ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Θεοί Φαίδρου

Οι Θεοί οι οποίοι κάνουν την περιφορά τους κατά τον μύθο του Φαίδρου ( 246Α-257Α ) είναι οι Ανεξάρτητοι Θεοί.

Ο μύθος που αναφέρει ο Πλάτων στον Φαίδρο είναι πολύ ωραίος και περιγράφει σημαντικά σημεία της Ελληνικής Θεολογίας.
Σε πολύ γενικές γραμμές ο μύθος λέει ότι οι Θεοί επιβιβαζόμενοι στα άρματα τους και με οδηγό τον Δία, αρχίζουν την περιφορά τους στον Ουρανό. Μόνο η Εστία δεν ακολουθεί παραμένουσα στον οίκο της. Τους Θεούς τους ακολουθούν οι ψυχές με τα δικά τους άρματα. Τα άρματα τόσο των Θεών όσο και των ψυχών έχουν έναν ηνίοχο και δύο άλογα. Οι ψυχές δεν έχουν την δύναμη να ακολουθήσουν τους Θεούς στην πορεία τους και κάποια στιγμή πέφτουν ( χάνουν τα φτερά τους ).

Αξίζει να μελετήσει κανείς τον μύθο του Φαίδρου και μετά να μελετήσει τα σημεία εκείνα της Πλατωνικής Θεολογίας, στα οποία αναφερθήκαμε, όταν αναφερθήκαμε στους νοητούς-νοερούς Θεούς, καθώς και το σημείο στο σημείο γίνεται η συσχέτιση των Θεών του Φαίδρου και των Ανεξαρτήτων Θεών που αναφέρεται σε αυτή την ανάρτηση.
Ετσι ο μελετητής θα αποκτήσει μια εικόνα για το πως λειτουργούν οι Πλατωνικοί διάλογοι και πως πρέπει κανείς να τους προσεγγίζει για να αντλήσει αυτά τα οποία κρύβονται μέσα τους.

Αναφερόμενος στην σχέση των Εγκοσμίων Θεών με τους Θεούς του Φαίδρου, ο Πρόκλος επισημαίνει το πως κωδικοποιείται στον μύθο η ψυχική ιδιότητα τόσο των Ανεξαρτήτων, όσο και των Εγκοσμίων Θεών.

Στους Ανεξάρτητους Θεούςη ψυχική ιδιότητα ένωσε τον εαυτό της με τον νου, για αυτό και το άρμα τους δεν έχει διαίρεση καθώς είναι νοερό και αχώριστο από τον άυλο και θεικό νού.

Στους εγκόσμιους Θεούς όμως αποδίδονται διαιρέσεις αλόγων και ηνιόχων.

Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης την ανάλογη έκφραση των δύο συνδετικών τάξεων, τόσο του υπεραισθητού κόσμου ( νοητή-νοερή τάξις, ενδιάμεση μεταξύ νοητής και νοερής ), όσο και του αισθητού κόσμου ( Ανεξάρτητοι Θεοί, ενδιάμεσοι μεταξύ Υπερκοσμίων και Εγκοσμίων Θεών)

( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 99.4 )