Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ-Ο ΤΑΦΙΚΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ ΩΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΑΠΟΘΕΤΗΣ


Οι πολύ καλοί φίλοι του ιστολογίου Ελαφηβόλου Ε, Kostas Daskalos μας καταθέτουν την πολύ σημαντική εργασία τους για την πιθανή χρήση του ταφικού θαλάμου της Αμφίπολης ως τελετουργικού αποθέτη θεμελίωσης.
 
Ας δούμε τι μας αποκαλύπτουν.....


 ===============================


Ο ΤΑΦΙΚΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΩΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΑΠΟΘΕΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ
Ο όρος αποθέτης δεν έχει πάντοτε σαφή σημασία και χρήση, γι’ αυτό και συχνά περιγράφεται ως θήκη, κρύπτη, όρυγμα, λάκκος, κασέλα, κίστη, βόθρος. Σε γενικές, πάντως, γραμμές, αναφέρεται σε μια πυκνή και προπάντων σκόπιμη και μη ανακτήσιμη, πρωτογενή ή δευτερογενή, συσσώρευση τεχνέργων, που έχει εναποτεθεί σε οριοθετημένους διαμορφωμένους υπόγειους και μη προσβάσιμους χώρους. Κατά συνέπεια, η περίφραση αποθέτης θεμελίωσης αναφέρεται σε μία ειδική κατηγορία σταθερών κατασκευών με αυτόνομη ερευνητική αξία και ερμηνευτική δυναμική, που σχετίζεται με τη στοχευμένη και κοινωνικά οργανωμένη τελετουργική εναπόθεση πολυποίκιλων φυσικών και υλικών αγαθών στις τάφρους θεμελίωσης και τους «μεταβατικούς» χώρους κατώφλια, θύρες, τοιχοποιίες των κτηρίων


Αποθέτες θεμελίωσης, ανάκτορο Φαιστού

Κάτω από αυτό το πρίσμα, οι αποθέτες θεμελίωσης συνιστούν την έμπρακτη προβολή της έμφυτης ανάγκης του ανθρώπου για υπέρβαση των δυνατοτήτων του και «χειραγώγηση» των φυσικών δυνάμεων μέσα από μιμητικές και επαναλαμβανόμενες πράξεις που περιλαμβάνουν ποικίλα υλικά και λεκτικά σύμβολα. Η επανάληψη της ίδιας τελετουργικής συνταγής, με αφορμή, συνήθως, μια αλλαγή-σταθμό στον κύκλο της ζωής ενός κτηρίου, προϋποθέτει ένα αυστηρό μηχανιστικό και αιτιοκρατικό πλαίσιο, που βασίζεται στη δυϊστική αντίληψη διαίρεσης του κόσμου σε ένα ορατό-υλικό και ένα αόρατο-πνευματικό επίπεδο.


Ο Οδυσσέας ανάμεσα στον Ευρύλοχο και τον Περιμήδη συνομιλεί με το κεφάλι του Τειρεσία που αναδύεται ανάμεσα από τα πόδια του. Κρατήρας, αγγειογράφος: Δόλων, περίπου 380 π.Χ. (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη)

Ο Όμηρος αναφέρεται εύστοχα στο ταξίδι του Οδυσσέα στον Κάτω Κόσμο, όπου ο ήρωας, προκειμένου να διεκπεραιώσει την αναίμακτη σπονδή και την αιματηρή θυσία, ανοίγει στο χώμα με το ξίφος του ένα τετράγωνο λάκκο-«βόθρο», πιστοποιώντας έτσι με αυτήν την πράξη έναν locus classicus, ο οποίος ανάγεται σε πανάρχαιες πρακτικές, που πιθανότατα ακολουθούσαν, σε ειδικές περιπτώσεις, οι πρόγονοί μας.


Κάτω Μπράβας Βελβεντού. Πήλινα ειδώλια γυναικείων μορφών, από λάκκο-αποθέτη

Στο πλαίσιο αυτό, ταφικά αγγεία όπως οι πρόχοι και τα άωτα κωνικά κύπελλα συχνά ανεστραμμένα η σπασμένα καθώς και η παρουσία υπολειμμάτων από αιματηρές, αναίμακτες και έμπυρες θυσίες, μετατρέπονται σε προσφορές και μεταμορφώνονται σε φορείς της ανταπόκρισης των ανώτερων δυνάμεων στο αίτημα του ενεργούντος. Παράλληλα, το πλήθος των αγγείων, ειδωλίων καθώς και των οστών ίσως υπαινίσσεται την πραγματική ή συμβολική, παρουσία του πλήθους και την κοινοτική προσέγγιση του υπερφυσικού, ειδικά σε περιπτώσεις θεμελίωσης ή ανακαίνισης «ανακτόρων». Η απόκρυψη αντικειμένων και συνάμα προσωπικών ή δημόσιων μηνυμάτων εγγράφεται στη σφαίρα τελετουργικών και συμβολικών παραδόσεων που όμως δεν είναι τόσο ορατές, όπως αυτές που συνάδουν με το θάνατο καθώς κάθε πράξη τελετουργικής απόθεσης σχετίζεται με προσφορές στους Χθόνιους Θεούς.


Αρχαία Αλίκυρνα: Κιβωτιόσχημος τάφος-αποθέτης, με τα κτερίσματα κατά χώραν

Πλείστα τα αρχαιολογικά ευρήματα, αποθετών θεμελίωσης που συναντήσαμε στην μελέτη αυτής της έρευνας. Ενδεικτικά παραθέτουμε ένα μέρος αυτών, τα οποία μοιάζουν με τα ευρήματα του τάφου της Αμφίπολης:
Στα Χανιά, στον λόφο Καστέλλι. Σε συστηματική ανασκαφή σε επαφή με το εσωτερικό τείχος, έχει αποκαλυφθεί τμήμα εκτεταμένης εξωτερικής αυλής των αρχών του 13ου αι. π.Χ. 


Ζεύγη κεράτων αιγάγρων μπροστά σε ορθογώνια τοιχογραφημένη κατασκευή αποθέτη. Ανάμεσά τους είχαν τοποθετηθεί κατά τον ίδιο τρόπο και οστά νεαρής γυναίκας (Χανιά, ανασκαφή «Κατρέ 1»)

Το εύρημα έχει προκαλέσει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον με αφορμή την ανεύρεση, πάνω στο ιδιαίτερα επιμελημένο δάπεδο της αυλής από παχιά στρώση κονιάματος, συνήθως κάτω από μικρούς λιθοσωρούς, διάσπαρτων συγκεντρώσεων από σφάγια διαφόρων ζώων (νεαρών αιγάγρων, αιγοπροβάτων, βοοειδών και χοίρων), ανάμεσα στα οποία αναγνωρίστηκαν, με τον ίδιο τρόπο απόθεσης και διασποράς, οστά μιας νεαρής γυναίκας. H μεγαλύτερη συγκέντρωση οστών βρέθηκε στο βορειότερο τμήμα του ανεσκαμμένου χώρου.

Στην 27η Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη για το 2013 (ΑΕΜΘ), η Δρ. Σέβη Τριανταφύλλου, λέκτορας Προϊστορικής Αρχαιολογίας και Οστεοαρχαιολογίας στο ΑΠΘ, μια από τις δύο ειδικούς που μελετούν το οστεολογικό υλικό του ταφικού μνημείου του Λόφου Καστά, στην μελέτη της στην νεολιθική Αυγή αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η διαχείριση των νεκρών, μοιάζει να σχετίζεται περισσότερο με τον οικισμένο χώρο, τουλάχιστον με βάση τα μέχρι τώρα γνωστά παραδείγματα. Ταφές εντοπίζονται κάτω από δάπεδα οικημάτων, ή σε σχέση με κάποιες κατασκευές τους, μέσα σε λάκκους σε ανοιχτούς χώρους μεταξύ κτισμάτων, αλλά και στις περιμετρικές τάφρους των οικισμών, ενώ ανθρώπινα οστά βρίσκονται διασκορπισμένα και στις επιχώσεις».


Ανασκαφή Τέντα, Κύπρου: Ταφές κάτω από τα δάπεδα

Στην αρχαιολογική μελέτη "Ο αποθέτης των γλυπτών του ιερού της Εύκλειας στην αγορά των Αιγών ", αναφέρεται: Τρεις καύσεις νεκρών μέσα σε πολύτιμα μετάλλινα αγγεία εντοπίστηκαν στην επίχωση μεγάλου ορύγματος 10 μ. περίπου στα βόρεια του αποθέτη των γλυπτών (Χρ. Σαατσόγλου-Παλιαδέλη, Α. Κυριακού, Ε.Μητσοπούλου). Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις «τακτοποίησης» προκειμένου να αποκατασταθεί η τάξη στο χώρο του νεκροταφείου μετά από ιερόσυλες επεμβάσεις. Η ενδελεχής μελέτη των αποθέσεων στο ιερό και των εκδηλώσεων σεβασμού στο νεκροταφείο μπορεί να συμβάλει στην ανίχνευση ενός ιδεολογικού πλαισίου όπως αυτό συνυφαίνεται με τελετουργικές πράξεις ως θεμελιώδη έκφραση και δράση της κοινωνίας.

Στον Πρόδρομο Καρδίτσας: Εκτός από τις πρωτογενείς ταφές, γνωστό είναι και το έθιμο της ανακομιδής οστών και της ταφής τους κάτω από το δάπεδο. Βρέθηκαν οστά από ένδεκα κρανία, θραυσμένα μηριαία οστά και οστά θώρακα, όχι σε ανατομική θέση, αλλά σκορπισμένα κάτω από το δάπεδο οικίας, και μάλιστα σε τρία διαδοχικά στρώματα.



Αρχαία Αλίκυρνα. Κεφάλια ειδωλίων από τον αποθέτη

Στο Εμποριό Χίου: Μεταξύ των οικιστικών καταλοίπων ξεχώριζε ένα αψιδωτό κτίσμα, στο δάπεδο του οποίου βρέθηκε μεγάλος αριθμός από φολίδες και πυρήνες οψιανού, του πολύτιμου ηφαιστιογενούς πετρώματος από τη Μήλο . Κάτω από το δάπεδό του βρέθηκε ένας σκελετός παιδιού ή εφήβου, πιθανή θυσία θεμελίωσης σύμφωνα με τον ανασκαφέα.

Στον Πόρο, Ηρακλείου (ανασκαφή Λεμπέση): Το 1993 ερευνήθηκε υπόγειος, λαξευτός σπηλαιώδης τάφος με προθάλαμο και δρόμο. Στην επίχωση του θαλάμου και του προθαλάμου, υπήρχαν ανακατεμένα ανθρώπινα οστά, τμήματα κρανίων και ζώων.



Αρχαία Αλίκυρνα. Λεπτομέρεια από την ανασκαφή του αποθέτη


Ο «βόθρος της καθάρσεως» στην Ρήνεια: Γύρω στο 426 π.Χ. οι Αθηναίοι έκαναν τη λεγόμενη «κάθαρση της Δήλου» ανοίγοντας όλους τους τάφους που υπήρχαν στο ιερό νησί, μετέφεραν τα οστά και τα κτερίσματα στη Ρήνεια, όπου τα έθαψαν σε έναν κοινό λάκκο, τον «βόθρο της καθάρσεως». Τότε αποφάσισαν να μην γεννιέται ούτε να πεθαίνει κανείς στη Δήλο, αλλά οι επίτοκοι και οι βαριά άρρωστοι να μεταφέρονται στη Ρήνεια –γι’ αυτό δημιουργήθηκαν θεραπευτικά κέντρα και έτσι το νησί δεν έγινε μόνο μια απέραντη νεκρόπολη. Τον λάκκο ανέσκαψε μεταξύ 1898-1900 ο πρώτος έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, κ. Δημ. Σταυρόπουλος.

Στον επίλογο αυτής της έρευνας ας θυμηθούμε τα λόγια της Χ. Παλιαδέλη σε συνέντευξή της στις 24/10/14:
«Καταστράφηκε το γλυπτό, ναι, αλλά το γεγονός ότι βρέθηκε θαμμένο, γιατί στην ουσία
κάτω από την επιφάνεια του κατωφλιού ήταν, είναι ένα ζήτημα.
Μήπως αυτοί που
"νοικοκύρεψαν" τον τάφο μετά την καταστροφή του, θέλησαν να συγκεντρώσουν τα κομμάτια του ταφικού μνημείου σε έναν χώρο σαν «αποθέτη»; Εάν έχουν βρεθεί στο ίδιο σημείο, όστρακα αγγείων, κάποιο νόμισμα, κάποιο στοιχείο που τέλος πάντων βοηθά στη χρονολόγηση, θα είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε και το πότε έγινε η "απόθεση". Χωρίς αναγκαστικά να συνδέσουμε το γεγονός αυτό με την τυμβωρυχία. Στην περίπτωση της Αμφίπολης, αν έχουμε “απόθεση” πρέπει να σκεφτόμαστε μία πράξη που ακολούθησε την τυμβωρυχία ή την καταστροφή. Εάν ήταν μία πράξη τυμβωρύχων με τη λογική του «κρύβω για να το πάρω αργότερα», δεν θα το πήγαιναν το κεφάλι της Σφίγγας, 14 μέτρα πίσω… Άλλωστε οι τυμβωρύχοι δεν ενδιαφέρονταν για λίθινα, τα μετάλλινα αντικείμενα τους ενδιέφεραν

Το πόσο ταιριάζει η σκέψη της, με τα λόγια του Δεινοκράτη στον Αλέξανδρο, είναι άξιο προσοχής:
 «Ἐγώ» εἶπε «ἔχω σκεφτεῖ, βασιλιά, νὰ ἐμπι­στευθῶ
τὴν ὁμοιότητα τοῦ σώμα­τός σου σὲ ὕλη ἄφθαρτη καὶ ζω­ντανὴ ποὺ νὰ ἔχει θεμέλια αἰώνια καὶ βάρος ἀκίνητο καὶ ἀπαρασάλευτο. Δηλαδὴ τὸ ὄρος Ἄθως τῆς Θράκης, ἐκεῖ ὅπου ἔχει τὸ μεγα­λύτερο ὄγκο του καὶ ὑψώνεται περιφανέστατος καὶ ἔχει ὕψος καὶ πλάτη συμμετρικὰ καὶ βραχώδεις ἐκτάσεις καὶ συναρμογὲς καὶ δια­στήματα μὲ κάποια μορφή. Ὁ Ἄθως αὐτός εἶναι δυνατὸν μὲ τὴν τέχνη νὰ κατεργαστῇ καὶ νὰ με­τασχηματιστῂ ὧστε νὰ ὀνομάζε­ται ἀνδριάντας τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ νὰ εἶναι ἀληθινὸς ἀνδριάντας αὐτοῦ, ποὺ μὲ τὰ πόδια του θὰ ἐγ­γίζῃ τὴ θάλασσα, μὲ τὸ ἕνα χέρι θὰ ἀγκαλιάζῃ καὶ θὰ ὑποβαστάζῃ πόλη ἰκανὴ νὰ περιλάβῃ 10.000 κατοίκους. Μὲ τὸ δεξί χέρι κρατῶντας φιάλη νὰ χύνῃ ἀπὸ αὐτὴ σπονδὲς πρὸς τιμὴ τῶν θε­ῶν ὁλόκληρο ποταμὸ ποὺ θὰ ρέῃ ἀ­κατάπαυστα καὶ θὰ ἐκβάλλῃ στὴ θάλασσα. Τὰ χρυσὰ καὶ χαλκὰ καὶ τὰ ἐλεφάντινα καὶ τὰ ξύλινα καὶ τὰ ἔγχρωμα ἔργα, ὅλες τὶς μικρὲς καὶ ἀγοραστὲς εἰκόνες ποὺ τὶς κλέβουν ἄς τὶς ἀφήσουμε». (Πλουτάρχου Περί της Αλεξάνδρου Τύχης η Αρετής)

Συντάκτες: Ελαφηβόλου Ε, Kostas Daskalos

Πηγές:
Χριστίνα Παπαδάκη, Μινωικοί «αποθέτες θεμελίωσης», Εννοιολογικός προσδιορισμός, βασικά χαρακτηριστικά και σημασία
http://www.archaiologia.gr/blog/2014/11/03/%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82/

ΚΕ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων: Ανασκαφές στη δυτική Κρήτη σε βάθος χρόνου ένδεκα ετών.
http://www.yppo.gr/0/anaskafes/pdfs/KE_EPKA.pdf

Ερευνητικό Πρόγραμμα νεολιθικού οικισμού Αυγής Καστοριάς
http://www.neolithicavgi.gr/?cat=1

ΑΠΘ, Το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και στη Θράκη, 23 2009
http://www.neolithicavgi.gr/wp-content/uploads/file/Stratouli,%20Triantaphyllou,%20Katsikaridis%20&%20Bekiaris.pdf

Αθανασία Κυριάκου: Ο "Αποθέτης των γλυπτών" στο ιερό της Εύκλειας στη Βεργίνα. Πρώτη προσέγγιση της κεραμικής
http://www.academia.edu/3669706/%CE%9F_%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%B3%CE%BB%CF%85%CF%80%CF%84%CF%8E%CE%BD_%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B1._%CE%A0%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CE%B9%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82

Χρυσούλα Σαατσόγλου-Παλιαδέλη: Το Ιερό της Εύκλειας
http://www.paliadeli.gr/akadimaika/toierotiseykleias.html

Περιβαλλοντικά κατάλοιπα και ταφές από τη Νεολιθική και Χαλκολιθική Κύπρο
http://bioarchaeology-palaeopathology.blogspot.gr/2007_04_01_archive.html

Αρετή Χονδρογιάννη- Μετόκη: Η αρχαιολογική έρευνα στην κοιλάδα του μέσου ρου του Αλιάκμονα (Μέρος Γ΄)

http://www.archaiologia.gr/blog/2012/06/04/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF-3/

Δρ Ολυμπία Βικάτου: Η Ιονία οδός (Mέρος Β’). Ιερά και νεκροπόλεις στην περιοχή της αρχαίας Αλίκυρνας
http://www.archaiologia.gr/blog/2012/09/10/%CE%B7-%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%82-2/

ΙΜΕ, Ταφικά έθιμα αρχαιότερης και μέσης νεολιθικής εποχής
http://www.ime.gr/chronos/01/gr/nl/society/en_burialfr.html

Δέσποινα Τσαρδάκα: Γνωριμία με τον αρχαιολογικό χώρο του Εμποριού
http://www.aplotaria.gr/ancient-emporios-tsardaka/

ΙΤΕ, Ψηφιακή Κρήτη: Αρχαιολογικές θέσεις Κρήτης
http://digitalcrete.ims.forth.gr/sites_display.php?id=1016

http://www.aegeanislands.gr/el/islands/culture-rhneia

http://www.thetoc.gr/politismos/article/amfipoli-i-sfigga-kai-i-pithani-praksi-eksagnismou
http://empedotimos.blogspot.gr/2014/10/blog-post_28.html


[Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της ανάρτησης αυτής χωρίς αναφορά στην πηγή και χωρίς την πλήρη αναγραφή όλων των συντακτών όπως ακριβώς αναφέρονται σε αυτήν. Σε αντίθετη περίπτωση το ιστολόγιο επιφυλάσσεται για χρήση κάθε νομίμου δικαιώματος του]   








43 σχόλια:

Unknown είπε...

http://www.xronometro.com/apogiteysi-ksidakis/

Unknown είπε...

Η Ελαφηβόλου Ελένη είπε

http://proteus-protos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9.html

Unknown είπε...

Από Ελαφηβόλου Ελένη:

Ελαφηβόλου Ελένη Μαρίνο δικιο ειχε ... Ανάμεσα στον μικρότερο βωμό και στο τείχος όμως ένας ασυνήθιστος αποθέτης, που είχε οριοθετηθεί από μια σειρά λίθων, έκρυβε θησαυρό. Μέσα από τη στάχτη και τα καμένα οστά των ζώων έλαμψαν πολυάριθμα αφιερώματα των αρχαϊκών και των κλασικών χρόνων, παρόμοια με αυτά που είχαν βρεθεί στο άδυτο. Κοσμήματα χρυσά, ασημένια και χάλκινα, γυάλινα, από ορεία κρύσταλλο, κοράλλια, ήλεκτρο και ημιπολύτιμους λίθους, φαγεντιανή, σφραγίδες, πολυάριθμα καθιστά γυναικεία ειδώλια και αγγεία Αλλά η τελευταία ανασκαφή έδειξε ότι δίπλα ακριβώς, σε μεσοτοιχία, υπήρχε ένας δεύτερος ισομεγέθης θάλαμος, ο οποίος όμως έχει διασωθεί στο όριο της υποθεμελίωσής του. Μια αναπάντεχη καταστροφή, πιθανώς ένας σεισμός, οδήγησε στην κατάρρευση του ναού στα τέλη του 3ου π.X. αιώνα και στη συνέχεια επισκευάστηκε μόνο ο νότιος από τους δύο οίκους του» λέει ο κ. Μαζαράκης - Αινιάν. Και το σημαντικό: «Τότε ενδεχομένως κατασκευάστηκε το άδυτο όπου μεταφέρθηκαν όλα τα αφιερώματα, τα οποία οι ιερείς του ναού μάζεψαν μέσα από τα ερείπια. Κι έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι τα ευρήματα του αδύτου χρονολογούνται στην αρχαϊκή και στην κλασική εποχή κυρίως, φθάνοντας, λίγα από αυτά, ως την ελληνιστική. Και ακόμη ότι κάποια αυτά τα αφιερώματα ήταν σπασμένα»συμπληρώνει ο ανασκαφέας http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=165266...

Unknown είπε...

Ελαφηβόλου Ελένη ΣΕΒΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ(η ειδική ανθρωπολόγος της μελέτης των οστών του Καστά) Η διαχείριση των νεκρών στο νεολιθικό Αιγαίο μοιάζει να σχετίζεται περισσότερο με τον οικισμένο χώρο, τουλάχιστον με βάση τα μέχρι τώρα γνωστά παραδείγματα. Ταφές εντοπίζονται κάτω από δάπεδα οικημάτων, ή σε σχέση με κάποιες κατασκευές τους, μέσα σε λάκκους σε ανοιχτούς χώρους μεταξύ κτισμάτων, αλλά και στις περιμετρικές τάφρους των οικισμών, ενώ ανθρώπινα οστά βρίσκονται διασκορπισμένα και στις επιχώσεις

Unknown είπε...

Ελαφηβόλου Ελένη Στο φως αποθέτης με σπάνια αναθήματα στη Βραυρώνα Σπάνια ξύλινη μορφή πεπλοφόρου το σημαντικότερο εύρημα στο χώρο δυτικά της στοάς και βόρεια της ιεράς πηγής, εντοπίστηκε τμήμα αποθέτη με πληθώρα σπάνιων αναθημάτων. Ήρθαν στο φως αποσπασματικά ειδώλια των αρχαϊκών χρόνων και αγγεία ανατολίζοντος ρυθμού, δύο ακέραια χάλκινα κάτοπτρα, ληκύθια, τμήματα πυξίδων και άλλων αγγείων του 5ου αι. π.Χ. Το σημαντικότερο και εντυπωσιακότερο εύρημα ήταν ένα ξύλινο ειδώλιο πεπλοφόρου γυναικείας μορφής του α’ μισού του 5ου αι. π.Χ. με σάκκο στο κεφάλι, περίτεχνη βοστρυχωτή κόμμωση και ίχνη ερυθρής χρωστικής . Βρέθηκαν επίσης, ξύλινα τμήματα αγγείων, κυρίως σώματα και πώματα κυλινδρικών πυξίδων, καθώς και σανιδόμορφα τεμάχια ξύλου. Για πρώτη φορά ήρθαν στο φως δύο ξύλινα καττύματα (σόλες) υποδημάτων, τμηματικά σωζόμενα με περίτεχνη διακόσμηση εγχάρακτων μοτίβων


Φωτογραφία της Ελαφηβόλου Ελένη.

Unknown είπε...

Ελαφηβόλου Ελένη ΑΡΧΑΙΟ ΑΡΓΟΣ: Σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα, φαίνεται ότι η ίδρυση του Θεάτρου εγινε σε χώρο με πολλά ιερά, αφιερωμένα σε θεότητες και ήρωες. Σε βόθρο θυσιών, βρέθηκαν απανθρακωμένα οστά, που υποδεικνύουν ότι ο χώρος ήταν αφιερωμένος σε χθόνια θεότητα. Όταν χτίστηκε το Θέατρο (στο τέλος του 4ου αι. π.Χ.) σεβάστηκαν τα ιερά. Ορισμένα διατηρήθηκαν στη θέση τους και άλλα μετατοπίστηκαν και επανατοποθετήθηκαν. Σε θραύσμα αγγείου συμπεραίνεται η ύπαρξη ενός ηρώου
Το Ηρώο, προς τιμήν των ηρώων που έπεσαν στη Θήβα, ιδρύθηκε στην Αγορά γύρω στο 550 π.Χ., πιθανότατα συγχρόνως με ένα κενοτάφιο προς τιμήν των Αργείων που έπεσαν στην Τροία
Ανάλογης ερμηνείας είναι το πώρινο υπόγειο τετράγωνο δωμάτιο, που αποκαλύφτηκε στα ΝΔ της πλατείας Κυψέλης]. Ο χώρος ήταν ένας αποθέτης ταφών νεαρών νεκρών, στο τελευταίο τέταρτο του 6ου αι.π.Χ., και περιείχε σημαντικά ευρήματα. Ανάμεσα τους αγγεία με μυθολογικές παραστάσεις. Πάλη του Ηρακλή με τον λέοντα της Νεμέας και τον Τρίτωνα και Διονυσιακή σκηνή

Unknown είπε...

Επίσης από Ελαφηβόλου Ελένη.

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=165266#.VQX4Zfdg-kI.facebook

Unknown είπε...

Πολύ καλό το άρθρο, μπράβο!

Επειδή πιστεύω ότι η επίχωση και η καταστροφή του μνημείου έγινε κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια έψαξα και βρήκα μια αναφορά σχετικά με τις πρακτικές που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι σε περίπτωση βεβήλωσης ή τυχαίας καταστροφής δημόσιου ναού.

διαβάζω λοιπόν:

...Legal sources tell us that once an item was consecrated to a god ( or gods ) it became subject to divine law, that is, it belonged to the divine and could not be returned to the realm of the profane. A result of this eternal sacrality was that obsolete votive offerings, organic sacrificial material, and even architectural elements from a temple that were polluted through accidental ot intentional violence could not be disposed of as if they were regular refuse. Instead, these items were routinely buried within sanctuary precincts. Like a broken statuette or bones left over from a burned sacrifice, an unchaste Vestal might be seen, in a sense, as a decommissioned sacred entity, as something polluted but still sacred: not profane, but ritually perfect ( and therefore not ritually usable ) either...

Rome, Pollution and Propriety: Dirt, Disease and Hygiene in the Eternal City
http://bit.ly/1CmDozN

Unknown είπε...

Μπράβο στα παιδιά! Με την εξαίρετη εργασία τους μας χάρισαν ακομα ενα μονοπάτι σκέψης σχετικά με τον αποσυμβολισμο του μοναδικού αυτού μνημείου.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα σε όλους σας
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση.

Δύο σχόλια και από μένα :
Α) Επειδή αναφέρατε το απόσπασμα του Πλουτάρχου για το μνημείο στον Άθω ας προσέξουμε λίγο την έκφραση «ΣΥΓΧΕΟΜΕΝΑ»…….
«Χρυσὸν δὲ καὶ χαλκὸν καὶ ἐλέφαντα καὶ ξύλα καὶ βαφάς, ἐκμαγεῖα μικρὰ καὶ ὠνητὰ καὶ κλεπτόμενα καὶ συγχεόμενα, καταβάλωμεν ».

Επίσης το ΚΑΤΑΒΑΛΛΩ εκτός της μεταφορικής σημασίας του «λησμονώ», σημαίνει μεταξύ άλλων τοποθετώ, βάζω, εγκλείω, απορρίπτω, θυσιάζω κλπ.

Β) Απόσπασμα από περιγραφή αρμάμαξας (Διόδωρος Σικελιώτης)

«πρῶτον μὲν γὰρ τῷ σώματι κατεσκευάσθη χρυσοῦν σφυρήλατον ἁρμόζον καὶ τοῦτ᾽ ἀνὰ μέσον ἐπλήρωσαν ΑΡΩΜΑΤΩΝ τῶν ἅμα δυναμένων τὴν ΕΥΩΔΙΑ καὶ τὴν ΔΙΑΜΟΝΗΝ παρέχεσθαι τῶ σώματι. ἐπάνω δὲ τῆς ΘΗΚΗΣ ἐπετέθειτο καλυπτὴρ χρυσοῦς, ἁρμόζων ἀκριβῶς καὶ περιλαμβάνων τὴν ἀνωτάτω περιφέρειαν. ταύτης δ᾽ ἐπάνω περιέκειτο φοινικὶς διαπρεπὴς χρυσοποίκιλτος, παρ᾽ ἣν ἔθεσαν τὰ τοῦ μετηλλαχότος ὅπλα, βουλόμενοι συνοικειοῦν τὴν ὅλην φαντασίαν ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι.»

ΑΡΩΜΑ
«Μείγμα διαφόρων ουσιών με ευχάριστη οσμή. Στην αρχαιότητα, χρησιμοποιούσαν α. για θυμίαση, κάπνισμα –η γαλλική λέξη parfum και η ιταλική profumo (= άρωμα) προέρχονται από το λατινικό per fumum (= με καπνό)– με καύση ξύλου ή αρωματικών ρητινών (κυπαρίσσι, λιβάνι, σάνταλο), που αποτελούσε ουσιαστικό στοιχείο του θρησκευτικού τελετουργικού πολλών λαών (οι Αιγύπτιοι στην ταρίχευση των νεκρών, οι Ισραηλίτες στον περίφημο ναό του Σολομώντα).

θύος, τὸ (Α)
1. θυσία, ιερή προσφορά
2. θυμίαμα
3. είδος πλακούντα που προσφερόταν σε θρησκευτικές τελετές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύω. Η ονομαστική πληθ. θύεα μαρτυρείται στον μηκυναϊκό τ. tuwea «αρωματικά προϊόντα», ενώ αργότερα η σημασία εξελίχθηκε σε «προσφορά στους θεούς» γενικά. Η λ. υιοθετήθηκε από τη Λατινική στον τ. tus «θυμίαμα».

ευωδία
και ευωδιά, η (ΑΜ εὐωδία, Α και ιων. τ. εὐωδίη) [ευώδης]
ευχάριστη οσμή, ευοσμία, άρωμα, μυρωδιά
μσν.
(για θεϊκή προσφορά) ευλογία, χάρη

η (AM διαμονή) [διαμένω]
1. διαβίωση σε έναν τόπο, παραμονή
2. τόπος διαμονής, κατοικία
3. διαμονητήριο
αρχ.
1. διάρκεια
2. διατήρηση, εναποθήκευση
3. (για θεούς) διαρκής ύπαρξη

Και εδώ
(http://el.wikisource.org/wiki/%CE%93%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%B9/%CE%98)
*· θυσίαις. ἢ θυμιάμασι (Ι 499) AS
· ποτὸν τὸ ἀπὸ ἀρωμάτων r [ὡς Ἡρόδοτος]
· ἱεροσκοπεῖ (9,33,1 ..)
· θυσιῶν (ο 261)
· ΘΥΜΑΤΑ n. ΑΡΩΜΑΤΑ
· εὐόδμων r
· *ἀπαρχάς (Ι 220). ASvgn. ἢ τὰς διὰ θυμάτων μαν-

Marinos είπε...

Ερασιτέχνη καλωσόρισες...μας ελειψες! Οσο για τη δημοσιευση συμφωνώ με την aliki Toumazou .Ας εστιάσουμε στον αποσυμβολισμο και ας μην αφήσουμε κανένα να μας κλέψει το όνειρο....ε Αλίκη;

art ant είπε...

Πολύ ενδιαφέρον & αυτό το άρθρο.
Ευχαριστούμε.

Για δέστε & εδώ...

http://www.stontoixo.com/2015/03/blog-post_50.html

art ant είπε...

http://www.lifo.gr/team/u46465/51831

«Η αρχαιολόγος»
είναι το ντοκιμαντέρ του Κίμωνα Τσακίρη που θα βγει στις αίθουσες αυτήν την εβδομάδα και σήμερα μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Όχι γιατί ασχολείται με μια ανασκαφή, αλλά γιατί ασχολείται με ένα πρόσωπο. Η πρωταγωνίστρια, αρχαιολόγος Γεωργία Καραμήτρου, προσπαθεί να σώσει ότι μπορεί πριν χαθεί για πάντα στο βυθό μιας τεχνητής λίμνης στην Δυτική Μακεδονία. Μια ιστορία για αυτό που λέμε "προσωπική ευθύνη" και τι πραγματικά συμβαίνει όταν την αναλαμβάνεις...
Πηγή: www.lifo.gr

Καλημέρα, σε όλους, με έκλειψη ηλίου & νέα σελήνη...

Ανώνυμος είπε...

@ marinos
Ευχαριστώ πολύ.
Καλώς σας βρήκα!
Αν και για να είμαι ειλικρινής, δε γύρισα ακριβώς...ούτε είχα φύγει ποτέ. Απλώς λόγω φόρτου εργασίας μπαίνω πλέον σποραδικά και όποτε βρίσκω χρόνο.
Και φυσικά δεν εγκαταλείπω με τίποτα!!!

Marinos είπε...

Με το άρθρο αυτο λοιπόν ανοίγει μια καινουρια προοπτική για όλους εμάς που ψάχνουμε να κατανοήσουμε τα πως και τα γιατι του μνημείου και κυρίως του τρίτου θαλάμου. Χώροι οπως αυτο το μνημείο ,είτε ειναι ταφος ευθύς έξ´ αρχής ,είτε λατρευτικός χώρος που δεκτηκε μεταγενεςτερη ταφή,φαίνεται συχνά να εμφανίζουν την ύπαρξη αποθέτη στα θεμέλια τους . Τελετουργίες θεμελιωσης,εναγισμου,αλλαγής χρήσης χώρου,επαναχρησιμοποιησης χώρου ,φαίνεται να υλοποιούνται με την ύπαρξη ενός υποδαπεδιου αποθέτη. Η κατακόρυφη και σε μεγαλο ύψος διασπορά των οστών,η απουσία των πλείστων κρανίων,η ηλικιακή ποικιλία των σκελετών ,ηύπαρξη ζωικών καταλοίπων και καταλοίπων καύςης /εων ,αλλα κυρίως η εναπόθεση γλυπτικων μελών οπως της κεφαλής της σφίγγας και αρχιτεκτονικών μερών οπως το σπασμένο θυρόφυλλο οδηγούν τη σκέψη μας οτι κατι πιο σύνθετο απο μια ανάμόχλευση ομαδικής ταφής και τυμβωρυχικου βανδαλισμού επεσυνέβη κάτω απο το δάπεδο του τρίτου θαλάμου. Και τονίζω ...ΚΑΤΩ απο το δάπεδο του τρίτου θαλάμου!

Unknown είπε...

Ειναι παρήγορο που καποιοι ακομα επιμένουν παρά την απαισιοδοξία που οι κρατούντες φροντίζουν να ενσπείρουν .Ειναι ακομα πιο παρήγορο να επανεμφανίζονται παλιοί φίλοι και συν ταξιδιώτες και να δίνουν ξανά το παρόν τους αλλα και τον πλούτο της σκέψης τους. Ας κρατήσουμε οσο χρειαστεί γιατι στο κάτω κάτω το μνημείο ειναι εκεί και δε μπορεί κάποτε θα αναγκαστούν να μιλήσουν. Ας τους κάνουμε να μιλήσουν!

Μαρία είπε...

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ στην Αμφίπολη: Δεν σταματούν να βρίσκουν νομίσματα από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέσα και έξω από το ταφικό μνημείο! Γιατί δεν μας τα δείχνουν?
http://amfipolinews.blogspot.gr/2015/03/blog-post_7591.html

Marinos είπε...

Ειναι πολλα που ηθελημένα ή άθελα αποκαλύπτονται απο το ταφικό μνημείο και που σίγουρα δίνουν στην ανασκαφική ομαδα τη σιγουριά για οσα έχουν ειπωθεί και που σχολιάζονται ως υπερβολικά απο όσους δεν έχουν βρεθεί ουτε σε ακτίνα χιλιομέτρου απο την ανασκαφή. Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι υπαρχουν ευρήματα που δεν έχουμε δει και που πιθανόν να δίνουν και απαντήσεις σε οσα μας βασανίζουν σε αυτή την ομαδα. Ουδέν κρυπτόν υπο τον ήλιον οπως έλεγαν οι πρόγονοι μας. Αισιοδοξία και υπομονή αλλα και πεισμα μέχρι την ωρα που θα λάμψει η αλήθεια....γιατι θα λάμψει!

Unknown είπε...

απαντηση του υπουργου πολιτισμου για την αφμιπολη.

Με την Αμφίπολη τι ακριβώς συνέβη;
Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο μνημείο σε έναν πανέμορφο και πλούσιο τόπο που μπορεί να αξιοποιηθεί αναλόγως. Να έχει π.χ. περιπάτους, να γίνουν υποδομές – αυτό είναι η Αμφίπολη. Ολο το υπόλοιπο είναι μια λαχτάρα του κόσμου να βρει τον διάσημο νεκρό. Περαιτέρω χρηματοδότηση για την ανασκαφή, ωστόσο, δεν προβλέπεται – εξάλλου η ανασκαφή έχει βάλει άνω τελεία, έχει τελειώσει στην παρούσα φάση. Η ανασκαφέας είναι υποχρεωμένη, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της υπηρεσίας της και τον αρχαιολογικό νόμο, να κάνει μία ανακοίνωση εντός του επόμενου εννεαμήνου. Να μάθει όλη η επιστημονική κοινότητα και η ελληνική κοινή γνώμη ευρύτερα τι έχει βρεθεί στην Αμφίπολη. Εχουμε ήδη δει όλα τα ευρήματα: τις Σφίγγες, τις Καρυατίδες, το υπέροχο βοτσαλωτό ψηφιδωτό, τον ταφικό θάλαμο, σκελετούς, κόκαλα – τέλος στο ανασκαφικό θρίλερ. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να δούμε. Φτάσαμε ως την άκρη του ταφικού θαλάμου και δεν βρήκαμε λάρνακα με χρυσή μάσκα για να πούμε ότι βρήκαμε τον τάδε ή τον δείνα βασιλιά. Δεν έχει σημασία, όμως, γιατί όλο το υπόλοιπο είναι πολύ σημαντικό. Κι αυτό θα φροντίσουμε να αξιοποιήσουμε με σεβασμό και όπως ταιριάζει σε έναν τέτοιο χώρο και σε έναν τέτοιο τόπο. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό, θαρρώ.

Marinos είπε...

ΜΑΓΟΥΛΑ ΖΑΚΡΟΥ..ΑΠΟΘΕΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ..
ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ
«Η τοποθέτηση του πήλινου ομοιώματος στα θεμέλια του σπιτιού αποτελεί προσφορά θεμελίωσης, συνήθεια που υπήρχε από τη νεότερη νεολιθική εποχή και διατηρούνται έντονα μέχρι και τον περασμένο αιώνα. Σκοπό είχε να φέρει τύχη στους ιδιοκτήτες. Πρόκειται για ένα μοναδικό εύρημα, καθώς είναι μια μικρογραφία ενός κανονικού σπιτιού σχεδιασμένη με μεγάλη ακρίβεια ενώ παράλληλα παρόμοιό του δεν υπάρχει στην Ελλάδα καθώς αποτελεί και το αρχαιότερο εύρημα στην κατηγορία του στον ελληνικό χώρο. Παρόμοια πήλινα ομοιώματα έχουν βρεθεί στην Ουγγαρία, στη Βουλγαρία και στην Τσεχοσλοβακία. Σημειώνεται ότι η προσφορά θεμελίωσης διακρινόταν στην αναίμακτη και σε αιματηρή. Πολλές ήταν οι περιπτώσεις εκείνες όπου οι ιδιοκτήτες τους σπιτιού έσφαζαν κάποιο ζώο επειδή πίστευαν ότι αυτού του είδους η θυσία θα εξασφαλίσει μια ευτυχισμένη ζωή στους κατοίκους. Άλλες φορές η προσφορά αντικειμένων είχε τον ίδιο συμβολικό χαρακτήρα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι και οι δύο αυτές συνήθειες κρατούν σε κάποιες περιοχές ακόμη και σήμερα».
Το ομοίωμα σπιτιού από την Πλατιά Μαγούλα Ζάρκου αποτελεί σπάνιο εύρημα για τον ελλαδικό χώρο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν «να περιηγηθούν στους χώρους του» μέσα από επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας, από τις 8.30 π.μ. έως και τις 9 μ.μ.http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=25&aid=2751#.VPYoX3ysUqM

Μαρία είπε...

προς Marinos: Λες ότι πιθανόν κρύβονται στοιχεία που δίνουν απαντήσεις. Εγω αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν γίνεται αυτό γιατί γίνεται; Είχα κάνει μια παρόμοια παρατήρηση πιο παλια.Αναρωτιέμαι είναι ο μέγιστος και για αυτό δεν το λένε ή απλά δεν είναι τόσο σημαντικός και για αυτό δεν μιλάνε ξεκάθαρα ; Αλλά αν υποθέτουν ότι είναι ο μεγιστος γιατι δν το λένε ξεκάθαρα ;Τι μπορεί να συμβαίνει και κρύβουν στοιχεία; Ζητάω απόψεις από τους αναγνώστες του blog μπας και απαντηθεί και αυτό το βασικό ερώτημα γιατί κρύβουν πράγματα- κάτι που το πιστεύουν οι περισσότεροι;

Μαρία είπε...

Και σε όλα αυτά αξίζει να σημειωθωθεί κάτι που τελικά δεν του δώθηκε πολυ σημασία . Στις 29 Νοέμβρη που μίλησαν προγραμματισμένη ομιλία για την αμφίπολη η κα Μενδώνη αν δεν κάνω λάθος αναιρούσε την κα Περιστέρη για παράδειγμα είπε η κα Περιστέρη ότι υπήρξαν εθελοντές ενώ είπε το ακριβώς αντίθετο η κα Μενδώνη λες κι υπήρχε μια βασική διαφωνία μεταξύ τους . Μια βδομάδα πρίν η κα Μενδώνη ήταν αυτή που πριν αυτό το περιστατικό είχε πει κάτι για τον σκελετό που απέκλειε το ένδεχόμενο να είναι ο Μεγας Αλέξανδρος . Μήπως αυτή ήταν η αιτία αυτής της διαμάχης ; Τι γίνεται τότε στ' αλήθεια; Ίσως αυτό που έγραψα να είναι ακραίο αλλα τότε μου είχε φανεί περίεργο και για αυτό το θυμήθηκα σήμερα που έγραψα την παραπάνω ερώτηση με το τί κρύβουν τώρα πείτε μου και εσείς την άποψη σας

Unknown είπε...

http://www.xronometro.com/ksidakis-proto/#comments

Marinos είπε...

Σχετικά με την απόκρυψη ή οχι ευρημάτων απο την ανασκαφή ,δε χρειαζεται κανεις να εικάσει περι τούτου , δεδομένου οτι επίσημα η ανασκαφέας παρά δεκτηκε οτι υπαρχουν ευρήματα που δεν έχουν ανακοινωθεί ή ευρεθησαν αλλα δεν έχουν επιδειχθεί. Η δικη μου άποψη ειναι οτι με το μέγεθος και το αναπάντεχα εντυπωσιακό της ανασκαφής, ολοι έκαναν ενα βήμα πισω αντιλαμβανόμενοι οτι το μνημείο ξεπερνά τις μέχρι τώρα γνώσεις και επαγγελματικές τους εμπειρίες. Πιστεύω οτι μετα την πρώτη παραζάλη γινεται ανασύνταξη για να ειναι αρκετά δυνατή η στήριξη της εισήγησης που θα ακολουθήσει και θα πρεπει να στηρίζεται σε τραντακτες αποδείξεις. Όσο δε σημαντικότερη θα ειναι η ανακοίνωση ,τοσο πιο γερά θα πρεπει να αποδυκνυεται. Μετρούν λοιπόν τι έχουν στα χέρια και πως μπορεί να το αξιοποιήσουν στο έπακρο. Όταν κερδίσεις στο Λοττο χοροπηδάς στιγμιαία αλλα το επομενο λεπτό τρέχεις να ελέγξεις ξανά και ξανά το δελτίο σου πριν να το ανακοινωςεις στον οποιοδήποτε. Απλοϊκό το παράδειγμα αλλα ταιριαστό πιστεύω στη δικη μας περίπτωση.

Peribol είπε...

Στην τελευταία τους συνέντευξη στα “Παραπολιτικά” οι ανασκαφείς του λόφου Καστά αναφέρουν ότι «Το μνημειακό σύνολο του τύμβου υποδηλώνει με την περίοπτη οικοδόμησή του έναν χώρο λατρείας και απόδοσης τιμών σε πρόσωπα ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας»
Και παρακάτω λένε: «Ισως θέλει να μας πει την ιστορία ενός υψηλού νεκρού, που ήρθε για να συνυπάρξει με προγενέστερες σημαντικές ταφές, εγκαθιδρύοντας μια νέα λατρεία πάνω σε παλαιότερες λατρείες και αυξάνοντας την ιερότητα του τύμβου».
Σε άλλο σημείο λένε: «Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος “διάδρομος” δεν έχει κατεύθυνση προς το κέντρο έχει οδηγήσει πολλούς στην υποψία πως ίσως δεν είναι ο βασικός τάφος του τεράστιου τύμβου».

Δηλαδή, οι ανασκαφείς μιλάνε για «ΠΡΟΣΩΠΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ» και για «ΕΝΑΝ ΥΨΗΛΟ ΝΕΚΡΟ που ήρθε για να συνυπάρξει με προγενέστερες σημαντικές ταφές, εγκαθιδρύοντας μια νέα ΛΑΤΡΕΙΑ» εκφράζοντας την υπόθεση ότι «ίσως ο Θ3 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ του τεράστιου τύμβου.»

Προς το παρόν, τι άλλο θα μπορούσαν να μας πουν ;;; Αυτά δεν αρκούν;;;

Αν το εύρημα ήταν μικρό πιστεύω ότι οι ανασκαφείς θα φρόντιζαν να “μαζέψουν” τα λόγια τους και όχι να “επεκταθούν” και να εκτεθούν περισσότερο.
Αν το εύρημα είναι μεγάλο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και μελέτη πριν ξεστομίσουν οτιδήποτε.
Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται χρόνος για τη μελέτη των ευρημάτων.

Άλλωστε όπως ανέφερε και ο υπουργός πολιτισμού «Η ανασκαφέας είναι υποχρεωμένη, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της υπηρεσίας της και τον αρχαιολογικό νόμο, να κάνει μία ανακοίνωση εντός του επόμενου εννεαμήνου».
Είναι θέμα χρόνου λοιπόν να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει.

Τα δεδομένα πάντως συνηγορούν υπέρ πολύ σημαντικών ανακοινώσεων με τεράστιες προεκτάσεις (όχι τόσο νομίζω εθνικές όσο … οικονομικές).

Μαρία είπε...

Πολυ σωστή φαίνεται η άποψη σου είχα επηρεαστεί από κάτι άλλες απόψεις γνωστών μου και ο μόνος λόγος που έβρισκα για το γεγονός ότι μας κρύβουν πράγματα ήταν αυτός που έγραψα ότι θέλαν να κρύψουν την αλήθεια όποια και να είναι βέβαια . Άντε να βγεί επίσημο συμπέρασμα!(και να δικαιωθούμε ότι κρύβεται κάτι μεγάλο στην αμφίπολη).Εμπεδότιμε τι άποψη έχεις για αυτην την ανάλυση; Δεν έχω καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα από αυτό το άρθρο
http://amfipolinews.blogspot.gr/2015/03/blog-post_9194.html

Unknown είπε...

Στον τάφο αυτόν δεσπόζει ακόμα "ζωντανό" ένα άγαλμα μεγαλειώδες! Όλοι περιμένουμε την αναγέννηση! Γιατί δε λένε τι έχουν βρει στην Αμφίπολη; Όλα δείχνουν κάτι Μεγάλο... Λιοντάρι, Κλώδωνες που στεφανώνουν ένα χαμένο(;) άγαλμα, ο ερχομός από την Ανατολή στη Δύση, η επιστροφή στην πατρίδα, ο καλός κρυμμένος τάφος, ώστε να μη βρεθεί εύκολα με τα τότε μέσα, η σκελετική θυσία στον θεό-Ήρωα και όλο το Μεγαλείο του τάφου! Μεγάλε Στρατηλάτη, Μεγάλε Έλληνα, Μεγάλε Αλέξανδρε... δεν σε αφήνουν να βγεις...

Unknown είπε...

Δείτε εδώ μία υπέροχη εργασία του φίλου μας george, Δημητρίου Δενδρινού.

Είναι μεταφρασμένη στα ελληνικά από το blog Αρχαιογνώμων.

http://ellinondiktyo.blogspot.gr/2015/03/blog-post_62.html#more&gsc.tab=0

Όμως για να την κατανοήσουμε καλλίτερα θα πρέπει να κοιτάμε παράλληλα και το γνήσιο έγγραφο της εργασίας στο οποίο παρουσιάζονται οι μετρήσεις επάνω στις φωτογραφίες.
Νομίζω ότι η εργασία του φίλου μας, μας λέει πάρα πολλά!
https://drive.google.com/file/d/0BxfAWy6wujqyRDB5c2EzWVY1UWM/view

Unknown είπε...

Καρυάτιδες και ρόδακες στην Αυστριακή Βουλή.

http://gmallos.blogspot.gr/2011/02/blog-post_07.html

http://www.afirimeno.com/2013/12/blog-post_26.html

Μαρία είπε...

http://amfipolinews.blogspot.gr/2015/03/2400-36522.html

Επιστημονική δημοσίευση ΣΕΙΣΜΟΣ για την Αμφίπολη από Έλληνα Καθηγητή Αρχιτεκτονικής στην Αμερική: Ο Δεινοκράτης κατάφερε, 2400 χρόνια πριν, να υπολογίσει και να αποτυπώσει πάνω στην περίβολο τον αστρονομικό αριθμό 365,22!! Έχει πάρει «ΦΩΤΙΑ» ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα...

george είπε...

Thank you Apostole for your reference to my work. I wish to add a few things for clarification.

First, in my work and on purpose and contrary to how my work was presented by the Amphipolis News (where the name of Deinokratis was mentioned), I left out any references to names (architect, or the persons the monument was intended and/or used for) since in my humble view these names have not been well documented yet by the archeological team.

Second, as in all of science, this is work in progress; anyone can move this work now forward, once more accurate measurements and facts are presented to us from the archeological team.

Third, any comments on my paper by anyone here (in the form of constructive criticism and furthering the analysis) will be greatly appreciated. I have the whole work also on the FB page of both the blog and mine.

Nice to be back, so busy here in the Dendrinos household with my two daughters getting ready for college.

Unknown είπε...

Διάλεξη της Κ. Περιστέρη για την ανασκαφή στην Αμφίπολη στις 22 Μαίου στο Λονδίνο

http://www.macedonia.org.uk/

http://www.greeklondon.net/events.html

hylap-vn είπε...

Ανακεφαλαίωση.
Εκλογές. Αλλαγή ηγεσίας υπουργείου. Δηλώσεις/συνεντεύξεις της Περιστέρη και του Λεφαντζή για να ανεβάσουν την προσμονή ότι έρχονται και άλλα, δηλαδή... για να πιέσουν το υπουργείο για αποφάσεις και για επιπλέον χρηματοδότηση. Άρνηση του υπουργού με συνοπτικές διαδικασίες. Ταφόπλακα στην ανασκαφή.
Νομίζω ότι δεν θα βγεί τίποτα καινούργιο για αρκετό καιρό.

Επόμενο milestone μέχρι το τέλος του 2015, ουσιαστικά κατ'εντολή του υπουργού.
"Η ανασκαφέας είναι υποχρεωμένη, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της υπηρεσίας της και τον αρχαιολογικό νόμο, να κάνει μία ανακοίνωση εντός του επόμενου εννεαμήνου."

http://www.protothema.gr/greece/article/461992/eleghos-sto-megaro-lefta-telos-gia-tin-amfipoli/

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η ανακοίνωση που είναι υποχρεωμένη να κάνει η Περιστέρη μέχρι το τέλος του 2015 θα είναι η αφορμή να ξεπαγώσει η ανασκαφή και του χρόνου το Μάρτιο να συνεχίσει από εκεί που την αφήσαμε.

art ant είπε...

@ george
με μια πρώτη ματιά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η άποψή σου & θέλει μελέτη, κυρίως από ειδικούς, αν πρόκειται να το πάει κανείς πιο πέρα.
Εκείνο, που θα έλεγα, ως πρώτη παρατήρηση, είναι ότι η μετάφραση, που ολοφάνερα στηρίζεται στο google, δεν βοηθά & στερεί πολλά από το νόημα.
Βεβαίως, είναι μια μελέτη, με πολλούς ειδικούς όρους & θα απαιτούσε, ως μεταφραστή, κάποιο πρόσωπο της ειδικότητάς σου, για καλύτερα αποτελέσματα. Κρίμα, που σου ήταν αδύνατον να την κάνεις ο ίδιος.
Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.

Planet είπε...

Η βασική μέτρηση (N* = 497 / 1.36 = 365.44) πατάει στην υποθεση πως τα μαρμαρα της βάσης των Καρυάτιδων έχουν τις ιδιες διαστάσεις με αυτα των δομών του περιβολου. Αυτο δεν ισχύει. Για τα μαρμαρα του περιβολου υπάρχουν δημοσιευμένες μετρήσεις. Το μήκος τους είναι 1.2 μέτρα ή ελαχιστα μικροτερο. Οι μετρήσεις έχουν γινει στους δομους του περιβολου που βρέθηκαν σε φραγμα/γέφυρα στο Στρύμωνα και είχαν ανασυρθεί και μελετηθέι απο τον Στηβεν Μίλλερ τέλη της δεκαετιας του 1960, αρχές του 1970. Σήμερα βρίσκονται διπλα στο λέοντα, επισκεψιμα απο τον καθένα. Διαιρεση της περιμετρου με το μηκος του κάθε δομου δινει ένα νουμερο κοντά στο 414 με 415, που φυσικά δεν αντιστοιχει στον αριθμό των ημερών του χρονου. Συνεπώς τα συμπεράσματα που προκυπτουν απο αυτο τον υπολογισμο πρεπει να αναθεωρηθούν. Η παρακάτω φωτο ειναι απο την εργασια του Μιλλερ (οι μοναδες των μετρήσεων ειναι σε μέτρα).

http://postimg.org/image/4qc1cz0vf/

Marinos είπε...

Εχω την εντύπωση οτι η εργασια αυτή θα μπορουσε να αποτελεί ξεχωριστή ανάρτηση παρά να μπαίνει ως σχόλιο σε ενα τελείως άλλου θεματολογιου άρθρο. Εκεί θα μπορούσαμε καλυτερα να επικεντρωθούμε στα ευρήματα του κ.Δενδρινου χωρις να μπερδευόμαστε και χωρις να αποπροσανατολιζόμαστε απο την ουσία της εξαιρετικής εργασίας των φίλων Ελένης και Κώστα. Επι της ουσίας και αφου έχουν σχολιαστεί τα ευρήματα της συγκεκριμένης εργασίας , θα πω οτι σε μια επιστημονική μελέτη , η συλλογή δεδομένων ακολουθεί συγκεκριμένη μεθοδολογία για την οσον το δυνατότερο ασφαλέστερη εξαγωγή συμπερασμάτων. Με την επιφύλαξη της ελλιπούς και μη ακριβούς μετάφρασης , γινεται αντιληπτό οτι οι μετρήσεις που χρησιμοποιήθηκαν ανήκουν σε δευτερογενή πληροφόρηση και οχι σε επιτόπια μέτρηση ή παρατηρηση. Επομένως, τα οποιαδήποτε συμπεράσματα πέραν της απολυτου κατανόησης της δυσκολίας συλλογής αξιόπιςτων δεδομένων, μπαίνουν και στη βάσανο του αποσυσχετισμού τους απο τον όποιο ευσεβή πόθο είτε του ερευνητή ,είτε του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Ειδάλλως κινδυνεύουμε να τοποθετούμε τα ευρήματα μας στην Προκρούστειο Κλίνη , γεγονός ασυμβίβαστο με την επιστημονική έρευνα εν γένει...

Marinos είπε...

Ανθρώπινοι σκελετοί από τους οποίους λείπουν τα κρανία, κρανία σπασμένα από τα οποία λείπουν οι γνάθοι... Παράδοξες και ανατριχιαστικές ως έναν βαθμό ήταν οι εικόνες που αντίκρισαν οι αρχαιολόγοι κατά την ανασκαφή ενός μεγάλου τάφου στο Τσέπι του Μαραθώνα. Τουλάχιστον δέκα νεκροίενήλικοι και παιδιά- είχαν ενταφιαστεί διαδοχικά σε αυτόν τον τάφο.
Χωρισμένο σε ομάδες ήταν το πλήθος των οστών μέσα στον λάκκο. Οστά χωρίς κρανίο αποτελούσαν την πρώτη ενότητα, στη δεύτερη υπήρχαν οστά, δύο κρανία ενηλίκων και ενός νηπίου, ενώ στην τρίτη ομάδα υπήρχαν μόνο ανοιγμένα κρανία καθώς επίσης μια πήλινη πυξίδα (κουτί) μέσα στην οποία βρέθηκαν τα οστά ενός νηπίου και ένας λίθινος σκύφος (είδος αγγείου σαν ποτήρι). Αλλά τα μυστήρια συνεχίζονται καθώς όλα τα κρανία (και των παιδιών) έφεραν κακώσεις. Αλλα τα είχαν σπάσει με πέτρα ενώ σε άλλα είχαν προκαλέσει οπές με κάποιο οξύ εργαλείο. Από όλα όμως έλειπαν οι κάτω γνάθοι, πλην του τελευταίου στη σειρά ταφής, του οποίου η γνάθος ήταν θρυμματισμένη. Ετσι το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η απόσπαση της κάτω γνάθου των νεκρών ήταν τήρηση ενός εθίμου.
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=334877

george είπε...

@Planet

You are wrong. The measurements about the actual length of the actual marble slabs on the perimeter wall have not been given to us by any published document after the excavation started in August 2014.

What you are referring to are rough measurements of slabs found someplace else, and they do not indicate measurements attributable directly to those slabs I'm referring to.

There are speculative statements by many as to where these scattered all over the region marble slabs come from or were intended, but no direct evidence that they belong where you suggest they do.

Only an actual measurement by someone in situ of these outside slabs will confirm or deny the proposition put forward in my paper. Your allegation, based on these 1960 publications, does not.

george είπε...

Regarding the translation of my Paper, I wish to inform the individuals interested in the work that Panagiotis Petropoulos and myself are working on a translation, which is on-going as Panagiotis' work schedule is a serious constraint on our time. Thank you for your patience and understanding.

A point regarding the proposition made by someone (whose is not an architect) that the exterior module is different than the interior module of the marble clad at Kasta Hill's monument. No architect worth his reputation would do that.

george είπε...

My comment regarding the translation of my article was directed @ Marinos. Hopefully, I will be able to produce an exact translation Panagiotis soon.

george είπε...

@Marinos

I will bypass the pompous exposition of your arguments regarding the essence of measurements. I used measurements as announced by the archeological team - I'm not obviously in a position to collect my own measurements at the monument.

Measurements of course change in time and as a result of advancements in theory and empirical evidence in all of sciences, from astronomy and physics to biology and economics. And if new and improved measurements on the actual size of the actual marble slabs' length of the actual exterior wall become available I will welcome them.

I also used the logical hypothesis any architect would use, that the interior and exterior modules are identical - expressing the inside-outside continuum of the monument. This reasonable assumption was also documented by evidence I described in my paper.

If it turns out that the two modular structures are different, then this would be informative about the capabilities and repute of the architect who designed the monument.

Marinos είπε...

Η αρετή επιστήμη εστίν ου θεωρητική μόνον, αλλά και πρακτική… και τον εσόμενον αγαθόν άνδρα μη μόνον εκμανθάνειν όσα μαθήματα φέρει προς αρετήν, αλλά και γυμνάζεθαι κατά ταύτα φιλοτίμως και φιλοπόνως.

george είπε...

@Marinos

This paper I published isn't about me. It's about a magnificent achievement of Architecture in ancient Macedonia and broader Classical Greece.

All of us, all Greeks, should rejoice the findings; not show the usual negativism towards the messenger of such important discovery.

Yes, like all discoveries, this too needs rigorous testing and verification by analyzing the direct evidence examined. That I, along with all of us, should and will welcome.