Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

ΔΑΙΜΟΝΕΣ και ΘΕΟΙ

Η λέξη δαίμων πολλές φορές έχει την έννοια του θεού και, αντίστροφα.
Σε διάφορα κείμενα αναφορές σε θεούς ουσιαστικά παραπέμπουν σε δαίμονες και αναφορές σε δαίμονες ουσιαστικά εννοούν θεούς..

Αυτό γίνεται γιατί κάθε σειρά από τις ενάδες μέχρι την κατώτατη υπόσταση, παίρνει την ονομασία της από την ενάδα από την οποία προκύπτει, άρα σε κάθε περίπτωση, από τα συμφραζόμενα, θα αντιλαμβανόμαστε σε ποιά υπόσταση ουσιαστικά γίνεται η αναφορά.


------
Ολη η σειρά παίρνει την ονομασία της ενάδας στην οποία ανήκει.
Πρόκλος - Σχόλια στον Αλκιβιάδη 69, Σχόλια στην Πολιτεία 1.91-92, 147


Οπως και σε καποιο έργο του Ορφέα ο Δίας λέει προς τον πατέρα του τον Κρόνο :
Υψωσε την γενιά μας, ένδοξε δαίμονα.
Αλλά και αυτός ο Πλάτων στον Τίμαιο ονόμασε δαίμονες τους θεούς που από κοντά οργανώνουν σε κόσμο την περιοχή του γίγνεσθαι

Πρόκλος - Σχόλια στον Αλκιβιάδη 74

Ετσι είπε ( = Αφροδίτη ) και η Ελένη η Διογέννητη φοβήθηκε, και αφού σκεπάστηκε με το άσπρο λαμπερό της ρούχο έφυγε σιωπηλά, χωρίς να την πάρει είδηση καμία Τρωαδίτισσα, ο δε δαίμων πήγαινε μπροστά.
{Δηλαδή, ενώ ο Ομηρος αναφέρεται προηγουμένως στην Αφροδίτη, όταν εκείνη απομακρύνεται, ξεκαθαρίζει ότι επρόκειτο για δαίμονα. Γενικά, σε πολλά σημεία του Ομήρου, οι αναφορές σε θεούς, αφορούν ουσιαστικά δαίμονες και έτσι εξηγούνται και διάφορες πράξεις που αναφέρονται και δεν αρμόζουν σε θεούς }
Ομηρος - Ιλιάδα Γ 420


Και αν απηύθυνε προς τον Απόλλωνα λόγια παραπάνω απ' ότι τολμηρά, χρειάζεται να εννοήσουμε τις απολλώνιες βαθμίδες που εκτείνονται στον χώρο εκ των άνω μέχρι τα τελευταία όντα, όπου άλλες είναι θεικές, άλλες αγγελικές και άλλες δαιμόνιες, χωρισμένες μάλιστα σε πλήθος μορφών.

Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι με τις εκφράσεις του είδους αυτού δεν απευθύνεται προς τον θεό αλλά προς τον δαίμονα και μάλιστα όχι στον πρωταρχικό και συνδεδεμένο με όσα έχουν καθολική κυριαρχία, αλλά προς εκείνον που έχει την άμεση επιστασία των επιμέρους......

Ούτε πρέπει όλοι οι λόγοι και οι ενέργειες να αποτείνονται προς τον πρωταρχικό θεό, αλλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις δεύτερες και τις τρίτες προόδους του. Επί παραδείγματι το ποιός είναι ο σύνθρονος με τον Δία και με τους Ολύμπιους θεούς, ποιός είναι αυτός που προκαλεί την περιστροφή της ηλιακής σφαίρας, ποιός είναι ο Απόλλων που ζει στον αέρα και ποιός ο Απόλλων που ζει στην γη. ποιός είναι ο προστάτης της Τροίας και ποιός είναι αυτός που προνοεί ξεχωριστά για τον Εκτορα.

Πρόκλος - Σχόλια στην Πολιτεία 1.147
( Σχετικά με την Απολλωνιακή σειρά και το Χ 15 της Ιλιάδας, όπου ο Αχιλλεύς υβρίζει τον Απόλλωνα )

ΔΑΙΜΟΝΕΣ - ΟΜΙΛΙΑ ΔΙΟΤΙΜΑΣ

Ολο το γένος των Δαιμόνων είναι μεταξύ θεού και θνητού. Και η εξουσία του είναι να εξηγεί και να μεταφέρει στους θεούς όσα προέρχονται από τους ανθρώπους, και στους ανθρώπους όσα προέρχονται από τους θεούς, εκείνων δηλαδή τις παρακλήσεις και θυσίες, και των άλλων τις διαταγές και τις ανταμοιβές για τις θυσίες.

Καθώς είναι ανάμεσα στα δύο μέρη, γεμίζει το κενό έτσι που το σύμπαν αυτοσυνδέεται με τον εαυτό του, σε ένα εναίο σύνολο. Μέσω αυτού του γένους των δαιμόνων προχωρεί στο έργο της και η μαντική ολόκληρη και η ιερατική τέχνη, σχετικώς με τις θυσίες και τις τελετές και τις επωδές και γενικά κάθε μαντεία.

Θεός με άνθρωπο δεν σμίγει, αλλά μέσω αυτού γίνεται κάθε επικοινωνία και συνομιλία των θεών με τους ανθρώπους και στο ξύπνιο και στον ύπνο.

Ομιλία Διοτίμας στο Συμπόσιο του Πλάτωνα 202D-203A

Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ "ΑΓΓΕΛΟΣ"

Οπως μας ξεκαθαρίζει ο Πρόκλος, η ονομασία "Αγγελος" δεν είναι ξενική λέξη, αλλά καθαρά Ελληνική, την οποία συναντάμε από τον Ομηρο, μέχρι τον Πλάτωνα.

Πολύ πιθανόν κάνει την διευκρίνιση για να μην αποδωθεί λανθασμένα η λέξη αυτή στους Χαλδαίους, αλλά όπως είναι προφανές, η διευκρίνιση αυτή είναι απαραίτητη ακόμα και σήμερα.

------

Το όνομα αυτό δεν είναι ξενικό, αλλά ο Πλάτων στον Κρατύλο λέει ότι ο Ερμής και η Ιρις είναι άγγελοι των θεών και το ετυμολογεί από το "είρειν".

Ερμής ==> Ηγέτης Αρσενικής Αγγελικής σειράς

Ιρις ==> Ηγέτης Θηλυκής Αγγελικής σειράς

Πλάτων - Κρατύλος 407 e-408b, Πρόκλος - Σχόλια στην Πολιτεία 2.255

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΑΝΩΤΕΡΑ ΓΕΝΗ

Τα γένη τα οποία είναι ανώτερα από εμάς και βρίσκονται μεταξύ των θεών και ημών είναι τρία :

Αγγελοι
Δαίμονες
Ηρωες

Οπως γνωρίζουμε, η όλη δομή είναι τριαδική και σε κάθε υπόσταση, το πρώτο μέλος της τριάδας αφορά την ουσία, το δεύτερο την δύναμη και το τρίτο τον νού.

Ετσι και η υπόσταση των ανωτέρων γενών έχει τριαδική δομή και συνεπώς οι Αγγελοι έχουν σχέση με την ουσία και συνεπώς συντελούν στην ένωση της νοερής ουσίας με την ουσία των θνητών, οι Δαίμονες έχουν σχέση με την δύναμη και οι Ηρωες με τον νού.

Τα γένη αυτά διαμεσολαβούν μεταξύ των θνητών και των θεών και έχουν συγκεκριμένες λειτουργίες.

------------
Από τα μετά τους θεούς γένη, που αιωνίως έπονται αυτών και συμβάλλουν στις κοντινές προς τον κόσμο δημιουργίες, από τα ανώτερα μέχρι τα έσχατα, άλλα αποκαλύπτουν την ένωση, άλλα μεταβιβάζουν την δύναμη και άλλα προκαλούν την γνώση των θεών και τη νοερή ουσία.

Από αυτά, άλλα χαρακτηρίζουν αγγελικά οι ικανοί περί τα θεία, αυτά που βρίσκονται σε συμφωνία με την ύπαρξη των θεών καθαυτή και δίνουν στο ενιαίο της φύσεως χαρακτήρα σύμμετρο προς τα δεύτερα. Για αυτό το αγγελικό φύλο είναι αγαθόμορφο σαν να αποκαλύπτει την απόκρυφη αγαθότητα των θεών.


Αλλα πάλι γένη τα αποκαλούν δαιμονικά, βάσει του ότι συνδέουν τη μεσότητα των όλων και επιμερίζουν την θεική δύναμη οδηγώντας την μέχρι τα τελευταία, καθώς το δαίω σημαίνει επιμερίζω, χωρίζω. Το γένος αυτό μάλιστα έχει πολλές δυνάμεις και πολλά μέρη.

Και οι υλικοί δαίμονες, αυτοί που οδηγούν τις ψυχές προς τα κάτω, έλαβαν υπόσταση ως έσχατοι, και συνδέονται με το κατεξοχήν μερικό και συναφές προς την ύλη είδος της ενέργειας.

Αλλα τέλος τα αποκαλούν ηρωικά, αυτά που αίρουν στα ύψη τις ανθρώπινες ψυχές και τις ανυψώνουν μέσω του έρωτα, χορηγούν την νοερή ζωή που συνδέεται με τις μεγάλες πράξεις και εμφορείται από υψηλό φρόνιμα και λαβαίνουν μιας απολύτως επιστρεπτική τάξη και πρόνοια μαζί με την συγγένεια τους προς τον θεικό νου, προς τον οποίο και δημιουργούν την στροφή των κατωτέρων. Για αυτό τους έλαχε και η προσωνυμία αυτή, επειδή μπορούν να αίρουν και να σηκώνουν τις ψυχές προς τους θεούς.

Πρόκλος - Σχόλια στον Κρατύλο 128

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Επειδή ο Πλάτων αρκετές φορές έχει παρεξηγηθεί για τον συμβολισμό Αρρενος και Θήλεος που χρησιμοποιεί, για την αλληγορική παρουσίαση της Φιλοσοφίας του, παρατίθενται αποσπάσματα από ένα ευρύτερο χωρίο του Σχολίου στον Τίμαιο από τον Πρόκλο, στο οποίο αναπτύσσεται η συλλογιστική του Αρρενος και Θήλεος που χρησιμοποιείται αλληγορικά στην Φιλοσοφία και στην Θεολογία.

Συνιστάται, ο μελετητής να ανατρέξει στην αναφερόμενη παραπομπή για να αποκτήσει ευρύτερη άποψη για το θέμα.

Δικαιολογημένα ο Πλάτων απεφάνθη ότι είναι κοινές οι αρετές ανδρών και γυναικών, επειδή πίστευε ότι το ανθρώπινο είδος είναι ένα και δεν θεώρησε διαφορετικό είδος τους άνδρες και διαφορετικό τις γυναίκες. Γιατι αυτά που έχουν την τελειότητα τους να ανήκει σε διαφορετικό είδος είναι και διαφορετικά στο είδος, ενώ αυτά που είναι ίδια ως προς το είδος έχουν μια και την ίδια τελειότητα.......Γιατί οι γυναίκες, αν ανατραφούν καλά, γίνονται πολύ καλύτερες από τους άνδρες.....Οπως λοιπόν διαμορφώσαμε τους φύλακες με μια συγκεκριμένη ανατροφή και κάποια συγκεκριμένα μαθήματα, έτσι και τις γυναίκες φύλακες, θα τις διαμορφώσουμε με τα ίδια, και όπως τους πολεμιστές, έτσι και τις πολεμίστριες.....

Πρέπει να ανεβάσουμε τους εαυτούς μας στο σύμπαν και στην τάξη του σύμπαντος, όπου θα δούμε την θαυμαστή σύμπνοια του αρσενικού και του θηλυκού. Γιατι στους θεούς αυτά είναι τόσο συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε ο ίδιος θεός να αποκαλείται αρρενοθήλυς.....

Ο ίδιος ο δημιουργός, ο μέγιστος Ζευς, είναι σύζυγος της Ηρας, για αυτό και αποκαλείται ισότιμη με αυτόν.....
Πρόκλος - Σχόλια στον Τίμαιο Α 46κεπ

ΕΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Μια προσπαθεια δημιουργίας ενός φυσικού μοντέλου για την ψυχή και τις ενσαρκώσεις μας, θα μπορούσε να είναι το ανάλογο της λειτουργίας ενός Ηλεκτρονικού Υπολογιστή, το οποίο είναι και κάτι που σχεδόν όλοι μας χρησιμοποιούμε, κατά το μάλλον ή ήττον.

Ετσι αν σκιαγραφίσουμε τελείως απλοικά την λειτουργία ενός Η/Υ θα μπορούσαμε να δούμε μια εκπληκτική αναλογία με την λειτουργία της μετενσάρκωσης, πράγμα που θα μπορούσε να μας οδηγήσει να σκεφτούμε ότι οι εφευρέτες του πρώτου Η/Υ, πολύ πιθανόν να μην αγνοούσαν τα θέματα που συζητάμε.

Ετσι τελείως απλοικά, ένας Η/Υ λειτουργεί ως εξής :

Εχει μια μνήμη ( RAM ) η οποία καθαρίζεται κάθε φορά που κλείνει ο υπολογιστής, η οποία είναι τελείως καθαρή όταν ανοίγει ο υπολογιστής και η οποία χρησιμοποιείται για να αποθηκεύσει προσωρινά τα δεδομένα που χρειάζεται να επεξεργασθεί ο Η/Υ, όσο είναι ανοικτός, στο τμήμα εκείνο του που αποκαλείται Επεξεργαστής.

Ενας Η/Υ έχει επίσης ένα μέσο διαρκούς αποθήκευσης που καλείται Σκληρός Δίσκος, και ο οποίος διατηρεί τα δεδομένα του ανεξάρτητα αν τροφοδοτείται ή όχι από ρεύμα, μέχρις ότου χαλάσει ή μέχρις ότου ο χρήστης του υπολογιστή αποφασίσει να τα διαγράψει. Στον σκληρό δίσκο αποθηκεύονται τα δεδομένα που επεξεργάσθηκαν στην προσωρινή μνήμη ( RAM ) κατά την διάρκεια λειτουργίας του υπολογιστή, ώστε να είναι διαθέσιμα μια επόμενη φορά που θα τεθεί σε λειτουργία.

Κάθε φορά που θέλει να επεξεργαστεί κάτι ο υπολογιστής από τον Σκληρό Δίσκο, το αποθηκεύει προσωρινά στην Προσωρινή Μνήμη ( RAM ), το επεξεργάζεται και όταν τελειώσει, αν χρειάζεται, το επαναποθηκεύει στον Σκληρό Δίσκο.

Κατά το φυσιολογικό κλείσιμο του υπολογιστή, μια συγκεκριμένη διαδικασία αποθηκεύει μόνιμα όσα δεδομένα βρίσκονται σε προσωρινές μνήμες και χρειάζονται για να μην χαθούν. Για αυτό αν ο υπολογιστής κλείσει βίαια, πολλά δεδομένα πιθανόν να χαθούν.

Η δυνατότητα σύνδεσης του Υπολογιστή με άλλα συστήματα ελέγχεται από τα λεγόμενα Firewall προγράμματα.

Την όλη λειτουργία του Η/Υ την κατευθύνει το λεγόμενο Λειτουργικό Σύστημα.

Ο Υπολογιστής έρχεται σε επαφή με τον έξω κόσμο μέσω του πληκτρολογίου και της οθόνης.

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τελείως απλοικά την λειτουργία της ψυχής :

Κατά την ενσάρκωση της ψυχής, όλα όσα αποκτά σαν εμπειρίες μέσω των ασθητηρίων οργάνων η ψυχή, αποθηκεύονται στον φυσικό εγκέφαλο. Από καιρό εις καιρό, η ψυχή ανατρέχει σε αναμνήσεις και σε γνώσεις που έχει "έμφυτες" και οι οποίες οι ψυχολόγοι μας λένε ότι βρίσκονται αποθηκευμένες στο υποσυνείδητο της.

Κατά την ενσάρκωση της η ψυχή περιτυλίγεται από κατάλληλο όχημα και χιτώνες, οι οποίοι εμποδίζουν την ψυχή να έχει πρόσβαση με το νοητό.

Οπως μας λένε οι διάφορες παραδόσεις, κατά τον θάνατο, η ψυχή ανατρέχει στα γεγονότα του βίου που έζησε και καθιστά μόνιμα αυτά τα οποία είναι άξια λόγου, απορρίπτοντας όσες πληροφορίες είναι άχρηστες.

Αν τώρα κάνουμε την παρακάτω αντιστοίχιση, βλέπουμε μια περίεργη ταύτιση :

RAM ~ Φυσικός Εγκέφαλος
Σκληρός Δίσκος ~ Μνήμη Ψυχής
Επεξεργαστής ~ Λογιστικό μέρος Ψυχής
Λειτουργικό Σύστημα ~ Ψυχή
Firewall ~ Χιτώνες Ψυχής
Πληκτρολόγιο/Οθόνη ~ Αισθητήρια Οργανα
Αποθήκευση Προσωρινών Δεδομένων κατά το κλείσιμο ~ Αναδρομή Ψυχής κατά τον θάνατο
Ανοιγμα/Κλείσιμο Υπολογιστή ~ Ενσάρκωση Ψυχής.

Ετσι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, κάθε φορά που ανοίγετε τον υπολογιστή σας, συνειδητοποιήστε ότι έτσι κάνετε μια νέα ενσάρκωση των δεδομένων σας.