ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ- ΚΡΟΝΟΣ-ΧΡΟΝΟΣ

Ενα άλλο θέμα της Ελληνικής Θεολογίας για το οποίο έχουν γραφεί ποταμοί αναλύσεων και, ενίοτε, ασυναρτησιών, είναι η συσχέτιση Κρόνου-Χρόνου, λόγω του ομοήχου των δύο λέξεων.

Σε πολλά σημεία της Ελληνικής Γραμματείας, γίνεται αναφορά στο ομόηχο των δύο λέξεων.

Ποιά όμως είναι η σχέση Κρόνου και Χρόνου ;

Οποιος μελετήσει λίγο πιο σοβαρά την Ελληνική Θεολογία, θα συνειδητοποιήσει ότι από το επίπεδο της νοερής τάξεως, και συγκεκριμένα από τον Δημιουργό Δία, αρχίζει και "τρέχει" ο χρόνος, μιας και από τότε αρχίζει και έχει ύπαρξη η περίοδος του κόσμου. Πριν, πολύ εύστοχα, ο Πλάτων, ονομάζει την κατάσταση σαν Αιών, μιας και όλη η προ της δημιουργίας κατάσταση είναι αιώνια και άφθαρτη.

Επειδή δε κάθε τάξις χαρακτηρίζεται από την κυριαρχούσα θεότητα - που στην περίπτωση της Νοερής τάξεως είναι ο Κρόνος - για αυτό και γίνεται η συσχέτιση του Κρόνου με τον Χρόνο.

Προσοχή! Δεν εννοείται εδώ ότι ο Κρόνος είναι ίσος με τον Χρόνο, αλλά .ότι στο επίπεδο του Κρόνου, αρχίζει και λειτουργεί ο Χρόνος, μιας και τότε δημιουργούνται και τα όργανα του χρόνου, όπως μας λέει ο Πλάτων στον Τίμαιο.

Είναι γεγονός ότι οι Ορφικοί ονόμαζαν την Αρρητο Αρχή Χρόνο, και αυτό οδηγεί σε περίσκεψη κατά πόσον η αντιστοίχιση του Χρόνου με τον Κρόνο, δεν υποβιβάζει την Αρρητο Αρχή σε επίπεδο κατώτερο.

Την απάντηση μας την δίνει ο Πρόκλος που πολύ εύστοχα αναλύει την συγκεκριμένη κατάσταση, και μας λέει ότι Χρόνο οι Ορφικοί έλεγαν βέβαια την Αρρητο Αρχή, αλλά αφ'ενός μεν αυτό ήταν συμβολικό, αφ΄ ετέρου δε χρησιμοποιούσαν τον όρο Χρόνο και για άλλες αιτίες.

Μάλιστα μας αποκαλύπτει ότι η λέξη Χρόνος έχει νοερή φύση και προέρχεται από το χορο-νοος που έγινε τελικά χρόνος και σημαίνει νούς που χορεύει, πράγμα που ισχύει όπως είδαμε στην Νοερή τάξη, όπου εκεί ο Νούς αρχίζει και λειτουργεί πλήρως, ωσάν να χορεύει!

------
Για αυτό λοιπόν από τους Ορφικούς στο Πρωταρχικό αίτιο έχει δοθεί η επωνυμία Χρόνος - και για άλλες αιτίες όμως.
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία A 121.6

Κρόνον ουν τον χρόνον μοι νόει, την δε Ρέαν το ρέον της Υγράς Ουσίας.
Ορφικό Απόσπασμα 56

Ο Ορφεύς ονομάζει τον πρώτο Θεό και μιλά για οντότητες πριν από τον Φάνη και τις κατονόμασε συμβολικά με ονόματα που προέρχονται από τις κατώτατες βαθμίδες όπως Χρόνο, αιθέρα, Χάος, αυγό γιατί τα ονόματα δεν ήταν δικά τους, αλλά ο Ορφεύς μετέφερε σε εκείνους ονόματα που ανήκαν σε άλλα.
Πρόκλος - Σχόλια στον Παρμενίδη K60

Αρα ο Χρόνος έχει κάποια νοερή φύση και περιστρέφει με βάση τον αριθμό
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Δ 27.25

Για αυτό τον ονόμασαν Χρόνο ( τον Χρόνο δηλαδή ) , θέλοντας να πουν ότι είναι χορό-νοος, δηλαδή κάτι σαν νους που χορεύει, και συντέμνοντας την λέξη τον ονόμασαν χρόνο, ίσως για να αποκρύψουν την σημασία της.
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Δ 28.1

Ο Δημιουργός γεννά αφ'εαυτού τον καθολικό χρόνο με βάση την μίμηση της αιωνιότητας
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία Ε 74.5

Επίσης ονομάζεται ( το Εν ) από τον Ορφέα Χρόνος σύμφωνα με μια θαυμαστή αναλογία. Γιατί ο Θεολόγος παραδίδει κάποιες μυστικές γεννήσεις των αγέννητων, και για τον λόγο αυτό ονόμασε συμβολικά το αίτιο της εμφάνισης των θείων Χρόνο.
Γιατί όπου υπάρχει γέννηση, εκεί υπάρχει και Χρόνος, Γιατί και η γέννηση των αισθητών γίνεται σύμφωνα με τον εγκόσμιο χρόνο, και η γέννηση των Ψυχών σύφωνα με τον υπερουράνιο χρόνο, και η γέννηση των αιωνίων σύμφωνα με το Ενα, επειδή και αυτήν την απόκρυφη πρόοδο τους την έχουμε αποκαλέσει με μυστικό τρόπο γέννηση.
Πρόκλος - Σχόλια στον Παρμενίδη 1225.5

Τούτοι, όπως οι Ελληνες παρουσιάζουν αλληγορικά τον χρόνο ως Κρόνο, τον αέρα ως Ηρα και την μεταβολή του αέρα σε φωτιά ως γέννηση του Ηφαίστου.....
Πλούταρχος- Περί Ισιδος και Οσίριδος 363D

Ετσι κάποιοι αναγνώρισαν στον Κρόνο τον Χρόνο, αποκαλούντες τέκνα του παντός τα μέρη του χρόνου
Σαλούστιος - Περί Θεών και Κόσμου IV 2.3

Κρόνο εξ άλλου ονομάζει τον χρόνο, αλλάζοντας ένα γράμμα. Πατέρας όλων είναι ο χρόνος, και είναι εντελώς αδύνατο να δημιουργηθούν όντα χωρίς τον χρόνο.
Ηράκλειτος-Ομηρικά Προβλήματα 41,6