Η 8η Φεβρουαρίου είναι η επέτειος της γέννησης του μεγάλου Φιλοσόφου Πρόκλου . Εφέτος κλείνουμε 1600 χρόνια από την γένηση του.
Ως μικρό δείγμα τιμής παραθέτω την παρακάτω ομιλία που έγινε την 8η Φεβρουαρίου 2011 κατά την εκδήλωση τιμής στην θέση της οικίας του Πρόκλου.
«Ἑλλήνων δὲ παῖδες, ὧν δὴ τελευταῖος δᾳδοῦχος καὶ ἱεροφάντης ὁ Πρόκλος ἐγένετο»
όπως μας λέει ο Ψελλός για τον μεγάλο αυτόν Φιλόσοφο του οποίου η οικία βρίσκεται στο σημείο που στεκόμαστε αυτή την στιγμή και που το νεοελληνικό κράτος φρόντισε να καταχώσει –παρότι αποτελεί την μοναδική περίπτωση που γνωρίζουμε ακριβώς που βρίσκεται η οικία ενός Έλληνα Φιλοσόφου - και απλώς να αναρτήσει μια μικρή , πινακίδα η οποία όπως βλέπετε έχει πια μισοκαταστραφεί. Έχει απλώς αποτυπώσει στο δάπεδο την κάτοψη της οικίας του, πάνω στην οποία στεκόμαστε τώρα.
Είμαστε στον χώρο στον οποίο λειτουργούσε η Πλατωνική Ακαδημία σε καιρούς δύσκολους υπό την διεύθυνση μεγάλων ανδρών όπως ο Πλούταρχος ο Αθηναίος, ο Συριανός, ο Πρόκλος και τελευταίος ο Δαμάσκιος λίγο πριν ο τελευταίος αναγκασθεί να εγκαταλείψει την Αθήνα το 529 ΚΕ όταν η Ακαδημία αναγκάστηκε να κλείσει.
Χώρος ιερότατος και προνομιακός καθώς όπως μας λέει ο Μαρίνος ήταν πλησίον ιερών, όπως του Ασκληπιείου, του θεάτρου του Διονύσου και της Ακροπόλεως της Αθηνάς:
«καὶ γὰρ πρὸς τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν, ἁρμοδιωτάτη αὐτῷ καὶ ἡ οἴκησις ὑπῆρξεν, ἣν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Συριανὸς καὶ ὁ προπάτωρ, ὡς αὐτὸς ἐκάλει, Πλούταρχος ᾤκησαν, γείτονα μὲν οὖσαν τοῦ ἀπὸ Σοφοκλέους ἐπιφανοῦς Ἀσκληπιείου καὶ τοῦ πρὸς τῷ θεάτρῳ Διονυσίου, ὁρωμένην δὲ ἢ καὶ ἄλλως αἰσθητὴν γιγνομένην τῇ ἀκροπόλει τῆς Ἀθηνᾶς».
Ο Πρόκλος ανέλαβε την Διεύθυνση της Πλατωνικής Ακαδημίας και σήκωσε το βάρος να διατηρήσει εν ζωή και να φροντίσει να διασωθεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της Ελληνικής Φιλοσοφίας που, αν πιστέψουμε τον βιογράφο του Μαρίνο, εκτελούσε αποστολή των θεών για την διάσωση της Ελληνικής Φιλοσοφίας, αποστολή την οποία εξετέλεσε επιτυχώς.
Αλλωστε όπως μας λέει ο Μαρίνος :
« Για να διατηρηθεί πλέον ανόθευτη και γνήσια η διαδοχή στον Πλάτωνα, τον οδηγούν οι θεοί στην προστάτιδα της φιλοσοφίας, όπως ξεκάθαρα φανέρωσαν όσα προηγήθηκαν από το ταξίδι του, και τα θεικά σημάδια που πραγματικά συνέβησαν, προφητεύοντας σε αυτόν ξεκάθαρα την κληρονομιά από τον πατέρα του και την απόφαση για την διαδοχή που θα ερχόταν από ψηλά »
Στην Πλατωνική Ακαδημία είχε γίνει πλέον σαφές ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η Ελληνική Παράδοση ήταν μέσω της διάσωσης της Φιλοσοφίας μιας και τα ιερά και οι χώροι λατρείας είχαν πια κατά το μάλλον ή ήττον καταστραφεί και το μέλλον προδιεγράφετο σκοτεινό.
Έτσι, η Πλατωνική Ακαδημία, προνοώντας για τους επιγιγνομένους, , δια του δασκάλου του Πρόκλου, του Συριανού, ξεκίνησε τον μεγάλο αγώνα να καταγραφούν οι βασικές θέσεις της Ελληνικής Φιλοσοφίας.
Ο Πρόκλος αναφερόμενος στον δάσκαλο του Συριανό μας λέει, αποτυπώνοντας σε λίγες συνταρακτικές λέξεις την απόφαση της Πλατωνικής Ακαδημίας:
«ὁ τῷ Πλάτωνι μὲν συμβακχεύσας ὡς ἀληθῶς καὶ ὁ μεστὸς καταστὰς τῆς θείας ἀληθείας, τῆς δὲ θεωρίας ἡμῖν γενόμενος ταύτης ἡγεμὼν καὶ τῶν θείων τούτων λόγων ὄντως ἱεροφάντης· ὃν ἐγὼ ϕαίην ἂν ϕιλοσοϕίας τύπον εἰς ἀνθρώπους ἐλθεῖν ἐπ' εὐεργεσίᾳ τῶν τῇδε ψυχῶν, ἀντὶ τῶν ἀγαλμάτων, ἀντὶ τῶν ἱερῶν, ἀντὶ τῆς ὅλης ἁγιστείας αὐτῆς, καὶ σωτηρίας ἀρχηγὸν τοῖς γε νῦν οὖσι ἀνθρώποις καὶ τοῖς εἰσαῦθις γενησομένοις»
[«Εκείνος υπήρξε αληθινός συγχορευτής του Πλάτωνα και που συμπληρώθηκε πλήρως από την θεϊκή αλήθεια κατέστη για εμάς οδηγός αυτής της θεωρίας και αληθινός ιεροφάντης τούτων των θεϊκών λόγων.
Γι'αυτόν εγώ θα έλεγα ότι ήρθε στους ανθρώπους σαν πρότυπο της φιλοσοφίας προς όφελος των ψυχών που βρίσκονται εδώ κάτω, ως ανταπόδοση για τα αγάλματα, για τους ναούς, για την ίδια την λατρεία στο σύνολο της, επικεφαλής της σωτηρίας για τους ανθρώπους που ζουν τώρα και για όσους θα ζήσουν στο μέλλον»]
Λέξεις που σίγουρα κάλλιστα μπορούν να αποτελέσουν και περιγραφή του ιδίου του Πρόκλου!
Ο Πρόκλος έζησε την Φιλοσοφία του και ο τρόπος ζωής του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Βασιζόμενος στην Πυθαγόρεια φιλία, και ασκώντας καθημερινή επίσκεψη στους φιλοσοφικούς του αντιπάλους, δίδασκε ότι κανένας δεν μπορεί να είναι υγιώς θρησκευόμενος χωρίς να είναι ένας καλός ενεργός πολίτης.
Για χρόνια δρούσε εθελοντικά σαν επιθεωρητής των τοπικών αξιωματούχων και των δασκάλων.
Προωθούσε τοπικές μεταρρυθμίσεις με τόσο σθένος ώστε η ενόχληση των αρχόντων των Αθηνών ήταν τέτοια που αναγκάσθηκε να αυτοεξοριστεί για έναν χρόνο.
Σύμφωνα με την διδασκαλία του, ένας φιλόσοφος του οποίου η δραστηριότητα περιοριζόταν σε μια σχολική τάξη ή απλώς σε μελέτη δεν ήταν πλήρης. Θα έπρεπε να την επεκτείνει σε κάθε πόλη και κράτος και να γίνει ένας Ιεροφάντης όλου του κόσμου.
Οι αρετές που οι περισσότεροι από εμάς υποχρεούμαστε να μάθουμε τμηματικά και με μεγάλη πειθαρχία, αυτός τις είχε έμφυτες.
Θεωρούσε το σύνολο της ζωής σαν μια επιστημονική διαδικασία για την απελευθέρωση της ψυχής από τα δεσμά του σώματος.
Χρησιμοποιούσε τις μελέτες του για την πνευματική του δράση, μετέτρεπε κάθε επίπονη εργασία σε καθαρκτική τελετή. Με αυτόν, το ενδιαφέρον για ηθική ήταν τόσο κυρίαρχο ώστε το θεωρούσε σαν αποστολή να είναι ο σωτήρας των φίλων του.
Ο Πρόκλος δεν παρέλειπε να τιμά και όσους έπρεπε να τιμηθούν κατά τα πάτρια :
«Γιατί δεν είχε παραλείψει καμιά κατάλληλη στιγμή της συνηθισμένης λατρείας για αυτούς , σε κάποιες συγκεκριμένες ημέρες κάθε χρόνου, και περιερχόμενος τους τάφους των αττικών ηρώων και τα μνήματα των φιλοσόφων και των άλλων που υπήρξαν φίλοι και γνωστοί του, έκανε τα καθιερωμένα όχι μέσω κάποιου άλλου, αλλά ενεργώντας ο ίδιος. Και μετά από την λατρεία καθενός, έφευγε για την Ακαδημία και εξευμένιζε τις ψυχές των προγόνων του και γενικά όλες τις ψυχές της γενιάς του ξεχωριστά σε κάποιον τόπο. Από κοινού πάλι με τις ψυχές όλων των φιλοσόφων σε άλλο μέρος πρόσφερε χοές. Και εκτός από όλους αυτούς, ο ευσεβής οριοθέτησε και έναν τρίτο τόπο και μέσα σε αυτόν πρόσφερε εξιλαστήριες θυσίες σε όλες τις ψυχές των νεκρών » μας λέει ο Μαρίνος.
τίς οὐκ ἄν σε θαυμάσειε, φίλε Πρόκλε!
Η οικία του βρίσκεται όπως βλέπετε σε άρρηκτη σχέση με την Αθηνά μιας και βρισκόταν στην πλαγιά του ιερού βράχου, δίνοντας έτσι την πολύ στενή σχέση που είχε με την θεά της σοφίας της οποίας την αποστολή ανέλαβε να εκτελέσει.
Ήταν δε ως φαίνεται μάρτυς και της βίαιης απομάκρυνσης του αγάλματος της Αθηνάς από τον Παρθενώνα από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι το μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη, όπου και κατεστράφη.
Ο βιογράφος του Μαρίνος μας λέει :
« Πόσο αυτός ήταν αγαπητός και στην ίδια την θεά της σοφίας, το παρουσίασε αρκετά και η επιλογή της φιλοσοφικής ζωής, η οποία έγινε έτσι, όπως ο λόγος πιο πάνω υπέδειξε. Αλλά και η ίδια η θεά με σαφήνεια το υπέδειξε, όταν το άγαλμα της που από το παρελθόν είχε τοποθετηθεί στον Παρθενώνα, μεταφερόταν από αυτούς που κινούν τα ακίνητα. Γιατί είδε ο φιλόσοφος στο όνειρο του ότι βρισκόταν δίπλα του μια όμορφη γυναίκα και ότι του ανήγγειλε ότι πρέπει πολύ γρήγορα να προετοιμάσει το σπίτι του. Γιατί η κυρίαρχη Αθηναίδα, του είπε, θέλει να μείνει κοντά σου »
Τα λιγοστά ευρήματα από την οικία του μπορεί κάποιος να τα δει στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Βρίσκονται αμέσως μετά τα εκδοτήρια, πρώτα στην σειρά στην δεξιά πλευρά του ανωφερικού διαδρόμου προς το εσωτερικό του Μουσείου.
Στα όρια δε της οικίας του έχει αναγερθεί η Χριστιανική Εκκλησία της Αγίας Σοφίας, κατά τις εργασίες ανέγερσης της οποίας το 1914 ευρέθη άγαλμα της θεάς Αθηνάς, το οποίο ήταν και η αφορμή για την αφιέρωση του ναού στην Αγία Σοφία.
Η άρρηκτη σχέση του Πρόκλου με την θεά Αθηνά και η ανεύρεση του αγάλματος στα όρια της οικίας του, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πολύ πιθανόν το άγαλμα αυτό να αποτελούσε μέρος της λατρευτικής ζωής του Πρόκλου.
Κάθε φορά λοιπόν που τυχαίνει να περνάμε από εδώ, ας αναλογιζόμεθα τις μνήμες που έχει αυτός ο χώρος και ίσως ακούσουμε τον χώρο να μας μιλά και να μας λέει :
«Και εσύ διαβάτη που περνάς στάσου και αφουγκράσου.
Κάποτε εδώ σοφοί άνθρωποι εδίδασκαν αυτά που κάποιοι θέλησαν να ξεχάσεις .
Ισως ακούσεις κάποιες από τις λέξεις που πλανιώνται ακόμα στον αέρα. Ισως συναντήσεις και την κυρίαρχη Αθηναΐδα. Γιατί εκείνη κάποτε θέλησε να μείνει εδώ».
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ!!!
Ως μικρό δείγμα τιμής παραθέτω την παρακάτω ομιλία που έγινε την 8η Φεβρουαρίου 2011 κατά την εκδήλωση τιμής στην θέση της οικίας του Πρόκλου.
«Ἑλλήνων δὲ παῖδες, ὧν δὴ τελευταῖος δᾳδοῦχος καὶ ἱεροφάντης ὁ Πρόκλος ἐγένετο»
όπως μας λέει ο Ψελλός για τον μεγάλο αυτόν Φιλόσοφο του οποίου η οικία βρίσκεται στο σημείο που στεκόμαστε αυτή την στιγμή και που το νεοελληνικό κράτος φρόντισε να καταχώσει –παρότι αποτελεί την μοναδική περίπτωση που γνωρίζουμε ακριβώς που βρίσκεται η οικία ενός Έλληνα Φιλοσόφου - και απλώς να αναρτήσει μια μικρή , πινακίδα η οποία όπως βλέπετε έχει πια μισοκαταστραφεί. Έχει απλώς αποτυπώσει στο δάπεδο την κάτοψη της οικίας του, πάνω στην οποία στεκόμαστε τώρα.
Είμαστε στον χώρο στον οποίο λειτουργούσε η Πλατωνική Ακαδημία σε καιρούς δύσκολους υπό την διεύθυνση μεγάλων ανδρών όπως ο Πλούταρχος ο Αθηναίος, ο Συριανός, ο Πρόκλος και τελευταίος ο Δαμάσκιος λίγο πριν ο τελευταίος αναγκασθεί να εγκαταλείψει την Αθήνα το 529 ΚΕ όταν η Ακαδημία αναγκάστηκε να κλείσει.
Χώρος ιερότατος και προνομιακός καθώς όπως μας λέει ο Μαρίνος ήταν πλησίον ιερών, όπως του Ασκληπιείου, του θεάτρου του Διονύσου και της Ακροπόλεως της Αθηνάς:
«καὶ γὰρ πρὸς τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν, ἁρμοδιωτάτη αὐτῷ καὶ ἡ οἴκησις ὑπῆρξεν, ἣν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Συριανὸς καὶ ὁ προπάτωρ, ὡς αὐτὸς ἐκάλει, Πλούταρχος ᾤκησαν, γείτονα μὲν οὖσαν τοῦ ἀπὸ Σοφοκλέους ἐπιφανοῦς Ἀσκληπιείου καὶ τοῦ πρὸς τῷ θεάτρῳ Διονυσίου, ὁρωμένην δὲ ἢ καὶ ἄλλως αἰσθητὴν γιγνομένην τῇ ἀκροπόλει τῆς Ἀθηνᾶς».
Ο Πρόκλος ανέλαβε την Διεύθυνση της Πλατωνικής Ακαδημίας και σήκωσε το βάρος να διατηρήσει εν ζωή και να φροντίσει να διασωθεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της Ελληνικής Φιλοσοφίας που, αν πιστέψουμε τον βιογράφο του Μαρίνο, εκτελούσε αποστολή των θεών για την διάσωση της Ελληνικής Φιλοσοφίας, αποστολή την οποία εξετέλεσε επιτυχώς.
Αλλωστε όπως μας λέει ο Μαρίνος :
« Για να διατηρηθεί πλέον ανόθευτη και γνήσια η διαδοχή στον Πλάτωνα, τον οδηγούν οι θεοί στην προστάτιδα της φιλοσοφίας, όπως ξεκάθαρα φανέρωσαν όσα προηγήθηκαν από το ταξίδι του, και τα θεικά σημάδια που πραγματικά συνέβησαν, προφητεύοντας σε αυτόν ξεκάθαρα την κληρονομιά από τον πατέρα του και την απόφαση για την διαδοχή που θα ερχόταν από ψηλά »
Στην Πλατωνική Ακαδημία είχε γίνει πλέον σαφές ότι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η Ελληνική Παράδοση ήταν μέσω της διάσωσης της Φιλοσοφίας μιας και τα ιερά και οι χώροι λατρείας είχαν πια κατά το μάλλον ή ήττον καταστραφεί και το μέλλον προδιεγράφετο σκοτεινό.
Έτσι, η Πλατωνική Ακαδημία, προνοώντας για τους επιγιγνομένους, , δια του δασκάλου του Πρόκλου, του Συριανού, ξεκίνησε τον μεγάλο αγώνα να καταγραφούν οι βασικές θέσεις της Ελληνικής Φιλοσοφίας.
Ο Πρόκλος αναφερόμενος στον δάσκαλο του Συριανό μας λέει, αποτυπώνοντας σε λίγες συνταρακτικές λέξεις την απόφαση της Πλατωνικής Ακαδημίας:
«ὁ τῷ Πλάτωνι μὲν συμβακχεύσας ὡς ἀληθῶς καὶ ὁ μεστὸς καταστὰς τῆς θείας ἀληθείας, τῆς δὲ θεωρίας ἡμῖν γενόμενος ταύτης ἡγεμὼν καὶ τῶν θείων τούτων λόγων ὄντως ἱεροφάντης· ὃν ἐγὼ ϕαίην ἂν ϕιλοσοϕίας τύπον εἰς ἀνθρώπους ἐλθεῖν ἐπ' εὐεργεσίᾳ τῶν τῇδε ψυχῶν, ἀντὶ τῶν ἀγαλμάτων, ἀντὶ τῶν ἱερῶν, ἀντὶ τῆς ὅλης ἁγιστείας αὐτῆς, καὶ σωτηρίας ἀρχηγὸν τοῖς γε νῦν οὖσι ἀνθρώποις καὶ τοῖς εἰσαῦθις γενησομένοις»
[«Εκείνος υπήρξε αληθινός συγχορευτής του Πλάτωνα και που συμπληρώθηκε πλήρως από την θεϊκή αλήθεια κατέστη για εμάς οδηγός αυτής της θεωρίας και αληθινός ιεροφάντης τούτων των θεϊκών λόγων.
Γι'αυτόν εγώ θα έλεγα ότι ήρθε στους ανθρώπους σαν πρότυπο της φιλοσοφίας προς όφελος των ψυχών που βρίσκονται εδώ κάτω, ως ανταπόδοση για τα αγάλματα, για τους ναούς, για την ίδια την λατρεία στο σύνολο της, επικεφαλής της σωτηρίας για τους ανθρώπους που ζουν τώρα και για όσους θα ζήσουν στο μέλλον»]
Λέξεις που σίγουρα κάλλιστα μπορούν να αποτελέσουν και περιγραφή του ιδίου του Πρόκλου!
Ο Πρόκλος έζησε την Φιλοσοφία του και ο τρόπος ζωής του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Βασιζόμενος στην Πυθαγόρεια φιλία, και ασκώντας καθημερινή επίσκεψη στους φιλοσοφικούς του αντιπάλους, δίδασκε ότι κανένας δεν μπορεί να είναι υγιώς θρησκευόμενος χωρίς να είναι ένας καλός ενεργός πολίτης.
Για χρόνια δρούσε εθελοντικά σαν επιθεωρητής των τοπικών αξιωματούχων και των δασκάλων.
Προωθούσε τοπικές μεταρρυθμίσεις με τόσο σθένος ώστε η ενόχληση των αρχόντων των Αθηνών ήταν τέτοια που αναγκάσθηκε να αυτοεξοριστεί για έναν χρόνο.
Σύμφωνα με την διδασκαλία του, ένας φιλόσοφος του οποίου η δραστηριότητα περιοριζόταν σε μια σχολική τάξη ή απλώς σε μελέτη δεν ήταν πλήρης. Θα έπρεπε να την επεκτείνει σε κάθε πόλη και κράτος και να γίνει ένας Ιεροφάντης όλου του κόσμου.
Οι αρετές που οι περισσότεροι από εμάς υποχρεούμαστε να μάθουμε τμηματικά και με μεγάλη πειθαρχία, αυτός τις είχε έμφυτες.
Θεωρούσε το σύνολο της ζωής σαν μια επιστημονική διαδικασία για την απελευθέρωση της ψυχής από τα δεσμά του σώματος.
Χρησιμοποιούσε τις μελέτες του για την πνευματική του δράση, μετέτρεπε κάθε επίπονη εργασία σε καθαρκτική τελετή. Με αυτόν, το ενδιαφέρον για ηθική ήταν τόσο κυρίαρχο ώστε το θεωρούσε σαν αποστολή να είναι ο σωτήρας των φίλων του.
Ο Πρόκλος δεν παρέλειπε να τιμά και όσους έπρεπε να τιμηθούν κατά τα πάτρια :
«Γιατί δεν είχε παραλείψει καμιά κατάλληλη στιγμή της συνηθισμένης λατρείας για αυτούς , σε κάποιες συγκεκριμένες ημέρες κάθε χρόνου, και περιερχόμενος τους τάφους των αττικών ηρώων και τα μνήματα των φιλοσόφων και των άλλων που υπήρξαν φίλοι και γνωστοί του, έκανε τα καθιερωμένα όχι μέσω κάποιου άλλου, αλλά ενεργώντας ο ίδιος. Και μετά από την λατρεία καθενός, έφευγε για την Ακαδημία και εξευμένιζε τις ψυχές των προγόνων του και γενικά όλες τις ψυχές της γενιάς του ξεχωριστά σε κάποιον τόπο. Από κοινού πάλι με τις ψυχές όλων των φιλοσόφων σε άλλο μέρος πρόσφερε χοές. Και εκτός από όλους αυτούς, ο ευσεβής οριοθέτησε και έναν τρίτο τόπο και μέσα σε αυτόν πρόσφερε εξιλαστήριες θυσίες σε όλες τις ψυχές των νεκρών » μας λέει ο Μαρίνος.
τίς οὐκ ἄν σε θαυμάσειε, φίλε Πρόκλε!
Η οικία του βρίσκεται όπως βλέπετε σε άρρηκτη σχέση με την Αθηνά μιας και βρισκόταν στην πλαγιά του ιερού βράχου, δίνοντας έτσι την πολύ στενή σχέση που είχε με την θεά της σοφίας της οποίας την αποστολή ανέλαβε να εκτελέσει.
Ήταν δε ως φαίνεται μάρτυς και της βίαιης απομάκρυνσης του αγάλματος της Αθηνάς από τον Παρθενώνα από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι το μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη, όπου και κατεστράφη.
Ο βιογράφος του Μαρίνος μας λέει :
« Πόσο αυτός ήταν αγαπητός και στην ίδια την θεά της σοφίας, το παρουσίασε αρκετά και η επιλογή της φιλοσοφικής ζωής, η οποία έγινε έτσι, όπως ο λόγος πιο πάνω υπέδειξε. Αλλά και η ίδια η θεά με σαφήνεια το υπέδειξε, όταν το άγαλμα της που από το παρελθόν είχε τοποθετηθεί στον Παρθενώνα, μεταφερόταν από αυτούς που κινούν τα ακίνητα. Γιατί είδε ο φιλόσοφος στο όνειρο του ότι βρισκόταν δίπλα του μια όμορφη γυναίκα και ότι του ανήγγειλε ότι πρέπει πολύ γρήγορα να προετοιμάσει το σπίτι του. Γιατί η κυρίαρχη Αθηναίδα, του είπε, θέλει να μείνει κοντά σου »
Τα λιγοστά ευρήματα από την οικία του μπορεί κάποιος να τα δει στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Βρίσκονται αμέσως μετά τα εκδοτήρια, πρώτα στην σειρά στην δεξιά πλευρά του ανωφερικού διαδρόμου προς το εσωτερικό του Μουσείου.
Στα όρια δε της οικίας του έχει αναγερθεί η Χριστιανική Εκκλησία της Αγίας Σοφίας, κατά τις εργασίες ανέγερσης της οποίας το 1914 ευρέθη άγαλμα της θεάς Αθηνάς, το οποίο ήταν και η αφορμή για την αφιέρωση του ναού στην Αγία Σοφία.
Η άρρηκτη σχέση του Πρόκλου με την θεά Αθηνά και η ανεύρεση του αγάλματος στα όρια της οικίας του, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πολύ πιθανόν το άγαλμα αυτό να αποτελούσε μέρος της λατρευτικής ζωής του Πρόκλου.
Κάθε φορά λοιπόν που τυχαίνει να περνάμε από εδώ, ας αναλογιζόμεθα τις μνήμες που έχει αυτός ο χώρος και ίσως ακούσουμε τον χώρο να μας μιλά και να μας λέει :
«Και εσύ διαβάτη που περνάς στάσου και αφουγκράσου.
Κάποτε εδώ σοφοί άνθρωποι εδίδασκαν αυτά που κάποιοι θέλησαν να ξεχάσεις .
Ισως ακούσεις κάποιες από τις λέξεις που πλανιώνται ακόμα στον αέρα. Ισως συναντήσεις και την κυρίαρχη Αθηναΐδα. Γιατί εκείνη κάποτε θέλησε να μείνει εδώ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου