, κατά την εκτίμηση του ειδικού στη γλυπτική κ. Αντόνιο Κόρσο ότι ο άνδρας που οδηγεί την πορεία των στρατιωτών αποτυπώνει πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου..."

Δηλαδή, με δεδομένο ότι η εκτίμηση του κ.Corso  είναι σωστή, ο Μέγας Αλέξανδρος αποτελεί κεντρική φιγούρα της πομπής! Δηλαδή στο σήμα του Τύμβου Καστά, το οποίο, με τα μέχρι τώρα δεδομένα,  αποτελούσε ηρώο του Ηφαιστίωνα,  κυριαρχεί ο Αλέξανδρος!
Είναι δυνατόν στο σήμα του  Τύμβου ενός ήρωα, να παρίσταται κάποιος άλλος  και όχι ο τιμώμενος ήρωας ; Προφανώς όχι! Αλλά αυτό σημαίνει ότι το σήμα αναφέρεται στον Αλέξανδρο.
Όμως το ταφικό μνημείο είναι αφιερωμένο στον Ηφαιστίωνα. Πως συμβιβάζονται αυτά τα δύο;

Η παρουσία του Αλεξάνδρου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ότι ηγείται της πομπής που φέρει τον ήρωα Ηφαιστίωνα για να ταφεί στο ηρώον του.  Είναι αυτό ή μήπως σχετίζεται και ο Αλέξανδρος με το μνημείο ;

Η απάντηση δίδεται λίγο πιο κάτω στο άρθρο όπου (αν μεταφέρονται σωστά αυτά που ισχυρίσθηκαν οι ανασκαφείς) : "Κατά τους ανασκαφείς, με αφορμή τον θάνατο του Ηφαιστίωνα κατασκευάστηκε το μνημείο με την κιβωτιόσχημη θήκη. Ο περίβολος ενοποίησε το σύνολο του χώρου, ο οποίος είχε την ιερότητα προγενέστερων ηρωικών ταφών, και γίνεται η επιστέγαση -και με τον λέοντα στην κορυφή- της νέας λατρείας του αφηρωισμένου στρατηγού".

Δηλαδή η κιβωτιόσχημος θήκη κατασκευάσθηκε ταυτόχρονα με το μνημείο με αφορμή τον θάνατο του Ηφαιστίωνα. Αν όμως επρόκειτο να ταφεί μόνο ο Ηφαιστίων,με δεδομένο ότι ο Ηφαιστίων είχε αποτεφρωθεί,  γιατί η κιβωτιόσχημος θήκη ήταν τόσο μεγάλη και μάλιστα με δύο θέσεις, μια για την ξύλινη κλίνη/σαρκοφάγο και μια για την τεφροδόχο ;

Μήπως διότι επρόκειτο να ταφεί και κάποιος άλλος εκεί μαζί με τον Ηφαιστίωνα ; Και ποιός "κοινός θνητός" θα μπορούσε να ταφεί μαζί με έναν  αφηρωισμένο νεκρό, αν όχι κάποιος που ήταν και αυτός τουλάχιστον αφηρωισμένος, αν όχι ο ίδιος θεός;

Έτσι με την σημερινή ανακοίνωση, με δεδομένο πάντα ότι η εκτίμηση του κ.Corso  είναι σωστή, επιβεβαιώνεται η υπόθεση μας για την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στον ενταφιασμό των νεκρών του Τύμβου Καστά, όπως διατυπώσαμε τον Ιούνιο του 2015 στην ανάρτηση  Ο ΜΑΚΡΥΣ ΚΙΒΩΤΙΟΣΧΗΜΟΣ ΤΑΦΟΣ, Η ΤΕΦΡΟΔΟΧΟΣ ΚΑΙ Ο «ΚΟΝΤΟΥΛΗΣ» : ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ‘Η/ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ; :

-          Ο Ηφαιστείων πεθαίνει στα Εκβάτανα , μεταφέρεται μετά από κάποιους μήνες στην Βαβυλώνα όπου αποτεφρώνεται.

-          Ο Αλέξανδρος μόλις έμαθε τον θάνατο του Ηφαιστίωνα παραγγέλνει την κατασκευή ενός λαμπρού ταφικού μνημείου προς τιμήν του με σκοπό να εναποτεθούν τα οστά του εκεί.  Σχετική τεκμηρίωση παρέχει η εισήγηση του καθηγητή κ.Μαυραγάνη. Μετά την αποτέφρωση τα οστά του μεταφέρονται στην Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Αμφίπολη. Εκεί θάβονται μόλις ολοκληρώνεται ο τάφος .

-          Λίγους μήνες όμως μετά την αποτέφρωση του Ηφαιστείωνα πεθαίνει και ο Αλέξανδρος στην Βαβυλώνα και μεταφέρεται στην Αλεξάνδρεια όπου και θάβεται.

-          Όμως ο αρχικός προορισμός της σορού του Αλεξάνδρου ήταν η Μακεδονία όπως μας λέει ο Παυσανίας.  Ενώ όμως όλοι υποθέτουν ότι ήταν οι Αιγές, ίσως το γεγονός ότι ο φίλος του και ισόθεος Ηφαιστείων είχε ταφεί  στην Αμφίπολη  (ή  προορίζετο να ταφεί μιας και ο τάφος να μην είχε ακόμα ολοκληρωθεί) ο τελικός προορισμός του ήταν η Αμφίπολη.

-          Δεδομένου ότι ο τάφος ήταν ακόμα στο στάδιο κατασκευής (εκτιμάται ότι η κατασκευή του διήρκησε δύο χρόνια περίπου  και  «κατά σύμπτωση» η αρμάμαξα με την σορό του Αλεξάνδρου ξεκίνησε από την Βαβυλώνα δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου)  ο ταφικός θάλαμος και ο κιβωτιόσχημος τάφος ετοιμάστηκαν για να υποδεχτούν και την σορό του Αλεξάνδρου. Για αυτό και ο κιβωτιόσχημος τάφος είχε τέτοιες διαστάσεις ώστε να υποδεχτεί και την τεφροδόχο με τον Ηφαιστίωνα και την σορό του Αλεξάνδρου. Έτσι στολίζεται με όλα εκείνα τα σύμβολα που αρμόζουν σε δύο αφηρωισμένους νεκρούς, ιδιαίτερα δε για τον Αλέξανδρο τοποθετούνται οι ρόδακες αλλά και το χαρακτηριστικό γαλάζιο μάτι στο άλογο του ψηφιδωτού (κατ’εμέ το αδιαμφισβήτητο και καταλυτικό χαρακτηριστικό που παραπέμπει στον Αλέξανδρο -βλέπε   ΤΟ ΜΑΤΙ... ΠΟΥ «ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ» ).

-          Οι Σφίγγες στην είσοδο έχουν τα κεφάλια τους στραμμένα το ένα προς τα μέσα και το άλλο προς τα έξω παραπέμποντας στην ύπαρξη δύο νεκρών μέσα στο ταφικό μνημείο. Ισως ο συμβολισμός να παραπέμπει στο ότι από τους δύο νεκρούς μόνο ο ένας ήταν μέσα, ενώ η δεύτερη σφίγγα κοίταζε προς τα έξω αναμένοντας να δει να έρχεται και ο δεύτερος νεκρός.

-          Όμως τελικά, λόγω της υφαρπαγής της σορού του Αλεξάνδρου από τον Πτολεμαίο  θάβεται μόνο ο Ηφαιστείων και το μνημείο γίνεται επισκέψιμο για να τιμάται ο αφηρωισμένος  και εντόπιος ήρωας   Ηφαιστείων. Η τεφροδόχος με τα οστά του κρύπτεται στον κιβωτιόσχημο τάφο  και  τοποθετείται  το δάπεδο του ταφικού θαλάμου. 

 Κάποια στιγμή αργότερα, ίσως να μετεφέρθη και η σορός του Αλεξάνδρου και να  ενταφιάστηκε  εκεί, στην ξύλινη θήκη ή σαρκοφάγο,  όπου και ελάμβανε τιμές μαζί με τον ήρωα Ηφαιστίωνα. Σχετικά έχουμε αναφερθεί στη ανάρτηση μας : ΤΟ «Π» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ» ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ.
 

Ίσως βέβαια και να μην μετεφέρθη ποτέ. (Βέβαια η ανεύρεση στολιδιών από την ξύλινη νεκρική κλίνη/σαρκοφάγο μάλλον ενισχύει την υπόθεση ότι υπήρξε τελικά τέτοια κλίνη/σαρκοφάγος, άρα και ο νεκρός). Όμως μετά και τις σημερινές ανακοινώσεις, η περίπτωση η υπόθεση μας τελικά να ισχύει είναι πολύ πιο πιθανή παρά ποτέ!

Το ταφικό μνημείο αποτελεί κοινό ταφικό μνημείο Αλεξάνδρου και Ηφαιστίωνα!

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ – ΤΟ «Π» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ» ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ

 Στην πρόσφατη παρουσίαση της η κα Κατερίνα Περιστέρη στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου σε δύο σημεία της ομιλίας της ανέφερε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα.

Προς το τέλος της ομιλίας της και καθώς η ομιλία της εστράφη στον νεκρικό θάλαμο είπε επί λέξει τα εξής :

«…..έχουμε την θήκη την  μεγάλη  στον τελευταίο χώρο, τον ταφικό, όπου εκεί υπάρχει και το εσωτερικό με τον μικρό τον τάφο, τον κυρίως τάφο,  με τις τεράστιες διαστάσεις που είναι τεράστιο, που σχεδόν καταλαμβάνει το κέντρο του τελευταίου θαλάμου και είναι πολύ σημαντικό γιατί δίπλα υπάρχει ένα  ‘Π’ που θα μπορούσαν να μπαίνουν και να βλέπουνε τον χώρο αυτό…»

Η αναφορά αυτή προσθέτει το ενδιαφέρον στοιχείο ότι ο κιβωτιόσχημος τάφος ήταν ακάλυπτος,, δεν ήταν δηλαδή κρυμμένος κάτω από κάποιο δάπεδο,  ώστε οι επισκέπτες του τάφου να στεκόντουσαν στις άκρες του ορύγματος που περιείχε τον κιβωτιόσχημο τάφο, το «Π» όπως το περιέγραψε, και το οποίο νομίζω ότι είναι αυτό που απεικονίζεται στο παραπάνω διάγραμμα και να κάνουν τις απαιτούμενες χοές προς τιμήν των νεκρών που ευρίσκοντο ενταφιασμένοι, ο ένας επί της ξύλινης κλίνης και ο άλλος αποτεφρωμένος στην τεφροδόχο.

Ισως λοιπόν η εικόνα που θα έβλεπαν να ήταν η εξής :

Ομως, με τα δεδομένα που έχουμε μέχρι τώρα, η εικόνα που θα αποκόμιζαν οι επισκέπτες θα ήταν πολύ "φτωχική", οι οποίοι θα είχαν διέλθει από την μνημειακή μεγαλοπρέπεια του ταφικού μνημείου (δάπεδο με ρόμβους, είσοδος σφιγγών,  μαρμαρωτό κόκκινο δάπεδο, καρυάτιδες, εντυπωσιακό δεύτερο θάλαμο με την επιβλητική οροφή με τους ρόδακες, το ψηφιδωτό με την αρπαγή της Περσεφόνης, την εντυπωσιακή ζωφόρο) και θα έβλεπαν μερικούς φτωχικούς πωρόλιθους που θα σκέπαζαν τον τάφο με τους νεκρούς. Ούτε μια αξιοπρεπής σαρκοφάγος δεν υπήρχε. Αλλωστε δεν θα υπήρχε και δυσωδία που θα ενοχλούσε τους παρευρισκόμενους ; Είναι λογικό να ειναι έτσι ; ή.......

'Η μήπως η "φτωχικότης" αυτή  ήταν εσκεμμένη ώστε να αναδεικνύονται οι ίδιοι οι νεκροί, ώστε ένας επισκέπτης να "τυφλώνεται" από την μεγαλοπρέπεια των νεκρών αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα ;

Επεκτείνοντας έτσι την σκέψη μας, ίσως να είναι σωστό να αναρωτηθούμε μήπως  και η θήκη όπου ευρίσκοντο οι νεκροί να ήταν ακάλυπτη! Αλλωστε δεν έχει αναφερθεί ότι ευρέθη κάλυμμα του κιβωτόσχημου τάφου, αν δεν κάνω λάθος. Σε μια τετοια περίπτωση οι παρόντες στον χώρο θα έβλεπαν από την μια άμεσα τον νεκρό  επί της ξύλινης κλίνης και φυσικά την τεφροδόχο με την τέφρα του άλλου νεκρού.

Αν όμως ίσχυε αυτό, τότε είναι λογικό ότι δεν θα ήταν "σημαντικό θέαμα" τα οστά του νεκρού που είχε αποτεθεί επί της ξύλινης κλίνης, Μήπως λοιπόν  τα στολίδια που βρέθηκαν στο σημείο εκείνο δεν ήταν επί ξύλινης κλίνης αλλά επί ξύλινης σαρκοφάγου ; 

Άλλωστε τα στολίδια που βρέθηκαν τα συναντούμε σε άλλες σαρκοφάγους, όπως για παράδειγμα στην σαρκοφάγο της Σιδώνας :

Το πολύ στενό πλάτος όπου ευρίσκετο η ξύλινη κλίνη ήταν μόνο 54 εκ, πολύ στενό για άμεσο ενταφιασμό ενός ανθρώπου για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θα χωρούσε.Αρα μήπως ο νεκρός είχε μεταφερθεί εκεί αρκετό χρόνο μετά τον θάνατο του, είτε ως οστά είτε ως μουμιοποιημένος και να ήταν έτσι τοποθετημένος σε κάποιου είδους  ξύλινη σαρκοφάγο ;

Παραδείγματα υπάρχουν αρκετά, όπως μια παρόμοιος σαρκοφάγος από την Αίγυπτο:

Την  ίδια άποψη έχει και η Dorothy King η οποία όταν ανεκοινώθησαν τα ευρήματα αυτά σε twitter της είπε ότι ίσως να πρόκειται για σαρκοφάγο παρά για μια απλή θήκη με οστά και στάχτες!

(το συγκεκριμένο twitter το αλίευσα σήμερα από το διαδίκτυο καθώς μάζευα υλικό για να τεκμηριώσω την σκέψη μου.  Χαίρομαι που και κάποιος άλλος, πιο σχετικός με το θέμα, είχε την ίδια σκέψη με εμένα.)

Το δεύτερο σημείο της ομιλίας της κας Περιστέρη που αξίζει προσοχής είναι το εξής :

«Ενώ το μνημείο κατασκευάστηκε στο τελευταίο τέταρτο του τέταρτου π.Χ. αι., οι διαφραγματικοί τοίχοι έγιναν με τους τελευταίους Μακεδόνες (σε άλλο σημείο προσδιορίζει ότι είναι την εποχή μετά τον Περσέα) στην προσπάθεια τους να προστατέψουν  το μνημείο από τις επιδρομές των Θρακικών φύλων και μετέπειτα των Ρωμαίων. Και ήταν μια σοφή κίνηση αφού βέβαια πρώτα άδειασαν το μνημείο από οτιδήποτε πολύτιμο υπήρχε, πολύτιμο κτέρισμα, μην μπορώντας  όμως να αφαιρέσουν  τα μαρμάρινα αριστουργήματα, μην μπορώντας να πάρουν πράγματα που ήταν αρχιτεκτονικά σκέφτηκαν να τα καλύψουν με τους τοίχους αυτούς  για να τα προστατέψουν και καλώς το κάνανε, γιατί έτσι τα βρήκαμε».

'Ετσι λοιπόν οι τελευταίοι Μακεδόνες "σκούπισαν" τον τάφο από οτιδήποτε πολύτιμο υπήρχε. Αν λοιπόν η σκέψη της κας Περιστέρη είναι ορθή, τότε το πιο λογικό είναι αυτά να μετεφέρθησαν κάπου αλλού μέσα στον Τύμβο και να αποτέθηκαν εκεί. Αλλωστε η ίδια η κα Περιστέρη στην ομιλία της ότι από την διασκόπησηπου έχει κάνει ο κ.Τσόκας από το ΑΠΘ  έχουν εντοπιστεί σημεία που πρέπει να ανασκαφούν!

Ομως ανάμεσα στα πιο πολύτιμα που υπήρχαν στον τάφο δεν θα ήταν σίγουρα και οι σοροί των δύο νεκρών; Θα άφηναν τους νεκρούς στο σημείο εκείνο ενώ θα μετέφεραν αλλού τα κτερίσματα τουςγια να αποκρύψουν ; Φυσικά και όχι.

Αν λοιπόν οι νεκροί των οποίων τα οστά βρέθηκαν στον τάφο,  ήταν θύματα εναγισμών, όπως έχει υποθέσει κάποια στιγμή ο κ.Μιχάλης Λεφαντζής, τότε δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι και οι "σπουδαίοι αφηρωισμένοι νεκροί" που ετιμώντο στον τάφο αυτό  να έχουν μεταφερθεί και αυτοί κάπου αλλού-πολύ πιθανόν κάπου μέσα στον Τύμβο!

Έτσι ας κάνουμε υπομονή και ας στηρίξουμε την ανασκαφική ομάδα γιατί - όπως είπε η κα Περιστέρη στην ομιλία της - έχουν πολύ δουλειά να κάνουν.

Αλλωστε, αν η υπόθεση μας είναι σωστή, τότε η ανεύρεση των αποκρυμμένων αφηρωισμένων νεκρών είναι σίγουρο ότι θα μας προσφέρει πολλές συγκινήσεις!

 

ΠΡΟΣΟΧΗ : Απαγορεύεται η αναδημοσίευση είτε μέρους  της αναρτήσεως είτε  ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή  που είναι : http://www.empedotimos.blogspot.gr/2016/02/blog-post_12.html

Το ιστολόγιο επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ

 

Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, στην μεγάλη αίθουσα συναυλιών (Großer Saal ) της Φιλαρμονικής της Βιέννης, στην οποία λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο η πασίγνωστη πρωτοχρονιάτικη συναυλία (Neujahrskonzer), υπάρχει σε διάφορα σημεία το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας.

 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι το κτήριο εγκαινιάστικε στις 6 Ιανουαρίου του 1870 και, για διατήρηση της ακουστικής του, το λογικό είναι ότι η διακόσμηση του θα ολοκληρώθηκε σχεδόν με την κατασκευή της αιθούσης. (ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ ΒΙΕΝΝΗΣ)

 

Ετσι, καθώς το αστέρι της Βεργίνας βρίσκεται και σε κεντρικά σημεία της αιθούσης θα πρέπει να έχει τοποθετηθεί στο αρχικό στάδιο της κατασκευής(;).

Όμως γνωρίζουμε ότι το δεκαεξάκτινο αστέρι ανεκαλύφθη αρκετά αργότερα.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η ύπαρξη του στην εκπληκτική αυτή αίθουσα, πρέπει να μας συγκινεί ιδιαίτερα.

ΕΠΙ ΤΗι ΕΠΕΤΕΙΩι ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΡΟΚΛΟΥ

H 8η Φεβρουαρίου είναι η επέτειος των γενεθλίων του Φιλοσόφου Πρόκλου, ο οποίος υπήρξε Διευθυντής της Πλατωνικής Ακαδημίας και ο οποίος μας παρέδωσε ένα πλουσιότατο και ανεκτίμητο φιλοσοφικό έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο μελέτης σε όλον τον κόσμο. .

Είναι ίσως ο μοναδικός φιλόσοφος για τον οποίο ξέρουμε την ακριβή ημέρα και ώρα γέννησης, όπως επίσης και που ευρίσκετο το σπίτι του (έξω από το Ηρώδειο, έχει καταχωθεί), στο οποίο στεγάσθηκε η Πλατωνική Ακαδημία σε καιρούς δύσκολους, τα δε λιγοστά ευρήματα από την οικία του εκτίθενται στο Μουσείο Ακροπόλεως.

Η παρακάτω παράγραφος, την οποία έγραψε ο Πρόκλος για τον δάσκαλο του Συριανό (και προηγούμενο από αυτόν Διευθυντή της Πλατωνικής Ακαδημίας), συνοψίζει και περιγράφει πλήρως την προσφορά του Πρόκλου :

«ὁ τῷ Πλάτωνι μὲν συμβακχεύσας ὡς ἀληθῶς καὶ ὁ μεστὸς καταστὰς τῆς θείας ἀληθείας, τῆς δὲ θεωρίας ἡμῖν γενόμενος ταύτης ἡγεμὼν καὶ τῶν θείων τούτων λόγων ὄντως ἱεροφάντης· ὃν ἐγὼ ϕαίην ἂν ϕιλοσοϕίας τύπον εἰς ἀνθρώπους ἐλθεῖν ἐπ' εὐεργεσίᾳ τῶν τῇδε ψυχῶν, ἀντὶ τῶν ἀγαλμάτων, ἀντὶ τῶν ἱερῶν, ἀντὶ τῆς ὅλης ἁγιστείας αὐτῆς, καὶ σωτηρίας ἀρχηγὸν τοῖς γε νῦν οὖσι ἀνθρώποις καὶ τοῖς εἰσαῦθις γενησομένοις»

[«Εκείνος υπήρξε αληθινός συγχορευτής του Πλάτωνα που συμπληρώθηκε πλήρως από την θεϊκή αλήθεια και κατέστη για εμάς οδηγός αυτής της θεωρίας και αληθινός ιεροφάντης τούτων των θεϊκών λόγων.

Γι'αυτόν εγώ θα έλεγα ότι ήρθε στους ανθρώπους σαν πρότυπο της φιλοσοφίας, προς όφελος των ψυχών που βρίσκονται εδώ κάτω, ως ανταπόδοση για τα αγάλματα, για τους ναούς, για την ίδια την λατρεία στο σύνολο της, επικεφαλής της σωτηρίας για τους ανθρώπους που ζουν τώρα και για όσους θα ζήσουν στο μέλλον»]

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΠΡΟΚΛΟ