Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ, ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ- ο ΗΛΙΟΣ και η ΣΕΛΗΝΗ, μια δεύτερη ματιά.

Είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση την μυστηριακή χρήση του Ηλίου και της Σελήνης.
( http://empedotimos.blogspot.com/2009/06/blog-post_13.html )

Ας εστιάσουμε τώρα σε κάποια άλλα αποσπάσματα που θα μας διευρύνουν περαιτέρω την συνειδητότητα πάνω στο θέμα αυτό :

¨Και οι θεολόγοι δύο πύλες των ψυχών θέτουν ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ, τον Ηλιο και την Σελήνη, και δια μεν της πύλης του Ηλίου ανεβαίνουν οι ψυχές, δια δε της πύλης της Σελήνης κατεβαίνουν»
Πορφύριος – Αντρο Νυμφών 29

Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Ηλιος και η Σελήνη συμβολίζουν επίσης και τις δύο πύλες της ψυχής, τις οποίες μελετήσαμε προηγουμένως.

Όμως, όπως είδαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, οι πύλες της ψυχής είναι τα τροπικά ζώδια, ενώ σε αυτό το απόσπασμα βλέπουμε ότι οι πύλες αυτές είναι ο Ηλιος και η Σελήνη. Πως συμβιβάζονται όλα αυτά ;

Αν ανατρέξουμε στην σχετική ανάρτηση, θα θυμηθούμε ότι η Σελήνη αντιστοιχεί στον Βόρειο Πόλο της ουρανίου σφαίρας και ουσιαστικά καθορίζει τα όρια του κόσμου της γέννησης.

Αρα, κατ’αναλογία η Πύλη της Σελήνης πρέπει να είναι η βόρεια πύλη και συνεπώς θα αντιστοιχεί στο ζώδιο της θερινής τροπής, δηλαδή στον συμβατικό Καρκίνο.
Τον συλλογισμό μας επιβεβαιώνουν και οι αναφορές του Ομήρου, όπως και των σχολιαστών του, που αναφέρουν την βόρεια πύλη σαν την πύλη από την οποία κατεβαίνουν οι ψυχές για γέννηση.

Συνεπώς, η πύλη του Ηλίου πρέπει να είναι η νότια πύλη , που αντιστοιχεί στο ζώδιο της χειμερινής τροπής, δηλαδή στον συμβατικό Αιγόκερω, και που επιβεβαιώνεται, όπως και με την πύλη της Σελήνης, από τον Ομηρο και τους σχολιαστές του, που αναφέρονται στην νότια πύλη σαν εκείνη από την οποία οι ψυχές ανέρχονται.

Αν στραφούμε δε στην Ελληνική Θεολογία θα αντλήσουμε ένα επιπλέον κλειδί που θα μας λύσει την απορία μας.

Σύμφωνα με την Ελληνική Θεολογία, οι θεοί εκδηλώνονται σε σειρές, οι οποίες ξεκινούν από το ΕΝ και καταλήγουν μέχρι την έσχατη ύλη, σε κάθε δε επίπεδο υπάρχει αντίστοιχη εκδήλωση του κάθε θεού.

Ετσι για παράδειγμα σε παλαιότερη ανάρτηση αναφερθήκαμε στην Απολλωνιακή σειρά, στην οποία εντασσεται ο Θεός ( Ενάδα ) Απόλλων, ο Υπερκόσμιος Απόλλων, ο Υπερκόσμιος-Εγκόσμιος Απόλλων, ο Εγκόσμιος Απόλλων, Απολλωνιακές θείες ψυχές, Αγγελοι, Δαίμονες, Ηρωες, ανθρώπινες ψυχές,ο Ηλιος, ο αλέκτωρ, ο λέων, το ηλιοτρόπιο, ο λωτός, ο χρυσός.

Κατά ανάλογο τρόπο η ενάδα Αρτεμις έχει αντίστοιχες εκδηλώσεις σε κάθε επίπεδο, και αντίστοιχα στον φυσικό κόσμο είναι η Σελήνη, ο άργυρος, ο σεληνίτης λίθος κλπ.

Ανατρέχοντας δε στην δομή των εγκοσμίων θεών, θα παρατηρήσουμε ότι η Αρτεμις ανήκει στους ψυχούντες ( ζωογονικούς ) θεούς και ο Απόλλων στους ανυψωτικούς θεούς.
( https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0rlAFgyZvW_uF_MAcIhTPYsHeEoIylpBWPs4RuoMqJ1HXj5Yb2fwHYZ6ZNVthF8a3kmehlfYavs111nfqVtNjRwiG1-QM-i1xXx0-xUJIiCc__gpaINBxJCZnmBjgVWBwvMj3QuKaBw/s1600-h/OPT-diag2.JPG )

Συνεπώς αν θεωρήσουμε ότι οι θεολόγοι αναφερόμενοι σε Ηλιο και Σελήνη ουσιαστικά αναφέρονται στις αντίστοιχες σειρές, τότε ουσιαστικά αναφέρονται στις αντίστοιχες μονάδες των σειρών αυτών, δηλαδή στους θεούς Απόλλωνα και Αρτεμη και στις σχετικές δράσεις τους που είναι για την μεν Αρτεμη η εμψύχωση , για δε τον Απόλλωνα η ανύψωση/εκθέωση.

Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, ας συγκρατήσουμε ότι η πύλη του Ηλίου είναι το ζώδιο της Χειμερινής τροπής ( συμβατικά Αιγόκερω ), η δε πύλη της Σελήνης το ζώδιο της Θερινής τροπής ( συμβατικά Καρκίνος ).

Μήπως υπάρχει και καμία άλλη αναφορά που θα ενισχύσει τον συλλογισμό μας ;

Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο, στο περί Πυθαγορικού Βίου 82, οι Πυθαγόρειοι συμβόλιζαν τις Νήσους των Μακάρων με τον Ηλιο και την Σελήνη.
(οιον τί εστιν αι μακάρων νήσοι; Ηλιος καί Σελήνη )

Όμως όπως γνωρίζουμε οι Νήσοι των Μακάρων, ταυτίζονται με τα Ηλύσια Πεδία και βρίσκονται στην μέση του Ωκεανού.

«Στα νησιά των Μακάρων, όπου φυσούν ολόγυρα οι Ωκεάνιες Αυρες»
Πίνδαρος – Ολυμπιόνικος II 127

“Και για αυτό λένε ότι κατοικούν στις νήσους των Μακάρων, στις οποίες έλαχαν οι ευδαίμονες ψυχές, θεωρούμενες νήσοι καθώς υπερέχουν της γεννήσεως, όπως ακριβώς οι νήσοι της θαλάσσης»
Πρόκλος – Σχόλια στα Εργα και Ημέρες του Ησιόδου 171-173

(Συγκρατούμε εδώ τον συμβολισμό των νησιών, σαν σύμβολα του νοητού, της δε θάλασσας σαν σύμβολο του κόσμου της γέννησης, που θα μας βοηθήσει σε πολλά σημεία της μελέτης μας στην Ελληνική Θεολογία)

Όμως καθώς η μελέτη μας, μας οδήγησε στο να ταυτίσουμε τον Ωκεανό με τον Γαλαξία και συνεπώς με τα όρια του αισθητού και του νοητού κόσμου, βλέπουμε ότι οι νήσοι των Μακάρων, είναι στα όρια του νοητού και συνεπώς ο συμβολισμός των Πυθαγορείων είναι πλήρως συμβατός.

Ετσι λοιπόν οι πύλες της ψυχής αντιστοιχούν στις πύλες του Ηλίου ή αλλοιώς στις πύλες του Ηρακλή και συγκεκριμένα η πύλη της Σελήνης είναι σύμβολο της πύλης από όπου κατεβαίνουν οι ψυχές για ενσάρκωση, η δε πύλη του Ηλίου σύμβολο της πύλης μέσω της οποίας οι ψυχές ανέρχονται στο νοητό.