Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Η πορεία της εκδήλωσης του ΟΝΤΟΣ βαίνει από μια τέλεια κατάσταση ( ΕΝ ) σε συνεχώς ατελέστερες καταστάσεις, μέχρις ένα έσχατο επίπεδο ( ΥΛΗ ).

Δυστυχώς από κάποιους επιχειρείται διαστρέβλωση της Ελληνικής Σκέψης με τον ισχυρισμό ότι από την Αρρητο Αρχή, το Ον βαίνει εξελισσόμενο ποιοτικά και αυτό συνεχίζεται επ' άπειρον χωρίς να υπάρχει κάποιο τέλος!
Ισχυρίζονται ότι τα πάντα βαίνουν από το ατελές προς το τέλειο. Η μετάβαση από το ατελές προς το τέλειο γίνεται αφού όμως το Ον "απωλέσει" τρόπον τινά ενέργεια, κατά την μετάβαση του από το τέλειο στο ατελές,
Πως μπορεί κάτι να ανέβει ενεργειακά αν δεν προσλάβει από κάπου ενέργεια ?
Κατά την μετάβαση του δε από το ατελές προς το τέλειο θα ανακτήσει αυτό που έχασε.
Το ότι όσο προχωρά η εκδήλωση αυξάνεται η κίνηση, δεν σημαίνει ότι αυξάνει και η ενέργεια. Αυξάνει η κινητική ενέργεια, όμως σε προηγούμενες καταστάσεις το ΟΝ διαθέτει δυναμική ενέργεια η οποία και σιγά-σιγά μετατρέπεται σε κινητική ενέργεια.

Η τελεία κατάσταση είναι η ακίνητη, όπως θα διαπιστώσουμε σε άλλα σημεία της μελέτης μας. Για αυτό και ο Παρμενίδης το Ον του το θεωρεί Εν και ακίνητο. Οπως μας διευκρινίζει ο Πρόκλος, το Ον του Παρμενίδη είναι το Εν-ΟΝ του Πλάτωνα, δηλαδή το Ον που προκύπτει αμέσως μετά το Εν. Θα ασχοληθούμε κάποια στιγμή αργότερα, αναλυτικότερα με αυτό το θέμα.

Πέραν δε της Υβρεως που διαπράττουν θεωρώντας έτσι την Αρρητο Αρχή την κατώτατη υπόσταση(!), είναι προφανές ότι αυτοί που το ισχυρίζονται αφ'ενός μεν δεν έχουν μελετήσει τα Ελληνικά Φιλοσοφικά κείμενα, αφ' ετέρου δε δεν έχουν στοιχειώδεις γνώσεις Φυσικής..

Παρατίθενται ενδεικτικά κάποια χωρία από τα κείμενα του Πρόκλου όπου περιγράφεται σαφέστατα η πορεία από το ΕΝ προς την ύλη. Την ίδια αντιμετώπιση έχουν και όλοι οι άλλοι Ελληνες Φιλόσοφοι.

Ειναι λοιπόν ανάγκη να υπάρχει για τα Οντα Πρώτιστο και έσχατο

Πρόκλος-Πλατωνική Θεολογία Τόμος Β. 28.14

Γιατί είναι ίσως ανάγκη, όπως ακριβώς και στην περίπτωση των Ψυχών, των Φύσεων και των Σωμάτων, να μην ξεκινά η Δημιουργία από τα ατελή

Πρόκλος-Σχόλια στον Παρμενίδη 823.3

Γιατι πουθενα η Φύση δεν ξεκινα από τα ατελή. Γιατι τα ατελή δεν θα προχωρουσαν στο τέλος, αν δεν προυπήρχαν τα τέλεια, με τα οποία τα ατελή έχουν κάποια αμυδρή εξομοίωση, έχοντας λάβει μια ατελή απεικόνιση τους.

Πρόκλος-Σχόλια στον Παρμενίδη 754.21

Αν η πρόσθεση των Αιτίων προχωρά επ’άπειρον και άλλο Ον βρισκεται πάντα πριν από κάθε Ον, πάλι δεν θα υπάρχει επιστήμη κανενός Οντος. Γιατί δεν υπάρχει γνωση κανενός Απειρου. Και αν αγνοούνται τα αίτια δεν θα υπάρξει επιστήμη των αποτελεσμάτων τους.

Πρόκλος - Στοιχεία Θεολογικής Στοιχείωσης 11

Γιατί πρέπει πριν από τα ατελή να έχουν λάβει υπόσταση τα τέλεια, πριν από όσα βρίσκονται σε άλλα να έχουν λάβει υπόσταση όσα είναι εδραιωμένα στον εαυτό τους.
Πρόκλος - Σχόλια στον Ευκλείδη 138.25

Γιατί ασφαλώς δεν μπορεί να αληθεύει ότι η Φύση παρήγαγε τα ατελή και άφησε ανυπόστατα τα τέλεια, ούτε επιτρέπεται να πούμε ότι η δική μας Ψυχή γεννά πράγματα ακριβέστερα, τελειότερα και τακτικότερα από τον Νου και τους Θεούς.

Πρόκλος - Σχόλια στον Ευκλείδη 140.10