Η ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΤΑΞΕΩΝ- Γενικά

Οπως είναι γνωστό η εκδήλωση έχει δύο πορείες. Η μία είναι υπερούσια και έχει σχέση με την εκδήλωση των πρωταρχικών Θεών ( Ενάδων ) και η άλλη έχει σχέση με την οντική εκδήλωση τωνΘεών.

Τόσο οι Ενάδες όσο και οι οντικές τους εκδηλώσεις έχουν την εξής δομή :

- Νοητή Τάξις
- Νοητή και Νοερή Τάξις
- Νοερή Τάξις

Ολες οι παραπάνω τάξεις συνιστούν τον Υπερ-Αισθητό Κόσμο, ή αλλοιώς Νοητό Κόσμο, ή τον Σφαίρο του Εμπεδοκλή.

Στον Αίσθητό Κόσμο έχουμε :

- Υπερκόσμια Τάξη
- Υπερκόσμια και Εγκόσμια Τάξη
- Εγκόσμια Τάξη

Οσον αφορά τους Θεούς ( Ενάδες ), οι Θεοί εκδηλώνονται στις διάφορες αυτές τάξεις. Η εκδήλωση τους έχει σαν αποτέλεσμα την διαφοροποίηση του Οντικού επιπέδου, οπότε και έτσι ουσιαστικά αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη τους.

Ολοι οι Θεοί είναι ΝΟΗΤΟΙ, δηλαδή υπάρχουν στην ανώτατη τάξη, εκδηλώνονται όμως σε διάφορες μετέπειτα τάξεις.
Οι γεννήσεις των Θεών που αναφέρονται στην Μυθολογία μας, δεν σημαίνει ότι πριν από το επίπεδο που αναφέρονται, δεν υπάρχουν οι Θεοί των οποίων περιγράφουν τις γεννήσεις.

Ο Σαλούστιος στο Περί Θεών και Κόσμου ( Κεφ. IV ) είναι σαφής : ΟΙ Θεολογικοί Μύθοι αναφέρονται στην ΟΥΣΙΑ των Θεών.

Για παράδειγμα, όπως θα δούμε, ο Ζευς πρωτοεμφανίζεται στο επίπεδο των Νοερών Θεών ( Κρόνου και Ρέας ), όπου και η Μυθολογία μας περιγράφει την γέννηση του. Η Γέννησή όμως του Διός δεν σημαίνει ότι ο Ζευς δεν υπάρχει σε ανώτερο επίπεδο. Απλώς στο επίπεδο αυτό εκδηλώνεται ΟΝΤΙΚΑ και εγκαθιδρύει την σχέση του με τους άλλους θεούς. ΕΙδικά ο Ζεύς, όπως θα δούμε, εγκαθιδρύει ιδιαίτερες σχέσεις με τους θεούς μιας και αναλαμβάνει χρέη Δημιουργού.

Ο Δίας εκδηλώνεται και σε κατώτερες τάξεις, όπως επίσης έχουμε Δία σε επίπεδο Θείων Ψυχών, Δαιμόνων και Ηρώων. Σε κάθε τάξη ( επίπεδο ) η εκδήλωση κάθε Θεού, έχει διαφορετικά αποτελέσματα.

Υπάρχουν λοιπόν κατακόρυφες σειρές εκδήλωσης των Θεών. Στον αισθητό κόσμο, κάτω από τους Εγκοσμίους Θεούς, υπάρχουν Θείες Ψυχές, Αγγελοι, Δαίμονες, Ηρωες και κάτω από αυτούς οι ανθρώπινες ψυχές, οι οποίες και εντάσσονται τρόπον τινά στην χορεία κάποιου Θεού.
Ετσι λοιπόν εξηγείται γιατί κάθε ένας από εμάς έχει ιδιαίτερη συμπάθεια σε έναν Θεό.

Σε κατώτερο επίπεδο σε κάθε σειρά, εντάσσονται ζώα, φυτά και ορυκτά.
Για αυτό για κάθε Θεό έχουμε το ιερό του ζώο, το φυτό του και το ορυκτό του.
Ετσι για παράδειγμα στην Απολλωνιακή σειρά, εντασσεται ο Θεός ( Ενάδα ) Απόλλων, ο Υπερκόσμιος Απόλλων, ο Υπερκόσμιος-Εγκόσμιος Απόλλων, ο Εγκόσμιος Απόλλων, Άπολλωνιακές θείες ψυχές, Δαίμονες, Ηρωες, ανθρώπινες ψυχές, ο αλέκτωρ, ο λέων, το ηλιοτρόπιο, ο λωτός, ο χρυσός.

Σύμφωνα με την θεωρία της Συμπάθειας, τα ζώα, τα φυτά και τα ορυκτά, επειδή αποτελούν σύμβολα κάθε Θεού, με την παρουσία τους "έλκουν" τους αντίστοιχους Θεούς και την ακολουθία τους και συνεπώς χρησιμοποιώντας τα, βοηθιόμαστε στην επαφή μας με τον αντίστοιχο Θεό. Εκεί βασίζεται και η Θεουργία.