Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Το θέμα της προσευχής είναι πολύ σημαντικό στην συνολική στάση του Ελληνα απέναντι στους θεούς και τον κόσμο.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, είμαστε μάρτυρες διαφόρων φαιδρών τουλάχιστον προσεγγίσεων και ασυναρτησιών οι οποίες διαδιδονται από διαφόρους επιτηδείους, δηλητηριάζουν ( εσκεμμένα ? ) την ψυχή του Ελληνα και τον καθιστούν ανίκανο να πετύχει την επικοινωνία με τους θεούς.

Ετσι βλέπουμε κάποιους να ισχυρίζονται ότι κάποια στιγμή η ανθρώπινη ψυχή θα γίνει θεός και μάλιστα Ολύμπιος(!). Και όχι μόνον αυτό αλλά αυτό λένε το πετυχαίνει μιας και όντας κάποτε υποατομικό σωματίδιο(!), πέτρα κλπ , εξελισσόμενη διαρκώς επιτυγχάνει να αναγορευθεί κάποτε στην τάξη των Ολυμπίων θεών. Για την αποφυγή δε συνωστισμού στον Ολυμπο, οι Ολύμπιοι θεοί εξελίσσονται και αυτοί διαρκώς χωρίς ορατό τέλος της εξέλιξης αυτής(!)

Πέραν της σαφέστατης άγνοιας των επιτηδείων αυτών, είναι σαφέστατη η ύβρις που επιδεικνύουν μιας και είναι σαφές ότι αγνοούν την πραγματική φύση των θεών που τους καθιστά ΑΙΩΝΙΟΥΣ, ΑΓΕΝΝΗΤΟΥΣ, ΤΕΛΕΙΟΥΣ, ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ και ΥΠΕΡΟΥΣΙΟΥΣ.

"Ουδείς γαρ θεός ατελής" μας λέει η Ελληνική Φιλοσοφική σκέψη, όπως επίσης ότι οι θεοί είναι ΠΡΕΣΒΥΤΑΤΟΙ και δεν μετέχουν πουθενά.

Πριν λοιπόν οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης μας προς το θείον, οφείλουμε να κατανοήσουμε την φύση των θεών, και την όλη δομή και διάρθρωση των θείων τάξεων.
Τότε μόνον θα επιτύχουμε την επικοινωνία με τους θεούς και θα συντονιστούμε με τα ύψιστα αυτά μεγέθη.

Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη να μελετήσουμε την Ελληνική Θεολογία ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ και να συνειδητοποιήσουμε την δομή των θείων τάξεων και την φύση των θεών.

Μας λέει ο Πρόκλος στα Σχόλια στον Τίμαιο (B 211.8 ) : "Ηγείται δε της τελείας καί όντως ούσης ευχής πρώτον η γνώσις των θείων τάξεων πασών, αις πρόσεισιν ο ευχόμενος· ου γαρ αν οικείως προσέλθοι μη τας ιδιότητας αυτών εγνωκώς".
( Της τέλειας και της αληθινής προσευχής προηγείται πρώτα η γνώση όλων των θεικών τάξεων τις οποίες προσεγγίζει αυτός που προσεύχεται. Γιατί δεν θα τις προσεγγίσει κατάλληλα, αν δεν έχει μάθει τις ιδιότητες τους)

Βέβαια θα προσεγγίσει ο καθένας μας το θείον, στο βαθμό στον οποίο έχει φτάσει, για αυτό και πρέπει να αποκαθάρουμε τον νού μας από τις πάσης φύσεως διαστρεβλώσεις και παραποιήσεις που διάφοροι επιτήδειοι διαδίδουν :

"Εκαστοι δε κατά τα μέτρα της εαυτών επιτηδειότητος υποδεχόμενοι την των θεών γνώσιν και ενέργειαν εις εαυτούς προϊούσαν. καί … ς όταν της συνθέ[σεως εν ται]ς διανοήσεσι καθαρεύσωμεν· [τότε] αμορφότως αυτών έξομεν συναίσθησιν [πα]ρόντων, όταν φαντασίαν αποσκευασόμεθα· τότε τα φθέγματα αυτών δια νού γνωσόμεθα μόνως, όταν σιγήσωμεν πάσαις ημών ταις σωματικαίς αισθήσεσιν".
( Ο καθένας σύμφωνα με τα μέτρα της καταλληλότητας του υποδέχεται τη γνώση των θεών και την ενέργεια τους η οποία φθάνει μέχρις αυτούς. Και όταν απαλλαγούμε από την σύνθετη αυτή κατάσταση μέσα στις νοήσεις μας, τότε μόνο θα αποκτήσουμε συνείδηση των θεών κατά την παρουσία τους με τρόπο ανεξάρτητο από τις μορφές, όταν θα αποδομήσουμε την φαντασία, και αυτά που φθέγγονται οι θεοί θα τα προσπελάσουμε γνωστικά μέσω του νου και μόνο, όταν οδηγήσουμε στη σιωπή όλες τις σωματικές μας αισθήσεις )
Πρόκλος – Σχόλια στην Πολιτεία 2.243

Διότι έχοντας φθάσει σε κατάλληλο βαθμό δόνησης και προετοιμασίας, τότε καθιστάμεθα έτοιμοι να έλξουμε την επενέργεια των θεών, αλλοιώς ματαιοπονούμε.

"Οταν με την σύμπτωση πολλών αιτίων, γεννηθεί στα εκ φύσεως μεταβαλλόμενα μια καταλληλότητα για την συμμετοχή τους στους θεούς, εμφανίζεται σε αυτά το θείο, το οποίο προηγουμένως ήταν κρυμμένο λόγω της ακαταλληλότητας αυτών που θα το υποδέχονταν και το οποίο έχει αιώνια τον δικό του κλήρο και πρόσφερε σε αυτά την συμμετοχή τους σε αυτό, αλλά δεν την επιδεχόταν από αυτά, επειδή ήταν ακατάλληλα", μας λέει ο Πρόκλος στα Σχόλια στον Τίμαιο.

Η φύση από μόνη της είναι έτοιμη να δεχθεί την επενέργεια των θεών.

"Διότι τα πάντα προσεύχονται όπως αρμόζει στην ιδιαίτερη κατάταξη του καθενός και υμνούν τους ηγέτες όλων των σειρών είτε με νοερό τρόπο είτε με λογικά μέσα είτε με φυσικά είτε μέσω των αισθήσεων τους. Ετσι και το ηλιοτρόπιο κινείται με το ευλύγιστο μέρος του, κι αν μπορούσε κάποιος να ακούσει τον ήχο που κάνει κατά την περιστροφή του στον αέρα, θα συναισθανόταν ίσως ότι το ηλιοτρόπιο δια του ήχου αυτού απευθύνει κάποιον ύμνο προς τον βασιλέα, όποιον ύμνο βέβαια μπορεί να απευθύνει ένα φυτό".
Πρόκλος – Περί Ιερατικής Τέχνης

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να προσεγγίσουμε την παρακάτω προσευχή που μας παραδίνει ο Πρόκλος και διαλογιζόμενοι, ας προσπαθήσουμε να συντονιστούμε με κάθε μια από τις θείες τάξεις, στο μέτρο που κάθε ένας από εμάς μπορεί :

"Και ζητώ από τους νοητούς θεούς να μου χαρίσουν τέλειο νού,
από τους νοερούς θεούς ανυψωτική δύναμη,
από τους υπερουράνιους ηγεμόνες του σύμπαντος ενέργεια ανεξάρτητη και απαλλαγμένη από υλικές γνώσεις,
από τους εγκόσμιους θεούς ζωή αναπτερωμένη,
από τις χορείες των αγγέλων, αληθινή αποκάλυψη των θείων,
από τους αγαθούς δαίμονες συμπλήρωση με την έμπνευση των θεών,
και από τους ήρωες μεγαλόπνοη, επιβλητική και υψηλή διάθεση.

Ολες οι ανώτερες από εμάς δυνάμεις ας είναι ευνοικές και η εκ μέρους τους χορηγία ας είναι έτοιμη να μας φωτίσει με το ανυψωτικό τους φως".
Πρόκλος – Σχόλια στον Παρμενίδη 617.14