ΔΑΙΜΟΝΕΣ- ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Οπως έχουμε ήδη παρατηρήσει η έννοια του δαίμονα είναι "ευρέως φάσματος" και καλύπτει όλη την περιοχή μεταξύ των θεών και της υλικής φύσης.

Ετσι εκτός από τις τάξεις που βρίσκονται μεταξύ των θνητών και των θεών, με την έννοια δαίμων καλύπτονται και διάφορες υλικές δυνάμεις που επενεργούν στην φύση, όπως για παράδειγμα και οι διάφορες ιδιότητες των οργάνων του σώματος.

Η τελευταία αυτή περίπτωση ( των υλικών δυνάμεων της φύσεως ) οφείλονται σε τελείως άνοους δαίμονες, που εξ αυτού του λόγου μπορούν να ελεγχθούν, ονομάζονται από άλλες παραδόσεις "Στοιχειακά", ο έλεγχος δε αυτών είναι η βασική αρχή της λευκής και της μαύρης μαγείας. Ενημερωτικά να πούμε ότι οι Ινδοί περιλαμβάνουν την τάξη αυτή στην κατηγορία των κατώτατων Ντέβα και μάλιστα έχουν διακρίνει και κατηγορίες ανάλογα με το πως και το αντικείμενο στο οποίο δρουν οι δαίμονες αυτοί.

Πάντως σε κάθε περίπτωση οι δαίμονες έχουν συγκεκριμένη θέση στο σύστημα και η λειτουργία τους είναι ορισμένη και σταθερή.

-----
Γιατί και ο Αγγελος και ο Δαίμονας και ο Ηρωας που είναι τέτοιος κατ'ουσίαν, είναι καθένας τους φτιαγμένος να διατηρεί πάντα την θέση του, και δεν ενεργούν άλλοτε με τον ένα τρόπο και και άλλοτε με τον άλλο, αλλά πάντα σύμφωνα με την φύση που καθένας τους έλαβε.
Πρόκλος-Περί της των κακών υποστάσεως 18


Γιατί υπάρχουν δύο είδη δαιμόνων, το ένα είναι ψυχές και το άλλο τρόποι, και είναι αυτοί υλικές δυνάμεις που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της ψυχής.
Πρόκλος-Σχόλια στον Τίμαιο Α 171.20

Οι θεοί απλώνουν υπερβατικά την πρόνοια τους στα πάντα, οι δαίμονες μοιράζονται την εποπτεία και καθένας τους ανέλαβε την εξουσία σε διαφορετική αγέλη, όπως μας λέει ο Πλάτωνας (Πολιτικός 275e, 276a, 299d, Νόμοι Ι 903b), καταλήγοντας στον έσχατο μερισμό, ώστε άλλοι να είναι επόπτες ανθρώπων, άλλοι λιονταριών, άλλοι άλλων ζώων και φυτών και προχορώντας μέχρι τα μέρη, άλλοι των ματιών, άλλοι της καρδιάς, άλλοι του ήπατος.
{Δηλαδή με την έννοια δαίμων χαρακτηρίζονται και οι πάσης φύσεως υλικές δυνάμεις, κοσμικές, βιολογικές κλπ )
Πρόκλος - Περί των δέκα προς την πρόνοια απορρημάτων 16

Υπάρχει ακόμα ένα είδος όντων που μας επισκέπτονται, αλόγιστο και άκριτο, το οποίο έλαβε μια σε αριθμό δύναμη λόγω της διανομής στα διάφορα μέρη του σύμπαντος των έργων που έχουν οριστεί για το καθένα.
Οπως ακριβώς, λοιπόν, είναι έργο του μαχαιριούνα κόβει και δεν κάνει τίποτα άλλο εκτός από αυτό, έτσι και από τα πνεύματα που είναι μοιρασμένα στο σύμπαν, άλλο διαιρεί και άλλο συγκεντρώνει αυτά που γίνονται, σύμφωνα με την επιμερισμένη ανάγκη της φύσης. Αυτό μάλιστα, είναι γνωστό και από τις ορατές πνοές, γιατί τα λεγόμενα χαρώνεια άντρα αναδίδουν από μέσα τους μια πνοή που μπορεί να καταστρέψει αδιακρίτως οτιδήποτε συναντήσει.
Ετσι λοιπόν και κάποια αόρατα πνεύματα, καθένα εκ των οποίων έχει λάβει διαφορετική δύναμη, εκ φύσεως κάνει μόνο εκείνο το οποίο του έχει οριστεί.
Αν κανείς λοιπόν, ενώ παρέλαβε όσα ενεργούν με καθορισμένο τρόπο στο σύμπαν, τα στρέψει αλλού και διαπράξει κάτι παράνομα, η βλάβη τότε θα ανήκει σε αυτόν που το χρησιμοποίησε λάθος.
{Δηλαδή αν με κάποιο τρόπο μπορέσουμε να ελέγξουμε αυτή την τάξη των δαιμόνων ( υλικές δηλαδή δυνάμεις ) τότε προκαλώντας κάτι, αυτό θα προκαλέσει καρμική αντίδραση σε εμάς προφανώς, μιας και εμείς είμαστε οι αίτιοι της δράσης. Βέβαια την δυνατότητα αυτή την έχουν μόνο άνθρωποι με ειδικές δυνάμεις ( θεουργοί και μαύροι μάγοι ) οι οποίοι απλά, γνωρίζοντας φυσικές δυνάμεις που είναι άγνωστες στους πολλούς, τις χρησιμοποιούν για επίτευξη κάποιων σκοπών.
Για παράδειγμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν με κάποιο τρόπο κάποιος μπορεί να αλλάξει τον μαγνητισμό κάποιου πράγματος, μπορεί να το αναγκάσει να κινηθεί κατά τρόπο που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση να εθεωρείτο αδύνατος. Παραδείγματος χάριν αιωρήσεις, τηλεκινήσεις κλπ ) }
Ιάμβλιχος-Περί Μυστηρίων 182 (Δ' 1 )

Πρέπει επίσης να αποδειχθεί σε σένα και το εξής, σε τι διαφέρει ο δαίμονας από τον ήρωα και την ψυχή ως προς την ουσία, ως προς την δύναμη ή ως προς την ενέργεια.
Λέω λοιπόν, ότι οι δαίμονες δημιουργούνται από τις γεννητικές και δημιουργικές δυνάμεις των θεών στο πιο απομακρυσμένο τέλος της περιόδου των όντων και στα έσχατα μέρη της, ενώ οι ήρωες δημιουργούνται από τα λογικά μέτρα της ζωής που συμπεριλαμβάνονται μέσα στα θεία και τελειοποιούν από τον εαυτό τους, και μοιράζουν τα πρώτα και τέλεια μέτρα των ψυχών.

Καθώς γεννήθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο από διαφορετικές αιτίες, έχουν και την ίδια την ουσία τους διαφορετική. Η ουσία των δαιμόνων είναι εκτελεστική, τελειοποιητική των εγκοσμίων φύσεων και εκπληρωτική της εποπτείας πάνω σε κάθε τι που γεννιέται, ενώ η ουσία των ηρώων είναι ζωτική, λογική και καθοδηγητική των ψυχών.

Και πρέπει να αποδώσουμε στους δαίμονες δυνάμεις γεννητικές και εποπτικές της φύσης και της σύνδεσης των ψυχών με τα σώματα. Στους ήρωες αξίζει να απονέμουμε δυνάμεις ζωοποιές, καθοδηγητικές των ανθρώπων και απελευθερωμένες από τον κόσμο της γέννησης.
{Εδώ πρέπει να θυμηθούμε την τριπλή υπόσταση των ανωτέρων γενών, δηλαδή ουσία, δύναμις και ενέργεια. Εδώ ο Ιάμβλιχος μας περιγράφει τις διαφοροποιήσεις των ανωτέρων γενών όσον αφορά την ουσία και την δύναμη. Ο μελετητής που ενδιαφέρεται, μπορεί να προστρέξει στην παραπομπή και να διαβάσει την συνέχεια που αναφέρεται στην διαφοροποίηση των ενεργειών των ανωτέρων γενών}
Ιάμβλιχος - Περί Μυστηρίων 67 ( Β'1 )