Στους Εγκόσμιους Θεούς - και μέσα από τον μύθο του Φαίδρου - αναφερόμαστε στην πορεία των ψυχών που μέσω, των εγκοσμίων Θεών, επιστρέφουν στο νοητό.
Η συμβολική για αυτό είναι πλούσια, και μας την εξηγεί ο Πρόκλος.
Η Πορεία από τα νιάτα στα γηρατειά υποδηλώνει ότι απομακρυνόμαστε από την ακμαία και άχραντη ζωή και μεταβαίνουμε στον κόσμο του γίγνεσθαι.
Η Πορεία από τα γηρατειά στα νιάτα υποδηλώνει ότι οδηγούμαστε προς το νοερό, για αυτό και η σωματική υπόσταση φθείρεται ενώ η ασώματη και άυλη υπόσταση μας λάμπει.
Ο Κρόνος - αναφέρεται σε Ορφικό απόσπασμα - έχει πάντα μαύρες τις τρίχες, σύμβολο του ότι δεν απομακρύνεται από τον εαυτό του ( από την νοερή τάξη δηλαδή, εξ' ού και αγκυλομήτις καλείται )
( βλέπε σχετικά Πρόκλος-Πλατωνική Θεολογία Ε 33.24, ΣΤ 77.12, Ορφικά Αποσπάσματα 130, 142, Σχόλια στον Τίμαιο Γ 115.20-25 )
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου