Οι Υπερκόσμιοι-Εγκόσμιοι Θεοί αποτελούν την ενδιάμεση τάξη των θεών στον Αισθητό Κόσμο και βρίσκονται μεταξύ των Υπερκοσμίων και των Εγκοσμίων Θεών.
Οντες ενδιάμεσοι, χρησιμεύουν σαν συνεκτική και διαμετακομιστική τάξη μεταξύ των δύο άλλων τάξεων.
Είναι αμετάβλητοι, ακλόνητοι, άνετοι όσον αφορά τις ενέργειες της πρόνοιας.
Εχουν ταυτόχρονη εποπτεία πολλών κλήρων. Ενεργούν στην ανύψωση πολλών προόδων και βαθμίδων τους προς την υπερκόσμια τελειότητα.
Είναι απαλλαγμένοι από κάθε επιμέρους διαίρεση, είναι υπερουράνιοι, άχραντοι, ανυψωτικοί (επειδή αναβιβάζουν τους εγκόσμιους θεούς στην νοητή-νοερή κορυφή) και ακτινοβολούν τα μέτρα της τελειότητας σε όλα τα ουράνια όντα.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 74.17 )
Η μονάδα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών ( όπως ισχύει σε όλη την ιεραρχική δομή της Ελληνικής Θεολογίας ) είναι τοποθετημένη στους Υπερκοσμίους Θεούς (δηλαδή στην αμέσως προηγούμενη τάξη).
Η ψυχική ιδιότητα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών έχει δύο πηγές : την πηγή των καθολικών εμψυχώσεων και την αφομοιωτική αρχή.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 80.15 )
Σχετικά με την Ουσία των Ανεξαρτήτων Θεών, ο Πρόκλος αφιερώνει όλο το 16ο κεφάλαιο του ΣΤ βιβλίου της Πλατωνικής Θεολογίας, για την Δύναμη των Ανεξαρτήτων Θεών αναφέρεται στο 82.16-83.6 και για την Ενέργεια στο 83.6 – 84.5.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου