Καθώς σε λίγες ώρες μπαίνουμε στην Εαρινή Ισημερία να θυμηθούμε ότι η Εαρινή Ισημερία, που ταυτίζεται με την έναρξη του ζωδίου του Κριού, σηματοδοτεί την έναρξη της κυριαρχίας της θεάς Αθηνάς και την τέλεση των Μικρών εν Αγραις Μυστηριών.
"Και γαρ των ζωδίων ο Κριός ανείται της θεώ" μας τονίζει ο Πρόκλος,
στον δε Κρίο, όπως και σε κάποια άλλα σημεία μυστηριακά υπάρχει κλήρος της θεάς Αθηνάς.
"και γαρ εκεί κλήρος τις ανήπλωται της θεού ταύτης, είτε ο περί τον Κριόν τόπος..."
Και αυτό γιατί : "Οτι γενέσεως ο Κριός αρχή και ότι ταχυκίνητος εστίν, ως περί τον ισημερινόν κατηστερισμένος"
Αυτή την εποχή ετελούντο και τα Μικρά εν Άγραις Μυστήρια, όπως μας λέει ο Ιουλιανός :
"Πάντως οι Αθηναίοι τελούσαν δύο μυστήρια προς τιμήν της Δήμητρας, τα Μικρά Μυστήρια, όπως τα έλεγαν, όταν ο Ηλιος βρίσκεται στο σημείο του Κριού και τα Μεγάλα Μυστήρια, όταν μπαίνει στον Ζυγό, για τους λόγους που ανέφερα"
Σε ένα άκρως μυητικό κείμενο ο Μέγας Ιουλιανός μας περιγράφει λίγο από την μεταφυσική ερμηνεία της εαρινής ισημερίας :
<< Να όμως κάτι που μπορεί να μας φανεί παράξενο.
Υπάρχουν δυο ισημερίες. αποδίδουν όμως μεγαλύτερη σημασία σε εκείνη που αντιστοιχεί με τον αστερισμό του Κριού, παρά στην άλλη του Ζυγού.
Η αιτία εξηγείται εύκολα. επειδή ο ήλιος, ακριβώς μετά την ισημερία, αρχίζει να έρχεται κοντύτερα σ'εμάς, τότε νομίζω που η ημέρα μεγαλώνει, η εποχή είναι η καταλληλότερη για τις τελετές.
Γιατί εκτός από το γεγονός ότι το φως ακολουθεί, καθώς λένε τους θεούς, πρέπει να παραδεχτούμς πως η ελκτική δύναμη των ακτίνων του Ηλίου έχει κάποια σχέση με την γενετήσια ορμή.
Ας το εξετάσουμε όμως προσεκτικότερα. Ο ήλιος έλκει τα πάντα έξω από την γη, τα φέρνει κοντά του και με την ζωογόνο φλόγα και την αξιοθαύμαστη θερμότητα του τα κάνει και βλαστάνουν.
Διαιρεί νομίζω τα σώματα μέχρι το τελευταίο τους μόριο κι αλαφρώνει όσα από φυσικού τους γέρνουν προς τα κάτω. Τούτα τα γεγονότα αποδεικνύουν τις αόρατες δυνάμεις του.
Πραγματικά αυτός που επιτελεί τέτοιο θαυμάσιο πράγμα μέσα στα σώματα με την σωματική του θερμότητα, δεν μπορεί άραγε να ανυψώνει τις ευτυχισμένες ψυχές χάρη στην αόρατη σύσταση του, την απόλυτα άυλη, θεία και αγνή, που βρίσκεται στις ακτίνες του ;
Επομένως αφού το φως έχει άμεση σχέση με τους θεούς και με κάθε τι που τείνει προς την ανύψωση, και αφού απλώνεται στον δικό μας κόσμο κάνοντας την μέρα μεγαλύτερη από την νύχτα, όταν ο βασιλιάς Ηλιος πλησιάζει προς τον Κριό, αποδεικνύεται πως και η αρετή που κι αυτή έλκεται από τις ακτίνες του θεού, οφείλεται στην ορατή και ταυτόχρονα αόρατη ενέργεια του.
Τούτη η ενέργεια είναι που ανύψωσε το πλήθος των ψυχών, που ακολούθησαν την φωτεινότερη από τις αισθήσεις, εκείνη που κλείνει μέσα της περισσότερο ήλιο.
Η αίσθηση της όρασης δεν είναι μόνο πολύτιμη και χρήσιμη στην ζωή, αλλά και ως οδηγό προς την φιλοσοφία την ύμνησε ο θεϊκός Πλάτων.
Αν έλεγα λοιπόν τώρα κάποια λέξη από την απόρρητη μυσταγωγία για την οποία μίλησε ο εμπνευσμένος Χαλδαίος, σχετικά με τον Ηλιο που έχει τις επτά ακτίνες, θα έλεγα πράγματα άγνωστα, τελείως άγνωστα στους αμύητους αλλά πολύ γνωστά στους επιτυχημένους θεουργούς. Γι'αυτό και δεν θα πω τίποτα τώρα.>>
Ιουλιανός - Εις την μητέραν των θεών 172
ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΗΣ ΕΑΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου