Ο Φιλόσοφος ασχολείται με τάξεις θεών. Μόνο για την παράθεση παραδειγμάτων αναφέρεται σε συγκεκριμένες θεότητες.
Ο Φιλόσοφος χρησιμοποιεί φιλοσοφικές έννοιες για να περιγράψει την φιλοσοφική του σκέψη. Ετσι βλέπουμε τον Πλάτωνα στους διαλόγους του να χρησιμοποιεί έννοιες που είναι καθαρά φιλοσοφικές και επιστημονικές ( π.χ πέρας, άπειρον, μικτόν ) και μόνο για χάριν παραδείγματος αναφέρεται σε Ελληνες θεούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι διάλογοι Φίληβος, Παρμενίδης και Τίμαιος.
Ο Θεολόγος αναφέρεται σε συγκεκριμένες θεότητες, δεν ασχολείται δε να τις εντάξει σε φιλοσοφικές τάξεις θεών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ορφέας.
"Μήπως δεν λεμε πολλά για τον δημιουργο και για τους υπολοίπους θεούς και για το ιδιο το ένα ? Ίσως μιλαμε για αυτά ( περί αυτών ), αλλά δεν λεμε τι είναι καθενα από αυτά ( αυτό δε έκαστον ), και μπορουμε να μιλαμε επιστημονικα, οχι όμως νοερά. Γιατι αυτό το τελευταιο είναι η ευρεση, όπως ειπαμε προηγουμενως. Αν όμως, η ευρεση είναι εργο της ψυχής που σωπαινει, πως θα μπορεσει ο λόγος που ρέει από το στόμα να φέρει στο φως τι είναι αυτό που βρεθηκε ? "
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο B’ 303
Εξαιρετικα χρησιμη αναρτηση ειδικα γι αυτους που διαβαζοντας τα φιλοσοφικα κειμενα επιφανειακα καταλληγουν να θεωρησουν πως οι φιλοσοφοι δεν μιλαγαν για τους Θεους γιατι ηταν "αθεοι" η "μονοθειστες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισης φαινεται απο την παραθεση του Προκλου και η πρωτοκαθεδρια του θεολογικου "πνευματος" ( νοερα ) απο το φιλοσοφικο ( επιστημονικο ) στα περι Θεων. Διαχωρισμος που δειχνει πολυ καλα και ποια η θεση και το αντικειμενο της εκαστης λειτουργιας. Ζητημα που τα τελευταια χρονια εχει αναθερμανθει και απασχολει μεγαλη μεριδα πανεπιστημιακων ( επιστημονων και θεολογων ) , στο "βαρβαρο" εξωτερικο φυσικα εδω....
ΥΓ: Αν όμως, η ευρεση είναι εργο της ψυχής που σωπαινει, πως θα μπορεσει ο λόγος που ρέει από το στόμα να φέρει στο φως τι είναι αυτό που βρεθηκε ?
Το τονιζω γιατι υπογραμμιζει σιωπηλα την Πραξη ανευ της οποιας καθε πληροφορια χανει το νοημα της.
Ευγε Εμπεδοτιμε